{إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً يُضاعِفْهُ لَکُمْ وَ يَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ شَکُورٌ حَليمٌ}[1](اگر به خداوند قرض الحسنه دهید ( از اموال و اعمال و اولادتان در راهش بذل کنید ، پاداش ) آن را برای شما چند برابر می کند و شما را می بخشد ، و خداوند شکرگزار و بردبار است.)
در جلسات خانوادگی یا عمومی یا برخی ادارات افراد پولی را به عنوان قرض الحسنه قرار داده وصندوقی تشکیل می دهند وپس از مدتی جهت پرداخت وام قرعه کشی صورت می گیرد، آیا از نظر شرعی این کار صحیح است؟
حضرت آیت الله خامنه ای: قرض دادن و قرض گرفتن به صورت قرض الحسنه به افراد بدون اخذ زیادی اشکال ندارد.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی:اشکال ندارد.
حضرت آیت الله سیستانی: اشکال ندارد.
حضرت آیت الله فاضل لنکرانی: اگر پول اول به عنوان مشارکت باشد حرام نیست ولی اگر به عنوان قرض به شرط پرداخت وام باشد حرام است.
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی:در فرض سوال اگر به جز اصل وام از گیرنده وام چیزی نگیرند و نیز دادن وام مشروط به اینکه پولی که به صندوق می ریزند مدتی در صندوق بماند مثلا یک ماه بیشتر یا کمتر نباشد اشکال ندارد.
حضرت آیت الله تبریزی: چنانچه افراد با تراضی پول می گذارند وبا قرعه یا بدون قرعه به کسی قرض می دهند مانع ندارد.
حضرت آیت الله بهجت: اگر وام آن بدون بهره باشد اشکال ندارد[2]
پی نوشت:
1:آیه 17 سوره تغابن
2:برگرفته از کتاب مسائل جدید(سیدمحسن محمودی) ج3و4 ص224