اون بچه لاغر آفریقایی که گرسنه است، که مقصر خدا نیست، مقصر انسان‌های دیگه هستند که در حق اونا ظلم می‌کنند، هر جا در دنیا فقر و نداری وجود داره، در کنارش بی‌عدالتی و و ظلمی از برخی انسان‌ها وجود داره، مثلا مردم اروپا با زور و قدرت کشورهای آفریقایی رو به بردگی گرفتن، اگر همه مردم به دستورات خدا عمل می‌کردن و کسی به کس دیگر ظلم نمی‌کرد، هیچ وقت فقر و بی‌عدالتی وجود نداشت.
نوشتید 20 ساله بیماری دارید، بیماری شما یا ارثیه که مقصر پدر و مادر شما هستن، یا از محیط گرفتید که مقصر بدن شماست و اینکه رعایت نکات بهداشتی رو نکردید. لذا مقصر خدا نیست؛ در ثانی پس خدا چجوری از ما امتحان بگیره، اگه همه چیز خوب باشه و عالی و هیچ اذیتی در کار نباشه که هنری نیست، هنر اینه که مشلاتی وجود داشته باشه و ما در مقابل اون بتونیم مقاومت کنیم و بندگی خدا رو انجام بدیم تا دین داری معنا پیدا کنه و الا زبانا همه مردم مسلمون و دین دارن، اما موقع عمل که میشه خیلیا کم میارن و خراب می‌کنن.
هیچ بنده ای بر بنده دیگه برتری نداره، مگر به تقوا، یعنی تنها کسی که تقوای بیشتری داره و حرف خدا رو بیشتر گوش میده بر دیگران برتری داره، مگر زندگی اهل بیت رو نخوندی؟ پیامبر اکرم(ص) در چه سختی و اذیتی بزرگ شد، قبل از تولد، پدر، در 6 سالگی، مادر، در 8 سالگی، پدربزرگ و تنها حامی شو از دست داد، 3 سال در شعب ابی‌طالب و اذیت و آزار بسیار در طول مدت نبوت و ... اما همه رو تحمل کرد؛ یا کربلا رو مرور کن که امام حسین(ع) چقدر اذیت شد، زینب کبری به اسارت رفت و این همه اذیت شد و کتک خورد و 40 روز سختی و اذیت و ... لذا نباید فکر کنی خدا اگر کسی رو دوست داره زندگی برای او گل و بلبله، نه این‌جوری نیست.
انسان اومده تو دنیا 4 روز امتحان بشه و بعدش بره زندگی کنه، همین؛ یکی از مهمترین امتحانات الهی برای انسان بحث شهوت جنسی و میل به جنس مخالفه، اگرزن یا مرد به این مسائل گرایشی نداشت که دیگه امتحان معنا نداشت و ترک این مسائل ارزش نداشت.
ما هیچ وقت تحریک نمیشیم که مثلا نجاسات خودمون رو بخوریم، چون هیچ گرایشی نسبت به اون نداریم و حالش هم بهم میخوره، لذا نخوردن نجاسات خود انسان ارزشی نداره، اما چیزی ارزش داره که انسان به اون میل داشته باشه و گرایش داشته باشه و شدید هم باشه و بعد بذاره کنار، اون ارز داره و میشه مبارزه بانفس.
با سلام خدمت شما.
اون بچه لاغر آفریقایی که گرسنه است، که مقصر خدا نیست، مقصر انسان‌های دیگه هستند که در حق اونا ظلم می‌کنند، هر جا در دنیا فقر و نداری وجود داره، در کنارش بی‌عدالتی و و ظلمی از برخی انسان‌ها وجود داره، مثلا مردم اروپا با زور و قدرت کشورهای آفریقایی رو به بردگی گرفتن، اگر همه مردم به دستورات خدا عمل می‌کردن و کسی به کس دیگر ظلم نمی‌کرد، هیچ وقت فقر و بی‌عدالتی وجود نداشت.
نوشتید 20 ساله بیماری دارید، بیماری شما یا ارثیه که مقصر پدر و مادر شما هستن، یا از محیط گرفتید که مقصر بدن شماست و اینکه رعایت نکات بهداشتی رو نکردید. لذا مقصر خدا نیست؛ در ثانی پس خدا چجوری از ما امتحان بگیره، اگه همه چیز خوب باشه و عالی و هیچ اذیتی در کار نباشه که هنری نیست، هنر اینه که مشلاتی وجود داشته باشه و ما در مقابل اون بتونیم مقاومت کنیم و بندگی خدا رو انجام بدیم تا دین داری معنا پیدا کنه و الا زبانا همه مردم مسلمون و دین دارن، اما موقع عمل که میشه خیلیا کم میارن و خراب می‌کنن.
هیچ بنده ای بر بنده دیگه برتری نداره، مگر به تقوا، یعنی تنها کسی که تقوای بیشتری داره و حرف خدا رو بیشتر گوش میده بر دیگران برتری داره، مگر زندگی اهل بیت رو نخوندی؟ پیامبر اکرم(ص) در چه سختی و اذیتی بزرگ شد، قبل از تولد، پدر، در 6 سالگی، مادر، در 8 سالگی، پدربزرگ و تنها حامی شو از دست داد، 3 سال در شعب ابی‌طالب و اذیت و آزار بسیار در طول مدت نبوت و ... اما همه رو تحمل کرد؛ یا کربلا رو مرور کن که امام حسین(ع) چقدر اذیت شد، زینب کبری به اسارت رفت و این همه اذیت شد و کتک خورد و 40 روز سختی و اذیت و ... لذا نباید فکر کنی خدا اگر کسی رو دوست داره زندگی برای او گل و بلبله، نه این‌جوری نیست.
انسان اومده تو دنیا 4 روز امتحان بشه و بعدش بره زندگی کنه، همین؛ یکی از مهمترین امتحانات الهی برای انسان بحث شهوت جنسی و میل به جنس مخالفه، اگرزن یا مرد به این مسائل گرایشی نداشت که دیگه امتحان معنا نداشت و ترک این مسائل ارزش نداشت.
ما هیچ وقت تحریک نمیشیم که مثلا نجاسات خودمون رو بخوریم، چون هیچ گرایشی نسبت به اون نداریم و حالش هم بهم میخوره، لذا نخوردن نجاسات خود انسان ارزشی نداره، اما چیزی ارزش داره که انسان به اون میل داشته باشه و گرایش داشته باشه و شدید هم باشه و بعد بذاره کنار، اون ارز داره و میشه مبارزه بانفس.