فانوس، داستان‌گویی با تصاویر ده ثانیه‌ای

12:58 - 1402/05/10

بالا بردن تولیداتی از این دست می‌تواند به بالا بردن مخاطب، آن هم برای شبکه مظلومی مانند شبکه قرآن سیما، کمک فزاینده‌ای داشته باشد

فانوس

موشن گرافیک [1] به زبان ساده، به معنای حرکت دادن طرح‌های گرافیکی و نقاشی‌ها است. بطور کلی می‌توان گفت که هر چیز گرافیکی که حرکت کند، یک موشن گرافیک است.

استفاده از موشن گرافیک در دهه 50 در فیلم‌ها رایج شد. پس از مدتی استفاده از آن ادامه پیدا کرد تا اینکه امروزه شاهد اهمیت زیاد آن در تبلیغات و رسانه‌ها هستیم.

موشن گرافیک از اشکال، تصاویر، تیترها، لوگوها، متن‌ها و نوشته‌هایی تشکیل شده است که هر کدام در حال انتقال یک پیام هستند و در کل حدودا 10 ثانیه طول می‌کشند.

این در حالیست که پویانمایی حاوی داستان و معنا و مفهوم بسیار عمیق‌تری است و در سینما کاربرد دارد. به این ترتیب می‌توان گفت که پویانمایی‌ها نسبت به موشن گرافیک، به دنبال انتقال مفاهیم عمیق‌تری هستند و از سناریوهای قوی‌تری برخوردارند.

موشن گرافیک «فانوس» با موضوع قصه‌های قرآنی و زندگانی معصومین علیهم‌السلام و پیامبران، تولید شده در شبکه قرآن است.

سادگی و روانی داستان موشن گرافیک‌های فانوس باعث شده این برنامه از تولیدات بسیار مناسب برای مخاطب خردسال و کودک باشد.

مخاطب در زمانی بسیار کوتاه (حدود سه دقیقه) با داستانی مواجه است که در هر قالبی غیر از موشن گرافیک، نیاز به زمان زیادی برای طرح و ارائه دارد.

قسمت گرافیکی و عکس‌هایی که کار شده مناسب است، گرچه می‌توان از رنگ‌بندی شادتر و مناسب فضای کودکانه برای جذابیت بیشتر بهره برد.

در قسمت نریشن[2] و قصه‌گویی، صدای گوینده مناسب مخاطب کودک و خردسال است و موسیقی متن هم به درستی انتخاب شده است.

برای جمع‌بندی می‌توان گفت که این نوع ارائه محتوا با اینکه در قسمت فرم بسیار ساده و ابتدایی به نظر می‌رسد، اما با کمال سادگی می‌تواند حامل محتوای ارزشمندی باشد که با زبان عامه‌فهم و حتی کودکانه ارائه گردد.

بالا بردن تولیداتی از این دست می‌تواند به بالا بردن تعداد مخاطب، آن هم برای شبکه مظلومی مانند شبکه قرآن سیما، کمک فزاینده‌ای داشته باشد.

 

پی‌نوشت:

[1] موشن گرافیک به زبان ساده، به معنای حرکت دادن طرح های گرافیکی و نقاشی ها است. بطور کلی می توان گفت که هر چیز گرافیکی که حرکت کند، یک موشن گرافیک است. استفاده از موشن گرافیک در دهه 50 در فیلم ها رایج شد. پس از مدتی استفاده از آن ادامه پیدا کرد تا اینکه امروزه شاهد اهمیت زیاد آن در تبلیغات و رسانه ها هستیم.

[2] نریشن به معنای روایت قصه است. در سینما ، نریشن توضیحات اضافی است که از سوی کسی بیان می شود ، که از شخصیت های فیلم نیست. در فیلم های مستند و آموزشی ، صدایی است که روی فیلم آن را می شنویم و اطلاعات تکمیلی درباره تصویری را که می بینیم در اختیارمان می گذارد.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
4 + 7 =
*****