سوال : چرا انسان های صالح همیشه گرفتارند ولی کفار در ناز و نعمت اند ؟
جواب
در سوره حاقه می خونیم : وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ ﴿٤٤﴾ لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ ﴿٤٥﴾: « اگر پیامبر سخنى را كه ما نگفتهایم به ما نسبت دهد، با قدرت او را به قهر خود مىگیریم .»
با توجه به این آیه مومنین هم اگه خلافی ازشون سر بزنه چند روزی نمی گذره که گوشمالی میشند .
اما اگه نا اهلان خطایی از شون سر بزنه خداوند بهشون تا روز قیامت مهلت میده و اونجا به عقوبت کارشون می رسونه . خداوند در سوره آل عمران به این مطلب اشاره می کنه .
إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ ﴿١٧٨﴾« و كسانى كه كافر شدند ، گمان نكنند مهلتى كه به آنان مىدهیم به سودشان خواهد بود ، جز این نیست كه مهلتشان مىدهیم تا بر گناه خود بیفزایند ، و براى آنان عذابى خوار كننده است . »
برای تقریب به ذهن یک مثالی رو میزنم :
شما تصور کنید لکه ایی برروی عینکتان می افته . چه می کنید ؟ مسلما سریع پاکش می کنید.
حالا اگه لکه ایی بر روی لباستان بیفته چه می کنید ؟ خب صبر می کنید وقتی به خونه رفتید اون رو می شورید.
حالا اگه لکه ایی بر روی قالی شما بیفته چه می کنید ؟ اون رو رها می کنید و مثلا میذارید تا شب عید برسه و اون رو پاک می کنید.
خداوند هم همینطوره با هرکس باتوجه به پاکی و یا تیرگی درونش یه طور خاص برخورد می کنه . این رو فراموش نکنیم که باتوجه به روایات عذاب و یا لذت های اخروی خیلی خیلی شدیدتر از عذاب و لذت های دنیویست . پس وقتی خداوند در این دنیا کسی رو به عقوبت عملش می رسونه در واقع این خودش یه نعمت هست و همچنین اگه پاداشی رو به کسی در این دنیا نمیده تا روز قیامت به اون بده .