امام شناسی
در امور عادی که به اصل هدایت مردم و اصل دین ضرری وارد نمی‌شده است، ائمه اطهار(علیهم‌السلام) از علم غیب خود استفاده نکرده‌اند.
ائمه معصومین(علیهم‌السلام) در بین مردم عادی به هیچ وجه فضایل خود را اظهار نمی‌کردند و مانند یک انسان کاملا عادی و معمولی برخورد می‌کردند.
امام حسین(علیه السلام) تا آخرین نفس خود ایستاد و زیر بار ظلم و ستم یزیدیان نرفت و جانش را نیز در این راه فدا کرد.
- در دو روایت صحیح السند، بیان شده است که زیارت امام رضا (علیه‌السلام) بر زیارت امام حسین (علیه‌السلام) فضیلت بیشتری دارد. علّت این فضیلت به این صورت گفته شده که زوار امام رضا (علیه‌السلام) کم هستند و فقط خواصّ شیعه به زیارت آن حضرت می‌روند. افضلیت زیارت آن حضرت، به صورت مطلق نیست، بلکه مربوط به زمانی است که مردم کمتر به زیارت آن امام همام (علیه‌السلام) اهتمام دارند. لذا بعید نیست که در زمان ما که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت ایران اسلامی را شیعیان اثنی عشری تشکیل می‌دهند و خیل عظیم عاشقان اهل بیت (علیهم‌السلام) از دور و نزدیک برای زیارت آن حضرت شبانه روز بر گرد حرمش می‌گردند، این افضلیت وجود نداشته باشد.
هیچ پدری صبر نمی‌کند تا فرزندش از دنیا برود، بلکه تمام تلاشش را می‌کند که او زنده بماند.
اگر امام حسن(علیه‌السلام) به جای امام حسین(علیه‌السلام) بود همین کاری را می‌کرد که امام حسین(علیه‌السلام) انجام داد و بالعکس.
حضور در راهپیمایی عظیم اربعین و توجه به سرور و سالار شهیدان، انسان‌ساز بوده و اثرات معنوی بسیاری بر روح آدمی دارد.
امام حسین(علیه‌السلام) تحت هیچ شرایطی حاضر نبود با یزید(لعنت‌الله‌علیه) بیعت کند.
از قرن چهارم به بعد نام دختر سوم امام حسین(علیه‌السلام) در منابع تاریخی مثل الهدایة الکبری، دلائل الامامه و مناقب آل ابی طالب بیان شده است.
- ایشان در عین حال، پایه‌گذار یک جنبش علمی بودند که در زمان امام صادق (علیه‌السلام) به اوج خود رسید. یکی از شیوه‌های امام باقر (علیه‌السلام) برای این منظور، انجام مناظرات رودر رو با فرقه‌های مختلف بود.