یه خانمی، چندماهی بود که وارد زندگی شده بود و از زندگی با شوهرش رضایت داشت، اما تنها مشکلی که توی زندگیش داشت، پدرشوهرش بود. در طول زندگی متوجه شد که پدرشوهرش به دلیل خصوصیات فردی و درصد جانبازی که داره، به شدت زودجوش و حساسه. شخصیت پدرشوهرش طوری بود که همه اعمال و رفتار هرکسی رو زیر ذره بین میزاره و انتظار ایده آل بودن اونو داره. اگه اونجور که پدرشوهرش می خواست نباشه، زود از کوره در میره و صراحتا حرفشو به طرف می زنه و باهاش دعوا می کنه. متاسفانه گاهی اوقات هم کار به فحش و بد بیراه هم می رسه. اما با همه خصوصیات بد پدرشوهرش، شوهرش روحیات خیلی خوبی داره،آدم خوش برخورد و مُنعطفیه.
سوالی که هست اینه که طرزصحیح برخورد، با چنین افرادی چیه؟ چطور با حفظ حریم، برخوردصحیحی با افراد مشکل، داشته باشیم؟
جواب
امام علی (ع): «مَنْ ساءَ خُلْقُهُ مَلَّهُ اَهْلُهُ» هر كس بد اخلاق باشد، خانواده اش از او دلتنگ و خسته مىشوند. (تحف العقول، ص 214)
همانطوری که این خانم گفته، از یه طرف همسری دارن که خوش اخلاقه و زندگی خوبی باهاش دارن و از اون طرف پدرشوهری دارن که وضعیت خاصی دارن و میشه گفت؛ که با اینگونه آدم ها، سخت میشه ارتباط برقرار کرد.
در واقع راه برخورد با آدم های مشکل خواه؛ دوست، همکار،مادرشوهر،پدرشوهرو...باشه، اینه که آدم آرامش خودشو حفظ کنه و با متانت بذاره که طرف مقابلش هرچی می خواد بگه و نباید با اون مقابل به مثل کنه. چون این واکنش ها، نه تنها مشکلی رو حل نمی کنه، بلکه تنش و عصبانیت خودشخص رو هم بدنبال میاره.
رسول خدا(ص))))) فرمود: هیچ مؤمنی نیست مگر آن که همنشینی دارد که اورا آزار می‌دهد. با توجه به این احادیث و اجر و پاداشی که برای صابرین وجود داره،بهتره که این خانم با حفظ آرامش، روابط خودش رو با پدرشوهرش تا جایی که امکان داره از هرگونه تنش دور کنه و اگه موضوعی پیش بیاد و اونو عصبانی کرد، سعی کنه که براعصاب خودش مسلط باشه و با دعوا کردن در واقع حرمت ها، شکسته میشه و چه بسا توی زندگی زناشوئی اش باهمسرش هم اثر سوء بذاره لذا نباید نسبت به این مسئله حسّاس باشه بلکه بهتر اینه که متمرکز به زندگی با همسرش باشه.