به طور کلی در نظام‌های سیاسی مردم سالار، می‌‌‌توان از امکان و اعمال آزادی سیاسی سخن به میان آورد. نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران، نظامی مردمی است که شکل گیری و پیدایش آن توسط حرکت‌های خود مردم به انجام رسیده است؛ بنابراین نظامی متشکل و مملو از آزادیهای سیاسی است.
مصطفی تاجزاده در توییتی با کنایه به نوع آزادی سیاسی در نظام جمهوری اسلامی، به بازنشر سخن مقام معظم رهبری پس از آزادی از بند زندان رژیم ستمگر پهلوی در سال 1354 پرداخت.
صرف اظهار وجود امثال تاجزاده و نفرت‌پراکنی هر روزه آنها نسبت به نظام اسلامی، حاکمیت و کارگزاران نظام، خود گواه وجود آزادی مفرط سیاسی در نظام جمهوری اسلامی است، اما برای اقناع افکار عمومی خوب است به چند نکته پیرامون این موضوع اشاره کنیم.
آزادی سیاسی به این معناست که «فرد بتواند در زندگی سیاسی و اجتماعی کشور خود از راه انتخاب زمامداران و مقامات سیاسی شرکت جوید و یا به تصدی مشاغل عمومی و سیاسی و اجتماعی کشور خود نائل آید و یا در مجامع، آزادانه عقاید و افکار خود را به نحو مقتضی ابراز نماید.»
امروز بحث از توسعه سیاسی، زمینه‌ساز بحث‌های گسترده و مهمی شده است. آزادیهای سیاسی به عنوان شاخصی از توسعه سیاسی، زمینه مشارکت جدی و فراگیر مردم را در مسائل مختلف فراهم می‌‌‌‌آورد.
مؤلفه‌هایی چون: افزایش حق رای و انتخاب آزاد با رای دهندگان زیاد، سیاسی‌شدن یا مشارکت بیشتر مردم در روندهای سیاسی، مشارکت مردم در هیأت‌های تصمیم‌‌‌‌گیری، آزادی مطبوعات و رشد رسانه‌‌‌‌های جمعی، مسؤولیت حاکمان در برابر مردم، حاکمیت قانون و... همه تحت آزادی سیاسی گنجانیده میشوند.
به طور کلی در نظام‌های سیاسی مردم سالار، می‌‌‌توان از امکان و اعمال آزادی سیاسی سخن به میان آورد.
نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران، نظامی مردمی است که شکل گیری و پیدایش آن توسط حرکت‌های خود مردم به انجام رسیده است؛ بنابراین نظامی متشکل و مملو از آزادیهای سیاسی است.
به طور قطع چند مولفه در نظام جمهوری اسلامی موجود می‌باشد که این سخن را تایید می‌کند؛ حق تعیین سرنوشت، آزادی انتخاب و رای، نظارت، انتقاد و اعتراض و... مؤلفه‌هایی هستند که سنگ محک آزادی سیاسی در نظام جمهوری اسلامی می‌باشند.
خوب است پیرامون مولفه نظارت، انتقاد و اعتراض به سخنی از رهبر کبیر انقلاب بنیانگذار انقلاب اسلامی اشاره کنیم. ایشان در یکی از سخنرانی‌هایشان این‌گونه فرمودند: «همه ملت موظفند که نظارت کنند بر این امور. نظارت کنند اگر من یک پایم را کنار گذاشتم، کج گذاشتم، ملت موظف است که بگویند پایت را کج گذاشتی، خودت را حفظ کن. مسأله، مسأله مهم است. همه ملت موظفند به این که بگویند پایت را کج گذاشتی، خودت را حفظ کن. مسأله، مسأله مهم است. همه ملت موظفند به این که نظارت داشته باشند در همه کارهایی که الان مربوط به اسلام است. اگر دیدند که یک کمیته، خدای نخواسته، برخلاف مقررات اسلام دارد عمل می کند، بازاری باید اعتراض کند، کشاورز باید اعتراض کند، معممین و علما باید اعتراض کنید، اعتراض کنند تا این کج را راست کنند.»
بنابراین در نگاه امام راحل، مردم، از هر قشر و جایگاهی، باید در برابر کجی‌ها و انحرافات به اعتراض بپردازند.