بيش از دو ميليون مصري، با مردگان زندگي مي کنند

بیش از دو میلیون مصری به علت وضع بد اقتصادی و فقر،مجبورند با ایجاد آلونک هایی در میان گورستان های اطراف قاهره زندگی کنند.

شبکه خبری یورونیوز درگزارشی با عنوان«زندگی در میان مردگان» به بررسی وضع زندگی بیش از دو میلیون مصری پرداخت که به علت نداشتن مسکن و وضع بد اقتصادی مجبورند با بر پا کردن اتاقک ها و آلونک هایی در میان گورستانهای اطراف قاهره زندگی کنند.

زندگی در میان گورستان های اطراف قاهره،چهره پنهان مصر امروز است. مردم فقیر و بی بضاعت مصر که تعداد آنها هم کم نیست مجبورند با ایجاد آلونک ها و اتاقک هایی در کنار قبرها،گورستان های پایتخت مصر را به حلبی آباد تبدیل کنند.
این دست از افراد که از یک سو قربانی بحران مسکن در قاهره و از سوی دیگر قربانی بی تفاوتی دولت های مصر هستند، مجبورند در کنار مردگان، زندگی کنند.
مرگ افراد، زندگی روزمره و وسیله امرار معاش این دست افراد فقیر را تشکیل می دهد.زیرا کسانی که سنگ قبر برای مردگان درست می کنند نیروی کار و کارگران مورد نیاز خود را در میان همین افراد ساکن گورستان ها تامین می کنند. برخی دیگر نیز برای حضاری که بر سر قبر فرد تازه مرده می آیند آیات قرآن تلاوت می کنند تا با ایجاد تاثر، آنها را به گریه وادارند.
حاتم حسنی یکی ازاین افراد است که در گورستانی نزدیک قاهره زندگی می کند. او در نزدیکی قبری زندگی می کند که به تازگی جسدی در آن به خاک سپرده شده است.بوی تعفن ناشی از تجزیه جسد به سطح خاک می رسد. هوا که تاریک می شود و شب فرا می رسد ترس از ارواح کودکان را فرا می گیرد و باعث کابوس شبانه آنان می شود. اما حاتم می خواهد آینده ای دیگر برای کودکان خود فراهم کند. او می گوید بحران اقتصادی، بیکاری و بالا بودن اجاره خانه ها ، ما را مجبور کرده است تا در اینجا زندگی کنیم .او می افزاید برای اجاره خانه، پول زیادی لازم است و برای فردی مثل من که نه کار و نه سرمایه ای دارم چاره ای نیست جز اینکه در اینجا زندگی کنم.

این شهروند مصری می گوید دولت نیز ما را به حال خود رها کرده است و اصلا به ما توجه نمی کند. برای دولت، ما هم مثل مردگانیم . زیرا ما هم مثل مردگان در گورستان ها بسر می بریم.

الحاج حامد یکی دیگر از ساکنان گورستان های اطراف قاهره است. او از چهل و سه سال پیش در وسط گورستان عایشه زندگی می کند که با مرکز قاهره چند کیلومتر بیشتر فاصله ندارد. او در اتاقکی بدون آب و برق زندگی می کند.

دنیای این افراد،دنیای دیگری است. اطلاعات آنها در حد ، اخبار و روایت هایی است که بازدیدگان گورستان ها به آنها انتقال می دهند و به هیچ چیز دیگری هم توجهی نمی کنند.
این مرد سالخورده مصری درباره شرایط زندگی خود می گوید بیسواد است و نمی تواند چیزی بخواند. در نتیجه نمی داند در مصر چه می گذرد و اطلاعاتش فقط در حد خبرهایی است که افراد بازدید کننده از گورستان ها بیان می کنند.وی می افزاید گفته می شود درگیری هایی در قاهره رخ داده است اما من به این چیزها اهمیتی نمی دهم. زیرا به طور کلی به سیاست علاقه ای ندارم.

البته گورستان های اطراف قاهره ،تنها جای فقرا و افراد بی بضاعت نیست ، افراد تبهکار و فراری ها نیز برای فرار از دست پلیس و زندگی به این مکان ها پناه می آورند. زیرا پلیس نمی خواهد برای تعقیب آنها در پیچ و خم های کوچه های آلونک های برپا شده در قبرستانها ، ماجراجویی کند.

وجود همین ناامنی زیاد درگورستان ها و وجود تبهکاران در آن، زنان را بیش از مردان به تکاپو انداخته است تا شاید به دنیای زندگان برگردند و به طور عادی زندگی کنند. اما این تلاش ها برای آنکه به نتیجه برسد ممکن است سالهای سال طول بکشد و ممکن است حتی به نتیجه هم نرسد.
یک زن در همین باره می گوید دخترش با توجه به آنکه همسرش معلول بود از بخش خدمات اجتماعی دولت درخواست خانه کرد اما هیچگاه نتوانست به نتیجه برسد واکنون با مادرشوهرش دریک گورستان کوچک زندگی می کند.

دولت های مصر به ندرت به قول های خود عمل کرده اند.

ساکنان گورستان های اطراف قاهره خود را مردگانی می دانند که در سطح گورها زندگی می کنند.افرادی که در این گورستان ها زندگی می کنند از سیاست و از تحولات سیاسی که در کشورشان می گذرد هیچ نمی دانند.در کوچه های تنگ این گورستانها، چیزی که برای ساکنان آن مهم است،فقط چگونه زنده ماندن است.