چرا ما از زنانی که در المپیاد و مسابقات برتر می‌شوند تقدیر و تشکر می‌کنیم اما خبری از تقدیر مادر و همسر نمونه نیست چرا از خانمی که خودش را فدای همسر نمونه کرده است تقدیری نمی‌شود.
با توجه به آموزه های دینی، نقش اولیه زن نقش همسری و مادری است و در گام بعدی نقش اجتماعی او است.
متأسفانه ذهنیتی که در حال حاضر برای عده ای به وجود آمده است، این است که نقش اجتماعی زن از اهمیت بیشتری برخوردارست، چه بسا این ذهنیت از پدیده های افکار فمینیستی باشد.
این افکار نادرست سبب شده تا در جامعه ما این گونه تلقی شود که زنان همانند مردان لازم است که در تمام نقش های اجتماعی حضور داشته باشند، درحالی که رسالت زن با توجه به فرهنگ دینی، حضور زنان در عرصه هایی است که با آن ها در ارتباط است مانند؛ معلمی، پزشکی و مانند آن.
البته عاملی که موجب برجسته شدن حضور زنان در اجتماع شده، سلطه فکر فمینیستی در جامعه است که از سوی رسانه هایی مانند ماهواره به آن پرداخته شده است. یکی از نتایج این گونه افکار فمینیستی ترویج تساوی حقوق زن ومرد و اشتغال زنان پا به پای مردان است.
ناگفته نماند که آموزه های دینی، فعالیت اجتماعی زنان را در صورت همسو بودن با روحیات و نقش مادری و همسری آنان منع نمی کند.از طرفی کم کاری رسانه ها و مراکز مسؤول هم در تبیین دقیق جایگاه زن در جامعه سبب شده این فکر در جامعه منتشر شود.در حالی که اگر در رسانه های ملی و مکتوب به جایگاه زن در جامعه و خانواده پرداخته می شد، این گونه افکار غلط در جامعه منتشر نمی شد.
منظور این نیست که زنانی که در عرصه های مختلف جهانی موفق می شوند تشکر و قدردانی نشود بلکه لازم است، چون باعث افتخار کشور خود می شوند.اما منظور این است که چه چیزی لازم است در جامعه دینی برجسته شود تا القاءات نادرست در جامعه منتشر نشود. این وظایف رسانه است که نقش مادر و همسری را در جامعه برجسته کند؛ در تبلیغات و سایت‌ها و نشست‌ها و مانند آن.
نظرات