بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد.
قد افلح من زکاها
بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. (۹)
معانی کلمات آیه
افلح: فلح (بر وزن شرف) و فلاح و افلاح: رستگارى، افعال آن در همه قرآن از باب افعال آمده است.
زكاها: تزكيه در آيه به معنى پاك كردن است از آلودگى و گناهان.[۱]
امام باقر و صادق عليهما السلام در تفسير آيه « قد افلح من زکاها » فرمودند: «قد افلح من اطاع» «1» يعنى آن كس‌كه از پيامبر و امامان معصوم، اطاعت كرد، رستگار شد..
در قرآن، براى رستگارى انسان‌ها دو عامل مطرح شده است: يكى ايمان و ديگرى تزكيه.
«قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»، «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ»
بنابراين حقيقت ايمان و تزكيه يكى است و هر كس مى‌خواهد خودسازى كند، بايد مؤمن واقعى باشد. آرى مؤمن واقعى كسى است كه خود را تزكيه كند و تزكيه شده واقعى، كسى است كه ايمان داشته باشد و احكام و تكاليف دينى را به دقت انجام دهد كه در آغاز سوره مؤمنون آمده است.
با توجه به آیه‌ی شریفه‌ی: « قد افلح من زکاها » مسیر دست‌یابی به آن چگونه آغاز شده و سپس تداوم می‌یابد؟
توبه از گناهان - عمل به دستورات مورد فرمان خداوند