برای هدایت بشر از گمراهی وغفلت ، یادگیری علوم دینی ضرورتی انکارناپذیراست.
یادگرفتن علوم دینی ضرورتی است که قرآن به آن اشاره می کند و گاهی برای تعطیلی جهاد هم ارجحیت دارد. قرآن کریم در ضرورت آن می فرماید:« وَ ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ»سزاوار نيست كه همهى مؤمنان (به جهاد) رهسپار شوند، پس چرا از هر گروهى از ايشان دستهاى كوچ نمىكنند تادر دين فقيه شوند و هنگامى كه به سوى قوم خويش باز گشتند، آنان را بيم دهند تا شايد آنان (از گناه و طغيان) حذر كنند(بقره/122)
پیام آیه
1-باید از هر منطقه، افرادى براى شناخت اسلام به مراكز علمى بروند تا در علوم دینی به شناخت کافی برسند (فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ)
2-شناخت علوم دینی واجب کفایی است. تفقه به شناخت عمیق دینی می گویند( لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ)
3-شرط تفقه در دین تبلیغ وانذار وهدایت قوم خویش است. لذا بایستی بعدا ز شناخت کافی در دین به قوم خویش برگردد وآنها را انذار کند (وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ)