رهروان ولایت ـ دروغ از گناهان کبیره و از حرام‌های [1] بزرگی است که دین مبین اسلام به شدت با آن برخورد نموده‌است. ولی با توجه به حرمت آن، گاهی اوقات جهت برخی از مصالح مهم؛ مانند حفظ جان، ناموس یا مال قابل توجه، چون راه نجاتی غیر دروغ مصلحتی نیست جایز شمرده شده‌است. [2]
لیکن درباره دروغ مرد به همسرش باید به چند نکته توجه کنیم:
الف) خلف وعده در بعضی موارد، شامل دروغ نمی‌شود؛ چون دروغ و کذب جنبه خبری دارد و به خبری گفته میشود که مطابق واقع نباشد، امّا اينكه گفته مي‌شود: به وعده‌ای که شخص می‌دهد و آن را انجام نمی‌دهد دروغ اطلاق میشود، صحیح نیست؛ چون گاهی خلف وعده است و دروغ نیست. هرچند كه گاهی هم علاوه بر خلف وعده بودن، دروغ هم هست؛ مانند آن که مرد به همسرش بگوید: فردا فلان کار را انجام می‌دهم و قصد انجام دادن نداشته باشد.[3]
ب) روایت، در باب وعده دروغ مرد به همسرش، به مواردی اشاره می‌کند که نوعی اصلاح ذات‌البین در کار است. [4] شاید بتوان، دروغ گفتن به همسر را در چنین فضایی تبیین کرد، یعنی هرگاه به خاطر موضوع و خواسته‌ای، روابط زن و شوهر به مرحله‌ای برسد که نیاز به اصلاح داشته باشد، مرد می‌تواند جهت اصلاح رابطه خود با همسرش، دست به چنین عملی بزند و چه بسا بتوان برخی روایات را جهت تأیید آن بیان نمود.[5]
بنابراين فقهاي بزرگ شیعه دروغ گفتن به همسر را جایز نمی‌دانند[6] ، مگر اینکه مصلحت مهمی در کار باشد؛ که البته این اختصاصی به دروغ مرد نسبت به همسرش ندارد و شامل همه میشود و جزو موارد کلی دروغ مصلحتی است.
-------------------------------------------
پي‌نوشت:
[1] امام خمینی، روح الله، المکاسب المحرمة، ج2، ص 60، باب (حرمة الکذب فی الجملة ضروریة)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى، قم، 1415.
[2] تبریزى، ابو طالب تجلیل، التعلیقة الاستدلالیة على تحریر الوسیلة، ص 424، موسسه عروج.
[3] خویى، سید ابو القاسم موسوى، مصباح الفقاهة (المکاسب)، ج1، ص 391، بی تا، بی جا.
[4] روایت می گوید: «ازعلى(عليه‌السلام) نقل شده که رسول خدا (صلي‌الله‌عليه‌وآله) فرمود: در سه مورد، دروغ گفتن نیکوست: نیرنگ در جنگ، وعده به همسر و اصلاح میان مردم»، نک: حر عاملی، محمد بن حسن، وسائلالشیعة، ج 12، ص 252، مؤسسه آل البیت (علیهم‌السلام)، قم، 1409.
[5] یا علیّ، إنّ اللّه أحبّ الکذب فی الصّلاح، و أبغض الصّدق فی الفَسادِ، نک: وسائلالشیعة، ج 12 ص 252.
[6] وَ کَیْفَ کَانَ الأحْوَطُ لَوْ لَمْ یَکُنِ الأقْوَى عَدَمُ جَوازِهِ، نک: المکاسب المحرمة (للإمام الخمینی)، ج2، ص140؛ طباطبائى حکیم، سید محسن، منهاج الصالحین (المحشى للحکیم)، ج2، ص 15، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت،1410؛ خویى، سید ابو القاسم موسوى، منهاج الصالحین (للخوئی)، ج2، ص 10، نشر مدینة العلم، قم،1410.
نظرات
این مطلب خوبی بود که فقهاي بزرگ شیعه دروغ گفتن به همسر را جایز نمی‌دانند، مگر اینکه مصلحت مهمی در کار باشد؛
البته این اختصاصی به دروغ مرد نسبت به همسرش ندارد و شامل همه میشود و جزء موارد کلی دروغ مصلحتی است.
سلاااااااااااااااااااااااام
یه سلام پر از حس زیبای زندگی
برادر بزرگوارم & حتما مطالب رو تغییر می دم . و بازبینی می کنم . من برای شما و همه دوستان عزیزم احترام قایل هستم.
تصمیم داشتم سمت و سوی مطالب رو تغییر بدهم. و حالا که شما گفتید حتما
این ماه رمضان بر شما و خانواده گرامیتان مبارک باشد.
من هم سلام متقابل خدمت شما دارم و امید وارم که یکی از ارزشی نویس های صحنه مجازی شوید
سلام دوست عزیز
ممنون از حضورت
مطالب جالبی نوشته بودین
به دردم خوردم
مرسی
تمام چیزی که خداوند از بشر میخواهد یک قلب آرام و صادق است
موفق باشید
با سلام متقابل مطب زیبایی فرمودید این صداقت است که آرامش آور است
جایز است دروغ بگوید؟؟؟!!!!!!!!!
فقهاي بزرگ شیعه دروغ گفتن به همسر را جایز نمی‌دانند، مگر اینکه مصلحت مهمی در کار باشد؛ که البته این اختصاصی به دروغ مرد نسبت به همسرش ندارد و شامل همه میشود و جزو موارد کلی دروغ مصلحتی است.