شوهرم دارای شغلی با درآمد متوسط است و من با او تا بحال که 4 سال از ازدواج ما می‌گذرد، ساخته ام. دوستام می گویند: او را تحت فشار قرار بده تا شغل دیگری با درآمد بهتر انتخاب کند؟ من نیز چند بار به شوهرم گفته ام ولی او می گوید: من نمی توانم شغلم را تغییر دهم. آیا ادامه دادن به درخواست خود کار درستی است؟
پاسخ:هر مرد و زنی از نظر جسمی و روحی دارای قوت وقدرتی مخصوص به خود است، درک این قدرت و قوت، بستگی به مدتی معاشرت و برخورد طبیعی و اخلاقی دارد. زن وشوهر پس از مدتی اندک، یکدیگر را تا اندازه ای درک می‌کنند. و به موقعیت بدنی و روحی همدیگر آشنا می‌شوند.
زن و شوهر باید به این حقیقت الهیه توجه داشته باشند که خداوند متعال، در مساله بسیار مهم ارائه تکلیف به انسان، دو واقعیت را منظور فرموده: اولا آنچه مقدور انسان نبوده و از تحمل و طاقتش بیرون بوده به انسان تکلیف ننموده، ثانیا تکالیف ومسولیت های شرعی و اخلاقی را با ملاحظه وسع که به فرموده محققین مرحله ای کمتر از دایره قدرت است بر دوش انسان قرار داده. این چیزی نیست جزء جلوه رحمت و لطف و عنایت او بر بندگان وهمه انسانها تا روز قیامت.
خداوند در آیه233 سوره بقره می فرماید » لا تکلف نفسٌ الا وسعها» تکلیف بیش از حد وسعش از کسی نمی خواهد.
روی این حساب زن و شوهر باید در مسئله در خواست ها و توقعات شان از یکدیگر، این اخلاق کریمانه، و صفت رحیمه حضرت حق را سرمشق و الگوی خود قرار دهند. از این رو؛ اولا خارج از قدرت وطاقت چه در امور مادی، چه در امور معنوی از یکدیگر چیزی نخواهند که تحمیل خواسته، بیرون از حد قدرت و دخواست کاری غیر قابل تحمل ظلم است و موجب عقاب الهی می شود.
ثانیاً خواسته های خود را به اندازه وسع و طاقت موجود قرار داده و تکالیف طبیعی و روزمره را در حد توان به یکدیگر ارائه دهند و از هم بخواهند که به شیرینی و با شوق و اشتیاق انجام بگیرد. پر توقعی همان ارائه تکلیف بیش از حد طاقت است، و بدون شک وقتی این خواسته از طرف همسر تحقق پیدا نکند، موجب کدورت و رنجش دل و در نهایت کینه و نفرت و در نتیجه تلخ شدن زندگی و خرابی صفا و صمیمیت و عشق و محبت است. پرتوقعی صفتی ناپسند و محصول کبر و غرور و یک بیماری روحی و روانی، خارج از محدوده انسانیت، و خصیصه ای زشت است. کم توقعی محصول وقار و ادب و نتیجه معرفت و کرامت و میوه شیرین فروتنی وتواضع است.
اگر بخواهید زندگی شیرین تر از عسل گردد، و هیچ گاه اختلاف مورد توجهی پیش نیاید، و همسر شما دچار رنجش نگردد، و تحقیر شخصیت نشود، این رنجش و تلخی به اطرافیان سرایت نکند، در تمام امور زندگی نسبت به یکدیگر کم توقع باشید و بدانید کم توقعی چون جلوء رحمت حق در زندگی است، موجب جلب خشنودی و رضایت حق به شما می‌شود. در هر صورت زن وشوهر باید نرم خو، با صفا، منبع عشق و محبت، و نسبت به یکدیگر امور زندگی را آسان بگیرید، که این آسان گرفتن بابی از ابواب معروف است. و انان که اهل معروف، و پاک و پاکیزه از منکرات روحی واخلاقی هستند، مورد توجه حق و مستحق اجر و جزای جمیل از جانب پروردگارند اگر بتوانند، که می‌توانند از یکدیگر توقع کمتری داشته باشند خیلی خوبه چرا که کم توقعی خوی انبیاست و از ویژگی های اولیای الهی است.
پر توقعی همان ارائه تکلیف بیش از حد طاقت است، و بدون شک وقتی این خواسته از طرف همسر تحقق پیدا نکند، موجب کدورت و رنجش دل و در نهایت کینه و نفرت و در نتیجه تلخ شدن زندگی و خرابی صفا و صمیمیت و عشق و محبت است. پرتوقعی صفتی ناپسند و محصول کبر و غرور و یک بیماری روحی و روانی، خارج از محدوده انسانیت، و خصیصه ای زشت است. کم توقعی محصول وقار و ادب و نتیجه معرفت و کرامت و میوه شیرین فروتنی وتواضع است. اگر بخواهید زندگی شیرین تر از عسل گردد، و هیچ گاه اختلاف مورد توجهی پیش نیاید، و همسر شما دچار رنجش نگردد، و تحقیر شخصیت نشود، این رنجش و تلخی به اطرافیان سرایت نکند، در تمام امور زندگی نسبت به یکدیگر کم توقع باشید و بدانید کم توقعی چون جلوء رحمت حق در زندگی است، موجب جلب خشنودی و رضایت حق به شما می‌شود. در هر صورت زن وشوهر باید نرم خو، با صفا، منبع عشق و محبت، و نسبت به یکدیگر امور زندگی را آسان بگیرید، که این آسان گرفتن بابی از ابواب معروف است. و انان که اهل معروف، و پاک و پاکیزه از منکرات روحی واخلاقی هستند، مورد توجه حق و مستحق اجر و جزای جمیل از جانب پروردگارند1
پی نوشت :
1.تفسیر نور، قرائتی، ج9، ص354.
منبع:ازدواج وخانواده، نویسنده محمد رضا حسین زاده