حركت امام حسين عليه السلام عبادي يا سياسي

حركت امام حسين عليه السلام عبادي يا سياسي

در تفسير حادثه كربلا و بررسي علل و عوامل وابعادآن، بايد به سراغ كلمات و سخنان معمار اصلي آن يعني حسين بن علي ـ عليهما السلام ـ رفت. برخي عواملي كه در سخنان امام ـ عليه السلام ـ ديده مي شوند عبارتند از: بيعت خواهي يزيد، گوهر اخلاق، دعوت كوفيان، اصلاح امت، تغيير ساختار حكومت، عنصر امر به معروف و نهي از منكر و...[1]

بنابراين، حركت امام حسين ـ عليه السلام ـ داراي ابعاد مختلف سياسي، عبادي، اجتماعي، الهي و... مي باشد كه با وجود بعد ملكوتي و عبادي در قيام ايشان بايد نهضت را به گونه اي تفسير كرد كه بتوان به عنوان الگو ،از آن درس گرفت همان طور كه آن حضرت فرمودند: «و لكم في اسوة»[2]، من براي شمااسوه و الگو هستم.

هنگامي كه در مقام بيان شرايط سال شصت و يك هجري بر مي آييم به مواردي، مانند عوام فريبي بني اميه، پيدايش انحرافات فكري،سياسي و عقيدتي، گسترش مفاسد و منكرات، رواج دنياپرستي، تغيير مسير خلافت، به خواب رفتن وجدان مردم، از بين رفتن ارزش هاي معنوي و... بر مي خوريم كه مبارزه با اين شرايط نه تنها داراي اثرات سياسي است و مبارزين در اين راه بايد از بينش سياسي بالايي برخوردار باشند بلكه از بزرگترين عبادات نيز محسوب مي شود، چرا كه با اين قيام دين اسلام حيات مجدد يافت و عبادتي بالاتر از زنده کردن دين نيست.

در رفتاروگفتار امام حسين ـ عليه السلام ـ از همان آغاز حركت از مدينه تا رسيدن به كربلا: معنويت، عزت و سرافرازي،سياست و در عين حال عبوديت و تسليم مطلق در مقابل خدا محسوس است. روزي كه ده ها هزار نامه براي آن حضرت،ازطرف مدّعيان وفاداري وشيعه گري آمد، فريب نخورد و طي يك سخنراني فرمودند: «خُطّ الموت علي ولد آدم مخط القلاده علي جيد الفتاة».[3] صحبت ازرسالت بزرگ خودوآمادگي براي مرگ كردند،ودشمنانش را تهديد و دوستانش را تطميع نکردند؛بلکه ازاهداف خودونجات جامعه اسلامي سخن گفتند .

آن روزي هم كه در كربلا همراه يك جمع كمتر از صد نفر توسط سي هزار جمعيت از اراذل و اوباش محاصره شد و جانش را تهديد كردند، عزيزانش را تهديد كردند، زنها و حرم او را تهديدو به اسارت بردند، آن روز هم ذره اي اضطراب در اين مرد خدا و بنده خدا و عزيز اسلام مشاهده نشد،و[4]بازسخن ازهدف الهي خودوهدايت امت گفتند.

تكيه بر روي جنبه سياسي كربلا نبايد توجه ما را به اين رخداد عظيم به عنوان يك پديده كاملاً برتر، يك امر جاودانه يك امر تقدير و تعريف شده از سوي باري تعالي، كم رنگ كند. كربلا يك نهضت زميني صرف نيست؛ بخشي از وحي مجسم و قرآن عينيت يافته است. همان طور كه نظريه امامت در شيعه، صرفاً مشتمل بر جنبه سياسي نيست، قيام عاشورا هم، تنها يك حركت سياسي صرف نيست بلكه حركت و سياستي است كه عين عبادت بوده كه قربةً الي الله صورت گرفته است.[5]

بنابراين بايد گفت قيام كربلا افزون بر اين كه يك حركت عبادي بود، در عين حال حركتي سياسي هم بود كه اين امر با توجه به جامعيت اسلام و عينيت ديانت با سياست قابل تبيين است.

--------------------------------------------------------------------------------
[1] . ر.ك: ره توشه راهيان نور، ويژه محرم الحرام 1420 هـ ق، ص 35.
[2] . تاريخ طبري، ج 5، ص 403 و بحارالانوار، ج 44، ص 382.
[3] . بحارالانوار، ج 44، ص 366.
[4] . برگرفته از سخنان مقام معظم رهبري در ايام محرم سال 1378، ره توشه ويژه محرم الحرام 1423 هـ ق، دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، ص 7.
[5] . جعفريان، رسول، تأملي در نهضت عاشورا، قم، انصاريان، چ دوم، 1381، ص 253.

منبع:سایت اندیشه قم