چکیده:«وَ لَنْ تَرْضی عَنْکَ الْیهُودُ وَ لاَ النَّصاری حَتّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَی اللّهِ هُوَ الْهُدی؛ [بقره/120] هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد، تا (به طور کامل، تسلیم خواستههای آنها شوی و) از آیین (تحریف یافتهی) آنان، پیروی کنی. بگو (ای پیامبر): «هدایت الهی، تنها هدایت است».
قوم یهود از دیرباز، قومی لجوج، خودخواه، انحصار طلب، نژادپرست، و بهانهجو بوده است، که در قرآن کریم هم به این صفات شومِ آنها اشاره شده است که ما به برخی از صفات این قوم حیلهگر از نگاه قرآن کریم اشاره میکنیم:
نژادپرستی قوم یهود
در مورد نژاد پرستی یهود در قرآن کریم این چنین میخوانیم: «وَ قالَتِ الْیهُودُ وَ النَّصاری نَحْنُ أَبْناءُ اللّهِ وَ أَحِبّاؤُهُ [مائده/18] یهود و نصاری گفتند: ما فرزندان خدا و دوستان (خاص) او هستیم». دراین آیه شریفه به خودخواهی و خود محوری و نژاد پرستی قوم یهود به وضوح به آن اشاره شده است.
سرکش بودن قوم یهود
در مورد سرکشی این قوم لجوج در قرآن این چنین میخوانیم: «وَ قَضَینا إِلی بَنی إِسْرائیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی اْلأَرْضِ مَرَّتَینِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبیرًا، فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیکُمْ عِبادًا لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْدًا مَفْعُولاً [اسراء/4_5] ما به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد و برتری جویی بزرگی خواهید نمود. هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان شجاع و قوی خود را بر ضد شما بر میانگیزیم(تا شما را سخت در هم کوبند، حتی برای به دست آوردن مجرمان) خانهها را جست وجو میکنند و این وعدهای است قطعی».
سخت دلی و سنگ دلی یهود
«ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَهِی کَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً [بقره/74] سپس دلهای شما (قوم یهود) بعد از واقعه سخت شد، همانند سنگ یا سختتر». از نگاه قرآن سنگدلی و بیرحمی و کفران آنها تا آنجا پیش رفته است که حتی انبیای الهی را نیز به قتل میرساندند: «وَ ضُرِبَتْ عَلَیهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْکَنَةُ وَ باءُ و بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوا یکْفُرُونَ بِایاتِ اللّهِ وَ یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ الْحَقِّ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یعْتَدُونَ [بقره/61] و مُهر ذلت و نیاز بر پیشانی آنها زده شد و باز گرفتار خشم خدایی شدند؛ چون آنان به آیات الهی، کفر میورزیدند و پیامبران را به ناحق میکشتند، اینها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند».
از دید یک انسان منصف، و بیتعصب، آیا یهود با این خصلتهای ناپسند و آدم کشی که حتی به پیامبران الهی و حجتهای خدا هم رحم نکردند، میتوان گفت که به مسلمانان رحم خواهند کرد؟
دشمنی و کینه آنها حتی شامل حضرت موسی(علیهالسلام) که آنها را از عذابهای سخت فرعون نجات داد نیز میشود: «وَ إِذْ قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیکُمْ إِذْ أَنْجاکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ وَ یذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ وَ یسْتَحْیونَ نِساءَکُمْ وَ فی ذلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظیمٌ [إبراهیم/ 6] و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که موسی به قومش گفت: نعمت خدا بر خود را به یادداشته باشید، زمانی که شما را از (چنگال) آل فرعون رهایی بخشید. همانا شما را به بدترین وجهی عذاب میکردند، پسرانتان را سر میبریدند و زنانتان را(برای خدمتکاری) زنده نگه میداشتند و در این، آزمایش بزرگی از طرف پروردگارتان برای شما بود».
حضرت موسی(علیهالسلام) از دشمنی آنها به تنگ آمده است و این چنین میفرماید: «وَ إِذْ قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنی وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنّی رَسُولُ اللّهِ إِلَیکُمْ [صف/5 ] و (به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قومش گفت: ای قوم من! چرا منرا آزار میدهید، با اینکه میدانید من فرستاده خدا به سوی شما هستم».
دشمنی آنها با مومنین
«لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلَّذینَ آمَنُوا الْیهُودَ وَ الَّذینَ أَشْرَکُوا؛ [مائده/8] به طور مسلّم (ای پیامبر) دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود و مشرکان خواهی یافت».
در این آیه اشاره شده است که یکی از سرسختترین دشمنان مومنین قوم یهود هستند.
این قوم لجباز علاوه بر اینکه از جهت عقیدتی دشمن سرسخت مومنین هستند، از جهت عملی نیز از دشمنان مومنین بوده و در عمل هم به آزار و اذیت آنها میپردازند: «لَتُبْلَوُنَّ فی أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مِنَ الَّذینَ أَشْرَکُوا أَذًی کَثیرًا وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ اْلأُمُور [آلعمران/189] به یقین(همه شما) در اموال و جانهای خود، آزمایش میشوید و از کسانی (یهودیان) که پیش از شما به آنها کتاب (آسمانی) داده شده است و (همچنین) از مشرکان، سخنان آزار دهنده فراوان خواهید شنید و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید (شایسته تر است؛ زیرا) این از کارهای مهم و قابل اطمینان است».
