- دیدار اردوغان با جمعی از خاخام‌های یهودی ارشد منطقه و ابراز اشتیاق او برای تعمیق روابط با اسرائیل، اگر چه نگران‌کننده و تأسف‌آور است ولی موضوع جدید و عجیبی نیست. دولت حاکم بر این کشور با در پیش گرفتن ریاکاری سیاسی، به تنظیم رویکرد خود در جهت پیشبرد اغراض خاص، خصوصاً در قبال رژیم اشغالگر قدس پرداخته است.
اطلاع از سوابق رجب طیب اردوغان در قبال رژیم صهیونیستی ، سبب می‌شود تا سخنان اخیر او درباره‌ی ابراز تمایل به تقویت و گسترش روابط با اسرائیل، موجب تعجب نشود. دولت ترکیه مدتها است که به شکل عملی و میدانی در جهت تأمین منافع صهیونیستها حرکت می‌کند که نقش‌آفرینی جانبدارانه در جنگ سوریه، فقط یک نمونه از آن به شمار می‌رود.
با وجود اینکه ملت ترکیه، همواره یکی از پیشگامان دفاع از آرمان فلسطین و ضدیت با اساس دشمن صهیونیستی بوده است اما دولت حاکم بر این کشور با در پیش گرفتن ریاکاری سیاسی، به تنظیم رویکرد خود در جهت پیشبرد اغراض خاص، خصوصاً در قبال رژیم اشغالگر قدس پرداخته است.
چند میلیارد دلار مبادلات تجاری در سال میان آنکارا و تل‌آویو، انتصاب سفیر جدید ترکیه در سرزمین‌های اشغالی و تأکید اخیر برای گسترش روابط با رژیم صهیونیستی، از دلایلی است که نشان می‌دهد، تظاهر به دفاع از آرمان فلسطین، صرفاً یک ترفند و شارلاتانیسم سیاسی برای ترمیم جایگاه اردوغان و تعمیق قدرت او بوده است.
حتی ماجرای سال 2009 میلادی در اجلاس داوس سوئیس که اردوغان با داد و فریاد علیه شیمون پرز و اسرائیل، جلسه را ترک کرد نیز در راستای ریاکاری و نفاق رئیس جمهور ترکیه ارزیابی می‌شود چون دو سال قبل از آن، اردوغان در کسوت نخست وزیری ترکیه، میزبان شیمون پرز در مجلس ملی این کشور بود که با سخنرانی این صهیونیست جنایتکار، همراه شد! این در حالی است که در چند دهه‌ی اخیر، سخنرانی یک مقام رژیم صهیونیستی از تریبون مجلس یک کشور اسلامی، سابقه نداشته است. همچنین اردوغان در سال 2005 و زمانی که نخست وزیر ترکیه بود، با سفر به سرزمین‌های اشغالی با «آریل شارون» -نخست وزیر وقت اسرائیل- دیدار کرد.
بنابراین، صراحت بیان و اشتیاق اردوغان برای تقویت ارتباط همه جانبه با اسرائیل، موضوع عجیب و جدیدی نیست؛ اگر چه نگران‌کننده و تأسف‌آور است.