جلوه‌های زیبای سیره امام حسن مجتبی علیه‌السلام

1. هرگاه وضو می گرفت، لرزه بر اندامش می‌افتاد و رنگ مبارکش زرد می‌گشت. وقتی از علت این حال از آن حضرت پرسیدند، فرمود: سزاوار است بر کسی که می‌خواهد نزد پروردگار جهانیان به بندگی بایستد، آن‌که اینگونه باشد.
2. چون به مسجد می‌رفت، وقتی که نزد در می‌رسید، رو به سمت آسمان می‌کرد و می‌گفت: الهی ضیفک ببابک، یا محسن قد اتاک المسیء، فتجاوز عن قبیح ما عندی بجمیل ما عندک، یا کریم؛ ای خدایِ من! میهمان تو به درگاه تو ایستاده. ای خداوند نیکوکار! به نزد تو آمده بنده بدکار، پس در گذر از کارهای زشت و ناستوده من به نیکی‌های خودت ای بزرگوار. 
3. بیست و پنج مرتبه پیاده به حج رفت. 
4. سه مرتبه، مالش را با خدا قسمت نمود که نیمی را برای خود برداشت و نصف دیگر را به فقرا داد.
منتهی الآمال، بخش زندگی امام حسن علیه السلام