همدلی و همزبانی در پناه قرآن

مقدمه

یکی از کلیدهای موفقیت انسانها بدون شک همدلی و همزبانیست. هر ملتی و هر جامعه­ ی که این اکسیر حیاتی را بکار برد؛ خود را به موفقیت نزدیک کرده است. امروزه با نهایت تاسف می ببنیم کشورهای مستکبر و ظالم که حتی حقوق بشر غربی را (از دید سازمانهای حقوق بشر بین المللی  که مبنایشان تفکر غربیست) هم رعایت نمی کنند؛ روز به روز پیشرفت کرده و کلاسشان را به رخ ما می کشند. در این میان ما که مسلمانیم؛ اوضاع رو به راهی نداریم.

آیا پیشرفت با اتحاد و انسجام تنها، حاصل می شود؟

البته عوامل زیادی در پیشرفت و عدم پیشرفت جوامع نقش دارند. پیشرفت یک شبه حاصل نمی شود و سختیهای خاص خود را دارد. طبیعتاً باید برنامه ریزیهای گسترده برای ایجاد تحول، انجام شود، هزینه و وقت می خواهد وخیلی چیزهای دیگر  

 اگر ما بخواهیم کاوشی کنیم که چرا جوامع مسلمان، آنچنان که باید و شاید و در حد ادعای مسلمانی (اسلام کاملترین دین است) پیشرفت نداشته اند؛ به این مولفه میرسیم: پایبند نبودن به شریعت اسلامی و عدم انسجام در بین کشورهای مسلمان، البته ظرفیتهای زیادی در بین مسلمانان برای همدلی هست. دین اسلام یکی از آن بهترین ظرفیتهاست برای همدلی و همزبانی و همگرایی بیشتر، و خیلی  ظرفیتها و استعدادهای دیگر، مثل منبع عظیم نفت در کشورهای اسلامی حاشیه خلیج فارس و شمال آفریقا، که متاسفانه داعش دارد از این منابع عظیم در عراق و سوریه و لیبی، در پیشبرد منافع خود که در حقیقت منافع آمریکا و اسراییل و ... است؛ بهره می برد . پس می طلبد قدر داشته هایمان را بدانیم وگرنه دیگرانی (دزدانی)  هستند که قدرشان را بدانند. فعلاً  ما در پی بسط بیشتر این ظرفیتها نیستیم، و در پی این هستیم بگوییم: نابرده رنج گنج میسر نمی شود . آنها (غربیها) زحمت بیشتری می کشند ، اتحادشان در قالب اتحادیه اروپا و غیره، و همچنین همدلییشان در منافع مشترک (هرچند ضد مسلمین و بشریت است ) و همزبانیشان در مشورت، تا رسیدن به نتیجه دلخواه بیشتر است و طبیعتاً باید اثرش را هم ببینند. اگر برعکس بود باید شک می کردیم، چون خداوند به کسی که ظلم نمی کند.

البته این مربوط به این دنیاست و آن دنیا بحثش فرق می کند.و در هرحال نباید این پیشرفت ظاهری غرب، ما را به مسلمان و مسلمانی بدبین کند چون اسلام به ذات خود ندارد عیبی، ما آنظور که بایسته است ،پیاده اش نمی کنیم.

 خداوند در جایی از قرآن به ما گوشزد می کند: «إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيرِّمَا بِقَوْمٍ حَتىَ‏ يُغَيرِّواْ مَا بِأَنفُسِهِم» [رعد/11] خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نداد مگر خودشان اراده کردند.

این آیه شریفه خودش یک سند زنده است و جواب آن کسانی را می دهد که می گویند: چرا پیشرفت بعضی کشورهای غیر مسلمان وبعضاً لائیک، از ما که ادعای مسلمانیمان میشود؛ بیشتر است؟ آیه می گوید: هر کسی اراده کرد، برنامه ریزی کرد، پشتکار داشت، موفق است و این یک قانون کلی است. در این میان ما ولی پیشرفت بدون زحمت می خواهیم،نتیجه اش واضح است؛ ولی در هر جا اراده داشتیم و زحمت کشیدیم؛ موفق بودیم مثل بحث هسته ی (جدای از حواشی این روزها) و پیشرفتهای پزشکی و نانو  و  ...

