بسیار علاقه مند بود که قبر شریف حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را پیدا كند. چهل شب تا به صبح به عبادت و دعا و مناجات و توسل و ختم پرداخت شب چهلم پس از به پایان رساندن ختم قرآن و توسّل بسیار، استراحت کرد. در عالم رؤیا به محضر مقدّس حضرت باقر علیه السلام و یا امام صادق علیه السلام مشرّف شد.
امام به ایشان فرمودند:
عَلَیْکَ بِکَرِیمَةِ اَهْل الْبَیت «یعنى به دامان کریمه اهل بیت چنگ بزن»
ایشان عرض کرد:قربانت گردم، من این ختم قرآن را براى دانستن محل دقیق قبر شریف حضرت زهرا گرفته ام تا بهتر به زیارتش مشرّف شوم. حضرت به او فرمود: به دلیل مصالحى خداوند مى خواهد محل قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها پنهان بماند؛ از این رو قبر حضرت معصومه سلام الله علیها را تجلّى گاه قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها قرار داده است.
اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه سلام الله علیها داده است.مرحوم آیت الله سید محمود مرعشى نجفى پدر بزرگوار آیت اللّه سید شهاب الدین مرعشى هنگامى که از خواب برخاست، تصمیم گرفت رخت سفر بربندد و به قصد زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها رهسپار ایران شود. وى بى درنگ آماده سفر شد و همراه خانواده اش نجف اشرف را به قصد زیارت کریمه اهل بیت ترک کرد.«1»
امام رضا علیه السلام می فرماید:هر كس دختر موسی بن جعفر علیه السلام را در قم زیارت كند بهشت جایگاهش خواهد بود«2»
امام جواد علیه السلام می فرماید:هر كس عمه ام را زیارت كند به او بهشت برین را می دهند«3»
حضرت صادق علیه السّلام نقل می كند كه:خدا را حرمى است كه مكه است و پیامبر نیز حرمى دارد كه مدینه است و امیر المؤمنین حرمى دارد كه كوفه است و حرم ما اهل بیت قم است. بزودى زنى از فرزندان من در آنجا دفن مى شود هر كس او را زیارت كند بهشت برین بر او واجب مى شود«4»
منابع:
1: ناسخ التواریخ، ج ٣، ص ٦٨، به نقل از کریمه اهل بیت، ص ٣٢
2: قَالَ عَلِیُّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع: یَا سَعْدُ عِنْدَكُمْ لَنَا قَبْرٌ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَبْرُ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُوسَى (ع) (منظورتان قبر فاطمه موسى بن جعفر است)
قَالَ نَعَمْ مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّةُ بحارالانوار، ج 99، ص 265.
3: من زار عمتی بقم فله الجنة بحارالانوار، ج 48، ص 316.
4: مَرْحَباً بِإِخْوَانِنَا مِنْ أَهْلِ قُمَّ فَقَالُوا نَحْنُ مِنْ أَهْلِ الرَّیِّ فَأَعَادَ ع الْكَلامَ قَالُوا ذَلِكَ مِرَاراً وَ أَجَابَهُمْ بِمِثْلِ مَا أَجَابَ بِهِ أَوَّلا فَقَالَ إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ وَ إِنَّ لِلرَّسُولِ ص حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَةُ وَ إِنَّ لامِیرِ الْمُؤمِنِینَ ع حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ وَ إِنَّ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَةُ قُمَّ وَ سَتُدْفَنُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ أَوْلادِی تُسَمَّى فَاطِمَةَ فَمَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ بحارالانوار، ج 57، ص 216.