رسول خدا کدام یک از خلفا را اینگونه ستوده است؟

21:30 - 1393/08/30
چکیده: پس از آنکه عمرو بن عبدود در جنگ خندق به دست مولای متقیان‌(علیه‌السلام) به قتل رسید رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) فرمود: ضربت حضرت علی(علیه‌السلام) در روز جنگ خندق از عبادت جن و انس برتر بود. زیرا این ضربت برای خدا بود و اگر نبود اسلام از بین می‌رفت.
علی بن ابیطالب

رهروان ولایت ـ در سال پنجم هجرت، قبیله قریش با کفار مکّه با هم متحد شده و تصمیم گرفتند تا اسلام را ریشه کن کنند. هنگامی که این خبر به رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) رسید، پیامبر خدا‌(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) با اصحاب خود به مشورت و گفتگو نشست در این میان پیشنهاد سلمان فارسی مبنی بر حفر خندقی در اطراف مدینه مورد پذیرش قرار گرفت.[1] 

مسلمانان خندقی حفر کردند؛ هنگامی‌که سپاه دشمن به مدینه رسید، با خندق مواجه شدند. چند تن از قهرمانان و نام‌داران مشرکان از قسمتی از خندق که عرض کمتری داشت گذشتند و مبارز طلب کردند؛ «عمرو بن عبدود» یکی از این افراد بود که امام علی(علیه‌السلام) به مبارزه با او برخاست. وقتی علی (علیه‌السلام) برای جنگ با عمرو عازم میدان نبرد شد، پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) فرمود:«برز الإسلام كله إلى الكفر كله[2]؛ تمام اسلام در مقابل تمام کفر قرار گرفت» در این جنگ تن به تن عمرو بن عبدود به وسیله امام علی‌(علیه‌السلام) کشته شد. کشته شدن او علت اصلی شکست سپاه کفار، و عقب‌نشینی آنان بود. 

پس از پیروزی علی(علیه‌السلام)، پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) فرمود: «ضربةُ علیٍّ یوم الخندق افضل مِن عبادة الثقلین[3]؛ ضربت علی در روز جنگ خندق از عبادت جن و انس برتر است».

اگر ضربت آن روز علی(علیه‌السلام) نبود همان‌گونه که پیامبر خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) فرموده بود  اسلام شکست می‌خورد و نابود می‌شد. حال این تنها فضیلتی از فضایل مولای متقیان است که در منابع مختلفی ذکر  شده است. مخالفین مکتب برحق اهل‌بیت(علیهم‌السلام) چنین فضایلی را رها می‌کنند و دست به فضایل بی‌سند و ساختگی برای خلفا می‌زنند. کجا رسول خدا‌(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) یکی از اعمال و کارهای خلفا را چنین ستوده است؟

____________________________

پی‌نوشت

[1]  واقدی، مغازی، ج۲، ص۴۴۵؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۳، ص۲۳۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۰۹ـ۴۱۰. 
[2]  کراجکی، کنزالفوائد، ج۱، ص۲۹۷؛ طبرسی،اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۳۸۱؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۲۶۱؛ ج۱۹، ص۶۱؛ ابن طاووس، اقبال، ج۲، ص۲۶۷.
[3]حاکم نیشابوری، مستدرک، ج۳، ص۳۲؛ عضدالدین ایجی، المواقف فی علم الکلام، ص۴۱۲.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
6 + 1 =
*****