گر دخترکی پیش پدر ناز کند

گر دخـترکی پیـش پـدر ناز کند

گره کرب و بلای همه را باز کند

گاه گاهی من هوایی میشوم

غرق نور و کبریایی میشوم

با خودم آهسته میگویم زیر لب

یا رقیه کربلایی میشوم … ؟

ذکر لب هر اهل دلی نام رقیه است

سر مستی ما از قبل جام رقیه است

میلی به پریدن سوی فردوس ندارد

تا لانه مرغ دل ما بام رقیه است…