در این آیه شریفه میبینیم که خداوند به مومنین هشدار میدهد که آنها با شما به سختی مخالفت خواهند کرد و شما را مورد آزار و اذیت قرار خواهند داد و تنها راه مقابله با آنها مقاومت در برابر آنها و تسلیم نشدن در قبال دشمنیهای آنها میباشد.
کینه آنها نسبت به مسلمانان تا جایی است که خود اقرار میکنند که اگر قوت و قدرت داشته باشند مسلمانان را از مدینه هم اخراج خواهند کرد: «یقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَی الْمَدینَةِ لَیخْرِجَنَّ اْلأَعَزُّ مِنْهَا اْلأَذَلَّ [منافقون/8] (یهود) میگویند: اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان، ذلیلان را بیرون میکنند»
و در نهایت خداوند عالم در یک پیام بسیار جدی، خبر از نهاد ناپاک آنها میدهد و مسلمانان را به شدت از آنها بر حذر میدارید و به مسلمانان هشدار میدهد و میفرماید: «وَ لَنْ تَرْضی عَنْکَ الْیهُودُ وَ لاَ النَّصاری حَتّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَی اللّهِ هُوَ الْهُدی [بقره/120] هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد، تا (به طور کامل، تسلیم خواستههای آنها شوی و) از آیین (تحریف یافتهی) آنان، پیروی کنی. بگو (ای پیامبر): «هدایت الهی، تنها هدایت است».
در این آیه شریفه خداوند به مسلمانان هشدار جدی میدهد که به دنبال یهود و دوستی با آنها نباشند بهخاطر اینکه آنها هیچگاه از شما راضی نخواهند شد، مگر اینکه کلا و اساسا از دین و اعتقاد و تفکر خود دست برداشته و دین آئین آنها را پذیرا شوید؛ در غیر این صورت هر کاری شما انجام دهید، هیچگاه آنها از شما راضی نخواهند شد. مگر اینکه از تمام اعتقادات و آرمانهای اسلامی خود دست بکشید و به دین و آئین آنها درآید.
حال میخواهیم از این آیات الهی نتیجه مطلوب را بگیریم، آیا حاکمان زبون اسلامی که از آرمانها فلسطین و مسلمانان دست کشیدهاند میتوانند منتظر خشنودی آنها باشند؟ قرآن به جد آن را رد میکند و تکذیب میکند. هر قدر هم که مسلمانان عقب نشینی کنند و خواری و ذلت را بر خود هموار کنند، آنها هیچگاه راضی نخواهند شد مگر اینکه تابع آنان باشیم.
حدود 60 سال است که قوم افراطی یهود، یعنی صهیونیستهای جنایتکار، فلسطین و بیتالمقدس را به اشغال خود در آورده است، و بر اساس صفات خودخواهی و خودمحوری خود که در آیات الهی به آنها اشاره شد، یک ملت و یک کشور را به زور سر نیزه به اشغال و اسارت خود در آوردهاند، و ما شاهدیم که ملتهای مسلمانان و در رأس آنها حاکمان ضعیف و زبون مسلمان، هر چه بیشتر از مواضع خود عقبنشینی میکنند و فکر میکنند که با این امتیاز دادنها، میتوانند از قوم صهیونیستی و کودک کش اسرائیل امتیاز بگیرند ولی آنچه که در آیات الهی هشدار داده شده بود و ما خواندیم، نه تنها این اتفاق نیفتاده است، بلکه با تمام خواری و ذلت و زبونی امتیازات فراوانی را هم از دست دادهاند و به هیچ نتیجهای هم نرسیدهاند.
راه حل چیست؟
تنها راه حل باقی مانده در مقابل این دولت خون آشام همانطوری که قرآن کریم به آن اشاره کرده است، مقابله و ایستادگی مردانه است. امام خمینی(رحمهاللهعلیه) برای مقابله با این غده سرطانی، با یک ایده عالی روزی را برای مبارزه با این دولت دژخیم معین کرد، حضرت امام خمینی(رحمةاللهعلیه) با این ابتکار خود خواست که تمام ملتهای مسلمانان را گرد هم آورده و در یک روز معین یعنی آخرین جمعه هر ماه رمضان، به عنوان اعتراض و انزجار از این دولت جنایتکار، تمام مسلمانان به تظاهرات بر علیه این کشور غاصب بپردازند تا آرمان فلسطین و قبله اول مسلمانان جهان به دست فراموشی سپرده نشود.
پس جا دارد که تمام ملتهای مسلمانان بر اساس آیات قرآنی که در بالا بیان شد به این ندای حق و به این ندای وحدت بخش، لبیک گفته و همه در کنار هم، چه شیعه و چه سنی با حضور در تظاهرات خود همدردی و هم سخنیخود را با ملت مظلوم فلسطین اعلام کنند تا در پیشگاه الهی شرمنده نباشند.