برخورد نرم، گفتار نیکو، چهره متبسم، شوخ طبعی، مهربانی و محبت و... از مصادیق حسن خلق هستند که در زندگی امام خمینی(رحمهاللهعلیه) به خوبی قابل مشاهده میباشند.
برخورد نرم، گفتار نیکو، چهره متبسم، شوخطبعی، مهربانی و محبت و... از مصادیق حسن خلق میباشند که یکی از توصیههای اسلام ناب محمدی برای مسلمان است، امام علی(علیهالسلام) میفرمایند: «خودتان را بر خوش اخلاقى تمرين و رياضت دهيد، زيرا كه بنده مسلمان با خوشاخلاقى خود به درجه روزهگير شب زندهدار مىرسد.»(تحف العقول ص 111)
امام خمینی(رحمهاللهعلیه) در مکتب ناب محمدی پرورش یافته لذا دارای اخلاق نیکو و پسندیدهای بودند، به طوری که اشتغالات بالای فکری، علمی، سیاسی و اجتماعی ایشان باعث نمیشد که چهره در هم کشیده و عبوس باشند، بلکه همیشه متبسم بوده و با کودکان اُنس عجیبی داشتند. روحیه شوخطبعی امام گل لبخند را بر لبان خود و اطرافیانش مینشاند و در مهرورزی همه افراد را مد نظر داشتند، تا جایی که نعیمه و عاطفه اشراقی نوههای امام نقل میکنند: همه ما فکر میکردیم که امام، ما را بیشتر از دیگران دوست دارد؛ چون به همه لبخند میزدند.(مهر و قهر، ص 222)
پی نوشت:
ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول، چاپ دوم، انتشارت جامعه مدرسين، قم، 1404ق.
سبحانینیا، محمدرضا، مهر و قهر، انتشارات مرکز فرهنگی شهید آیتالله مدرس، اصفهان.