واگذار نکردن وظیفه پیامبری، یا مرجعیت به عهدة زن، بار و مسئولیت اجرایی را از دوش او برداشتن است، نه کاستن مقام معنوى او. در عین حال که می تواند به مقام مقام انسان کامل و اجتهاد دست یابد.
پیامبرى و رسالت و نبوت تشریعى یک کار اجرایى است، و رهبرى جامعه، بیان حلال و حرام، واجب و مستحب، مکروه و مباح به عهده پیامبر الهى مى باشد. از آن جایى که ایفاى این مسئولیت ها تماس مستقیم و مداوم را مى طلبد ، تحمّل این وظیفه به عهده مرد گذاشته شده است. قرآن مى فرماید: «ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً نوحى إلیهم؛ قبل از تو (اى پیامبر) هیچ کس را جز مردان به عنوان رسول نفرستادیم و به آن وحى کردیم».[1]
اصولاً مجموعه روح وجسم زنان به گونه اى است که پذیراى مسئولیت هاى سنگین و اجرایى مهم نمى باشد. از این رو نه تنها در دنیاى قدیم بلکه در عصر حاضر که به اصطلاح عصر تمدن و احیاى حقوق زنان است نیز زنان در کارهاى اجراى مهم و پست هاى کلیدى قرار نمى گیرند. بررسى کنید و ببینید در کل کشورهاى جهان چند نفر زن رئیس جمهور و یا وزیرند و یا در پست هاى مهم دیگر قرار دارند و یا مثلاً چند تن رانندة ماشین هاى سنگین هستند.
از دیدگاه اسلام پیامبر نشدن زنان و وظایف دیگرى که از زنان برداشته شده است فقط به خاطر ویژگى هاى جسمى و روحى آنان است، و این از ارزش و مقام معنوى زنان نمى کاهد، زیرا از منظر وحى الهی، هیچ انسانى بر دیگرى مزیت و برترى ندارد، مگر از طریق کمالات معنوی، و ملاک مزیت و برتری، تقوا و پرهیزکارى در همة شئون زندگى است. قرآن مى فرماید: «یا أیها النّاس إنّا خلقناکم من ذکر و أنثى و جعلنا کم شعوباً و قبائل لتعارفو إنّ أکرمکم عندالله أتقاکم؛ ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را دسته ها و قبیله هاى گوناگون قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. همانا گرامى ترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شما است».[2]
بر این اساس زن نیز می تواند به مقامی دست یابد که خداوند به او وحی نماید مانند مادر حضرت موسی و حضرت مریم ؛ خداوند نیز در قرآن آنها را نمونه و الگو برای زنان و مردان قرار می دهد. «ضرب الله للذین آمنوا امرات فرعون ....و مریم ابنت عمران التی احصنت فرجها فنفخنا فیه من روحنا ...» (3) که آمنوا در این آیه شامل مردان و زنان هردو می باشد. بنابراین از جهت دست یافتن به مقام انسان کامل که پیامبران از آن جمله اند ، زن مرد تفاوتی ندارند.
خداوند در جاى دیگرمی فرماید: «هر کس کار شایسته اى انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى که مؤمن است، او را به حیاتى پاک زنده مى داریم و پاداش آن ها به بهترین اعمالى که انجام مى دادند خواهیم داد».(4)
به همین خاطر در کنار مردان بزرگ تاریخ اسلام چهره زنی را می بینیم که در موفقیت و پیشرفت او تاثیر داشته است.
پس مرد و زن در معیارهاى الهى همتاى هم هستند و هر یک تلاش کند به کمال واقعى که قرب پروردگار جهان و وصول به بهشت برین است نایل خواهد شد. واگذار نکردن وظیفه پیامبری، یا مرجعیت به عهدة زن، بار و مسئولیت اجرایی را از دوش او برداشتن است، نه کاستن مقام معنوى او. در عین حال که می تواند به مقام مقام انسان کامل و اجتهاد دست یابد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاورقی:
1- یوسف(12) آیه 109.
2- حجرات (39) آیه 13.
3- تحریم(85) آیه (12)
4- نحل (16) آیه 97.
برگرفته از مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی