سال ۲۰۱۷ روزنامه دیلی میل مطلبی را با عنوان «چه زمانی از این خواب که آموزش‌های جنسی موجب کاهش حاملگی نوجوانان می‌شود، بیدار خواهیم شد؟» منتشر و با ارائه برخی آمارها، اعلام کرد که آموزش مسائل جنسی در مدارس کودکان و نوجوانان نه تنها باعث کاهش روابط غیر اخلاقی و حاملگی‌های ناخواسته میان افراد نمی‌شود بلکه عامل تشدید کننده در افزایش حاملگی میان نوجوانان شده است.
سال ۲۰۱۵ بود که سندی با عنوان سند «اهداف توسعه پایا» یا همان سند ۲۰۳۰ از سوی سازمان ملل متحد به کشورهای عضو ارائه شد. سندی که گفته شد نقشه راه جامعه بین المللی برای توسعه پایا و دگرگون ساختن جهان است که در قالب ۱۷ هدف اصلی تنظیم شده بود. سندی که هر چند گفته شده که صرفاً بیانیه بوده و هیچ الزام و تعهدی در پی نداشته اما این سند در مقام اجرا ضمن برخی گزارشات، تحت عناوینی که خطوط قرمز فرهنگ اسلامی محسوب می شده از امر دیگری حکایت دارد. علاوه بر آن، این سند، عملاً حذفِ برخی از مفاهیم قرآنی و ارزشی از کتاب‌های درسی را به بهانه ترویج صلح و نبود خشونت در پی داشت، به طوری که حذف مطالب مربوط به سرگذشت افرادی همچون شهید محمد حسین فهمیده و مصادیق فرهنگ ایثار و شهادت که در اصل، سیبل اصلی این هجمه ها، حذف هر گونه تربیت دینی از اهداف سند توسعه پایا بوده است.
بخش چالشی سند 2030
مهم‌ترین بخش جنجال آمیز این سند موضوع آموزش و موارد مطرح شده در ذیل آن بود. این در صورتی است که جمهوري اسلامي ايران در زمينه آموزش و پرورش، داراي اسناد بالادستي با محتوایی غنی تر از این سند است که احتياجي به اين سند ندارد. بر اساس بندهای هفده گانه سند ۲۰۳۰، کشورهای عضو باید «امکانات مساوی، با کیفیت بالا و مادام العمر تحصیل فراگیر را برای همه ساکنان کشور، فارغ از جنسیت، قوم، قبیله، سن و سال فراهم کنند. بر اساس موارد مطرح شده در سند ۲۰۳۰ و در بخش آنالیز وضعیت آموزش جنسیت در «آموزش جامع جنسیت»، پیشنهاد شده تا کودکان ۵ تا ۸ سال آموزش‌های جنسیتی را فراگیرند و با بیماری‌هایی که می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود، آشنا شوند. به علاوه برای کودکان ۹ تا ۱۲ نیز آموزش قسمت عمده‌ای از نحوه انتقال ویروس ایدز از طریق رابطه جنسی وهمچنین راهنمای تکنیکی آموزش جنسیتی برای مدارس و معلمان در مقالات وابسته به این سند مطرح شده است.
تبعات اجرای سند در غرب
قسمت فجیع این داستان آنجاست که غرب با اجرای این سند دچار معضلات اجتماعی عمیقی شده که هر چند از ابتدا همچون بعضی مدافعان این سند در کشور، به غرض بهبود عناوین زیبا و پسندیده ای چون کاهش خشونت، احتمال کاهش ابتلا به برخی بیماری‌ها، کاهش روابط خارج از عرف میان نوجوانان، و کاهش روابط غیراخلاقی منجر به حاملگی اقدام به اجرای آن نموده، اما در ادامه به بازخوردهای غیر منتظره ای مواجه شده است. سال ۲۰۱۷ روزنامه دیلی میل مطلبی را با عنوان «چه زمانی از این خواب که آموزش‌های جنسی موجب کاهش حاملگی نوجوانان می‌شود، بیدار خواهیم شد؟» منتشر و با ارائه برخی آمارها، اعلام کرد که آموزش مسائل جنسی در مدارس کودکان و نوجوانان نه تنها باعث کاهش روابط غیر اخلاقی و حاملگی‌های ناخواسته میان افراد نمی‌شود بلکه عامل تشدید کننده در افزایش حاملگی میان نوجوانان شده است. [1]
بر اساس گزارش منتشر شده در روزنامه تایمز، تحقیقات نشان می‌دهد که کلاس‌های آموزش مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان و تبلیغات‌های کنترل حاملگی برای این سنین، شمار حاملگی‌های نامشروع نوجوانان را کاهش نداده و حتی عامل افرایش آن شده است. در ادامه این مطلب آمده است، آموزش این مسائل به افرادی که به سن بلوغ نرسیده‌اند تنها موجب تشویق آن ها به انجام این اعمال شده است. [2]
با این وجود برخی مسئولین کماکان بر اجرای آن مُصر هستند، که جای تأمل دارد؛ تا جایی که در اردیبهشت ماه سال 98 رویدادی به نام «روز جهانی دختران در ICT» با مضمون توانمندسازی زنان در فناوری‌های نوین در تهران توسط وزارت ارتباطات برگزار شد که مهم‌ترین اهداف آن، توسعه دستیابی به اهداف سند ۲۰۳۰، عدالت جنسیتی و آموزشی و بازتاب دهنده مستقیم اهداف ۲۰۳۰ بود. محل تأمل دیگر این است که امضاء و اجرای این سند بر عهده وزارت آموزش و پرورش گمارده شده با اینکه این سند شمولیت داشته و دیگر حیطه ها را نظیر محیط زیست، اقتصاد و غیره را نیز شامل می شود.
تعارض این سند با آرمان های انقلاب
انقلاب ما قبل از اینکه یک انقلاب سیاسی و اجتماعی باشد یک انقلاب فرهنگی بوده است. چنانچه شهید مطهری استقلال فرهنگی را مهمتر از استقلال اقتصادی و سیاسی می دانستند. این استقلال فرهنگی بر اساس یک فلسفه و مختصات ویژه ای رقم خورد که اساساً قابل مقایسه با فرهنگ های غربی نیست. بدترین نوع نفوذ فرهنگی در این است که با وجود تعارضات ذاتی ایدئولوژی و فرهنگ ما با غرب، ضمن مخدوش کردن رکن «استقلال»، تلاش شود که با یک دید یکسان پنداری نسبت به این دو جبهه، با پیشفرض الگو گرفتن از غرب به بهانه پیشرفت و تکنولوژی، اقدام به ورود فرهنگ التقاطی غرب کرد.
آثار آموزش جامع جنسی(CSE) بر شخصیت فرد
متخصصین بهداشت و خانواده عقیده دارند آموزش جامع جنسی، بزرگترین تهدید برای کودکان و خانواده ها به حساب می آید. ذهن و روان کودک و نوجوان مستعد برای هر آموزشی هست و در این مبانی با این توهم که شناخت هر چیزی مفید است، بی پرده به آموزش مسائل جنسی پرداخته می شود. استفاده از عباراتی همچون خودارضایی، سقط جنین در صورت بارداری هنگام رابطه جنسی، و عناوینی از این قبیل باعث می گردد کودک هر چند به خاطر کنجکاوی و تجربه، در معرض رفتارهای جنسی پرخطر قرار گیرد و به بلوغ زودرس برسد. وقتی ذهن کودک و نوجوان از این مسائل پر شد با این ضمیمه که کودکان، متولیان این امر را، بزرگسالان می دانند و این آموزش ها را از این بابت صحیح و بجا تلقی می کنند، به هر کسی و چیزی حتی به والدین به دید جنسی نگاه می کنند. فجیع تر اینکه کودکان، شاگرد زبده را شاگردی می دانند که آموزه ها را از جانب مربی به نحو احسن تا نهایت ممکن عملاً پیش ببرد. و اینگونه می شود که این فرد نهایتاً در جامعه یک مجسمه جنسی به حساب می آید که بعدها دست به تنوع خواهد زد.
نظر اسلام درباره آموزش های جامع جنسی به کودکان
از نظر اسلام بعضی مسائل که مکلف به آن‌ها نیاز دارد، واجب است یاد بگیرد. اما آموزش های جامع جنسی در دوران کودکی و نوجوانی نه تنها مورد نیاز نیست بلکه دانستن آن ها مضر است و لذا اسلام طبق آموزه های خود، کودکان و نوجوانان را نسبت به این مسائل در دایره ای از بی خبری قرار داده است که حتی زمینه این آگاهی را مسدود کرده است. نظیر:
1.خودداری از انجام عمل جنسی در برابر کودکان. [3]
2. اجازه گرفتن کودکان برای ورود به اتاق والدین. [4]
3. خودداری از دست زدن به عورت کودک.[5]
4. خودداری از بوسیدن و در آغوش گرفتن کودکان نامحرم پس از 6 سالگی. [6]
5. جدا سازی بستر کودکان [7]
6. جلوگیری از بازی‌های جنسی کودکان.
7. نبردن فرزند همراه خود به حمام. [8]
پی‌نوشت:
1. مشرق نیوز،5مرداد 98
2. همان
3. حر عاملی، 1403ق: ج14، باب 67، ح1، 7
4. سوره نور/ آیه 58
5. من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 436
6. وسائل الشيعة ج۲۰ ص 230
7. وسایل الشیعه، ج14
8. بحارالانوار جلد 73 صفحه 312
سال ۲۰۱۷ روزنامه دیلی میل مطلبی را با عنوان «چه زمانی از این خواب که آموزش‌های جنسی موجب کاهش حاملگی نوجوانان می‌شود، بیدار خواهیم شد؟» منتشر و با ارائه برخی آمارها، اعلام کرد که آموزش مسائل جنسی در مدارس کودکان و نوجوانان نه تنها باعث کاهش روابط غیر اخلاقی و حاملگی‌های ناخواسته میان افراد نمی‌شود بلکه عامل تشدید کننده در افزایش حاملگی میان نوجوانان شده است. بدترین نوع نفوذ فرهنگی در این است که با وجود تعارضات ذاتی ایدئولوژی و فرهنگ ما با غرب، ضمن مخدوش کردن رکن «استقلال»، تلاش شود که با یک دید یکسان پنداری نسبت به این دو جبهه، با پیشفرض الگو گرفتن از غرب به بهانه پیشرفت و تکنولوژی، اقدام به ورود فرهنگ التقاطی غرب کرد.