شتاب در کسب حرام

قصدبعضی از افراد این است که ره صد ساله را یک شبه طی کنند لذا در بیشتر مواقع از مسیر اصلی منحرف شده و بجای روزی حلال به کسب حرام می افتند. خداوند در قرآن می فرماید: «...لاتَتَبَدَّلُوا الْخَبيثَ بِالطَّيِّبِ [نساء/2] مال پاکیزه را به خبیث تبدیل نکنید.»
از مصادیق تبدیل مال طیب به خبیث این است که انسان قبل از موعد روزی حلال به دنبال کسب حرام برود.
حضرت علی(علیه السلام) روزی نزدیک در مسجد از استر پیاده شد و آن را به شخصی سپرد و وارد مسجد شد. آن شخص لجام استر را بیرون آورد و فرار کرد. امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حالی که دو درهم را در دست داشت تا مزد سارق لجام را بدهد، از مسجد خارج شد. دید مرکب بدون لجام است. حضرت بر استر سوار شد و دو درهم را به غلامش داد تا برای آن مرکب لجامی بخرد. غلام به بازار آمد و همان لجام را در دست یک نفر دید. معلوم شد که دزد آن را به دو درهم به آن شخص فروخته و رفته است. غلام این مطلب را به آن حضرت گزارش داد.
امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود:
«إنّ الْعَبْدَ لِیُحْرِمُ نَفْسَهَ الرّزقَ الحَلالَ بِتَرکِ الصَّبْرِ وَ لاِیَزُدادُ عَلی ما قُدِّرَ لَهُ؛ جز این نیست که بنده به سبب صبر نکردن و شتاب زدگی رزق حلال را بر خود حرام می کند؛ در حالی که بیش از آنچه مقدّرش بوده، به دست نمی آورد.» [1]
در حالی که به اینگونه افراد باید گفت که خداوند در قرآن می فرماید:
«اوَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ [زمر/52] آيا هنوز ندانسته‏‌اند كه خداست كه روزى هر كس را كه بخواهد افزون مى‏‌سازد يا تنگ روزى‏‌اش مى‏‌كند؟ و در اين خود عبرتهاست براى مردمى كه ايمان مى‏‌آورند.»

پی نوشت:
1). ابن أبی الحديد، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، مكتبة آية الله المرعشي النجفي، قم، چاپ اول، 1404ق، ج3، ص160.