اگر جامعه می خواهد بر سرنوشت خویش حاکم باشد و مقدرات خود را به سوی تحول و پیشرفت ادامه دهد؛ طبعاً باید بر همدلی و همزبانی و هم افزایی و همکاری افرادش با هم، تاکید داشته باشد.

البته بعضی از کشورهای اسلامی، رشد مناسبی را دارند ولی  توجه کافی به تحولات مسلمانان ندارند، پیشرفت خوب است ولی در پناه قرآن

چرا شما با اینکه بر حق هستید پراکنده اید و دشمنان در باطل خود مصممند؟

حضرت علی (علیه السلام) به همین نکته اشاره می فرماید: «هؤُلاءِ الْقَوْمِ عَلى باطِلِهِمْ، وَ تَفَرُّقُكُمْ عَنْ حَقِّكُم» [1] حضرت میفرماید: چرا شما در دین خود پراکنده اید ولی آن قوم باطل (دراینجا معاویه و یارانش) در باطل خود مصممند. حضرت این خطبه را بعد از تعرض سپاهیان معاویه به یکی از شهرهای عراق، در زمان خلافت ظاهریش که مقر حکومتش کوفه بود؛ فرمود. و پیداست زمانی ما در دین خود که اصلی ترین مولفه است کوتاهی کنیم؛ درمولفه های با اولویت پایین تر، انتظار چندانی بر بهبود اوضاع نمی رود.

اتحاد و انسجام  و همدلی جوامع مسلمان را، حضرت دارد به ما گوشزد می کند و ما باید این را سرمشق خویش قرار دهیم.

نتیجه گیری

گفتیم که همدلی و اتحاد از کلیدهای موفقیت در هر جامعه ایست. جامعه­ ی اسلامی به مراتب به این مولفه نیاز دارد زیرا بحث الگو بودن اسلام و مسلمانان می طلبد پیشرفت همه جانبه را، مجهز بودن را،  و گرنه  اگر وضع مسلمانان چنین باشد که به جان هم بیافتند، بجز بی ثباتی و آشفتگی جوامع مسلمان و سوءاستفاده دشمنان اسلام وقرآن (که ای غیر مسلمانان، این اوضاع مسلمین را می بینید؟ می خواهید مثل آنها مسلمان شوید؟) چیزی دیگر عاید ما نمی شود.

در سالی که به نام دولت وملت، همدلی و همزبانی از طرف رهبر معظم انقلاب، انتخاب شده است؛ امیدواریم جامعه ی ما در پناه خداوند عزیز و ائمه ی اطهار (علیهما سلام) روند پیشرفت خود را با همدلی و همزبانی سه قوا و مسولان، تندتر کرده و به افقهای بزرگ پیش رو در 1404 برسد و الگوی مناسبی برای منطقه، جهان اسلام و حتی دنیا شود. ما باید برای این کار قدرت علمیمان را بیشتر کنیم، به نخبگان بیشتر اهمیت داده شود، از آنها حمایت شود تا شاهد فرار مغزها نباشیم (که کشورهای مخالف ایران با جذب این نحبگان و تربیت آنها، منافع خود را به پیش  می برند)

انشاءالله ایران عزیز ما به اهدافش برسد.

همدلی و همزبانی بیش باید پیشه سازیم                                                    بهر ایران عزیز، این شیر، فکربیشه سازیم

اینکه باشد کرسیت آزاد اندیشانه یعنی                                                           در مسیر همدلی هستی، بیا اندیشه سازیم

گر که جایی کارمان رفته جلو قدرش بدانیم                                                        بهر  قطع مشکلات ای دوست، فکر تیشه سازیم

مشکلات جامعه را، هی سیاسیش نگوییم                                                   بر طلاق آریم فکری، حلّ افیون، شیشه سازیم

در عمل هم با جسارت بود باید، ورنه نقص است                                                 همدلی و همزبانی بیش باید پیشه سازیم  [2]  

پی نوشتها

[1] خطبه 27 نهج البلاغه ترجمه حسین انصاریان ص94

[2] اشعار خودم