چرا در نماز جماعت پس از اتمام حمد مي گوئيم «الحمدلله»؟

07:52 - 1391/10/15
ازطريق معصوم وارد شده است كه بعد از حمد در نماز جماعت الحمد لله رب العالمين گفته شود و معناي آن اين است كه در مقابل نعمت هايي كه خداوند عنايت كرده شكرگزاريم.
اتمام حمد الحمدلله

چرا در نماز جماعت پس از اتمام حمد مي گوئيم «الحمدلله» ولي سني ها مي گويند «آمين»؟ در حالي که اگر ما بگوئيم «آمين» نماز ما باطل است!

پاسخ :

بنابر نظر مشهور فقهاي شيعه، اگر كسي عمداً بعد از حمد، آمين بگويد نمازش باطل است. دليل آن اين است كه نماز يكي از اعمال عبادي است كه توقيفي مي باشد و كسي حق ندارد به آن چيزي اضافه يا كم كند مگر آنكه از طرف رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ و يا امام معصوم ـ عليهم السلام ـ باشد.

اما اهل سنت بدون توجه به اين مطلب، بعد از حمد، گفتن كلمه آمين را به قصد مشروعيت آورده اند. حتي بعضي از آنها جزئي از نماز مي دانند[1] در حاليكه اين كار بدعت است و حرام. و همچنانكه گفته شد نماز، عبادتي توقيفي است يعني تمام افعال و اذكار آن بايد از طريق شرع مشخص شود.

ثانياً از طريق معصوم وارد شده است كه بعد از حمد در نماز جماعت الحمد لله رب العالمين گفته شود و معناي آن اين است كه در مقابل نعمت هايي كه خداوند عنايت كرده شكرگزاريم و اينكه خدايا ما را در اين راه ثابت بدار.

البته اگر كسي از كلمه آمين قصد دعا كردن داشته باشد نه قصد جزئيت در نماز، بنابر نظر آيت الله خويي و آيت الله تبريزي[2] اشكال ندارد. چرا که نکته اصلی در اين حکم منع از تشريع است.

روايات اين مسأله، در وسايل الشيعه[3] و مستدرك الوسائل[4] نقل شده است،

به عنوان نمونه:

جميل در روايتی صحيح از ابي عبدالله ـ عليه السلام ـ (امام صادق) نقل می‌کند که: قال اذا كنت خلف امام فقرأ الحمد و فرغ من قراءتها فقل أنت، الحمدلله رب العالمين و لا تقل آمين.

حضرت امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: زمانيكه در نماز جماعت، پشت سر امام جماعت ايستاده ايد وقتي امام سورة حمد را خواند بعد از آن، الحمدلله رب العالمين بگوييد و آمين نگوييد.

[1] . خويي، ابوالقاسم، مستند العروة الوثقي، قم، لطفي، چاپ اول، 1368، ج 4، ص 473.

[2] . بني هاشمي خميني، محمد حسن، توضيح المسائل مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامي، چاپ نهم، 1383، ج 1، ص 617.

[3] . حر عاملي، وسايل الشيعه، قم، مؤسسه ال البيت، 1409، ج 6، ص 67.

[4] . محدث نوري، مستدرك، قم، مؤسسة ال البيت، 1408، ج 4، ص 175.

منبع:سایت اندیشه قم

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
9 + 0 =
*****