#نکته_نگاشت | شاخه‌های ولایت امام(ع)
یکی از شاخصه‌های امام بحث ولایت است که ولایت امام در معانی مختلف متصور می‌شود. یکی از شاخه‌های ولایت امام ولایت تشریعی است که امام به اذن خدا می‌تواند مقرراتی را برای اداره جامعه یا امور دیگر وضع کند و اما شاخه‌ی ولایت تکوینی، که امام به اذن الهی می‌تواند در تکوین تصرف و برای اثبات ادعایش امور خارق العاده را اظهار کند یا بیمار صعب العلاجی را درمان کند و همان اموری که پیامبران انجام می‌دادند چه از باب اعجاز و چه از باب کرامت امام هم می‌تواند آن‌ها را انجام بدهد. و شاخه‌ی سوم ولایت قضایی است که در واقع امام داور در دعواها و خصومت‌هاست و آن‌چه حکم می‌کند حکم خداوند است، ولایت دیگر ولایت حکومت و زعامت سیاسی است، حکومت و اداره جامعه به خلافت از طرف خدا به امام واگذار می‌شود و امام حاکم جامعه است و زعیم سیاسی و رهبر سیاسی جامعه است.که فقط این حکومت از نظر قرآن مشروع محسوب می‌شود (چون از نظر اسلام حکومت تنها مخصوص خداوند است) حکومت خداوند به پیامبر و امام منتقل می‌شود و تنها حکومتی مشروعیت دینی و شرعی دارد که خدایی باشد که در دوران حضور امام خود امام علیه‌السلام حاکم است و در دوران غیبت نایب عام امام که فقیه جامع الشرایط است این کار را برعهده دارد. ولایت دیگر ولایت مرجعیت دینی است که امام به تمام سوالات شرعی و مذهبی مردم پاسخ می‌دهد[1].
محمدی شاهرودی، شبکه جهانی ولایت، 1402/11/25.