هر که می‌خواهد امامش را یاری کند بسم الله!

وقتی در لابلای صفحات تاریخ، مظلومیت مولایمان امیرمومنان علی علیه‌السلام خوانده و یا از دیگران شنیده می‌شود، بغض چنان گلو را فشار می‌دهد که نفس به شماره می‌افتد.

اینجاست که هرکس عشق امیرمومنان را در دل دارد آرزو می‌کند؛ ای کاش در زمان امیرمومنان علی علیه‌السلام می‌بودم تا به یاری حضرتش می‌شتافتم و برای کمک به ایشان جان را فدایش می‌نمودم.

به راستی آیا می‌شود هنوز هم امام علی علیه‌السلام را یاری نمود؟ آیا راهی برای یاری امام خود پس از گذشت سال‌ها وجود دارد؟

هرکس به دنبال راهی برای یاری نمودن مولایش است بسم الله بیاید و به راهی که امام علی علیه‌السلام خودش پیش روی شیعیان و دوستانش گذاشته توجه کند که فرمود:

«َاعینُونی بِوَرعٍ و اِجتهاد و عِفهٍ و سَداد [1]

مرا یاری کنید با: تقوا و دوری از گناهان، تلاش برای انجام واجبات، عفت و پاکدامنی، راستی و درست‌کاری در انجام کارها.»

در گام نخست باید با تقوا مراقب اعمال خویش باشیم تا به گناه و حرام آلوده نشویم. باید روحیه خودنگهداری از گناه را روز به روز در خود تقویت کنیم تا به مرحله‌ای برسیم که تقوا ملکه اخلاقی ما شود.

در گام دیگر، با شناخت درست و صحیح واجبات، برای اقامه و انجام آن تا آنجا که توان داریم تلاش نموده تا تکالیفی را که معلم مهربان جهان به ما گفته را، به بهترین شکل ممکن انجام دهیم. سعی کنیم تمام تکالیف شرعی خود را با جان و دل بپذیریم تا نسبت به انجام آنها نه سستی کرده و نه گزینشی رفتار کنیم. عمل به همه فرائض الهی را، واجب بدانیم، نه اینکه برخی را انجام دهیم و نسبت به برخی دیگر بی‌تفاوت باشیم و یا انجامش برایمان سخت و دشوار باشد. درست همانند کسانی که نماز می‌خوانند اما پرداخت خمس و زکات برایشان دشوار است و از این رو، با هزاران توجیه از پرداخت آن شانه خالی می‌کنند.

یکی دیگر از خواسته‌های مولایمان عفت است. مولایمان از ما خواسته که با رعایت عفت و حیا، از غلبه و حاکمیت شهوت و خواسته‌های نفسانی جلوگیری کنیم و نگذاریم تمایلات نفسانی عنان اختیار ما را به دست گیرند. از این رو کسی که می‌خواهد یاور امام معصوم باشد، باید خود را مزین به عفت در نگاه، کلام و زبان، حیاء در فکر و اندیشه، عفت در پوشش و زینت، عفت در خوردن و آشامیدن و همچنین عفت در معاشرت و رفتارهای اجتماعی نماید تا بتواند در خیل عاشقان امام قرار گیرد. شیعه اهل بیت علیهم‌السلام باید احساس شرم و خجالتی که در فطرتش نهاده شده را به گونه‌ای تقویت کند، که مانع ارتکاب هر عمل زشتی شود و همیشه خدای دانا و بینا را حاضر و ناظر بر اعمالش ببیند.

ویژگی دیگر حامیان ولایت و امامت، محکم‌کاری است. هرکاری که به آنها سپرده می‌شود را به خوبی و به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند. در کارهایشان سست نیستند. کارها را سرسری نگرفته و از سَرِهَم‌بندی، بیزارند. بیش از آنکه به فکر راحتی خود و خلاصی از کار باشند، به فکر انجام صحیح و درست آن هستند. از زیر کار و مسئولیت شانه خالی نمی‌کنند. بیش از اندیشه منصب و جایگاه، به فکر انجام وظیفه خود به بهترین صورت هستند. از این رو، اگر وظیفه آنها خانه‌داری باشد بهترین خانه دار، کارگری باشد، بهترین کارگر، و اگر وظیفه آنها درس خواندن باشد با دقت و تلاش به انجام و ظیفه می‌پردازند.

اکنون که راه یاری نمودن امام خود را دانستیم، باید به این نکته نیز توجه کنیم که، اگرچه ما در زمان امیرمومنان علی علیه‌السلام نبودیم تا یاریش کنیم، امّا در حال حاضر که مقدر گردیده، در هوای زمان امامت آخرین حجت الهی تنفس کنیم، همه ما وظیفه داریم که به یاری امام زمان خود بشتابیم، و چه شیوه ای بهتر از این روشی که مولای متیقان بیان نموده اند.

پی نوشت:

نهج البلاغه، نامه 45