اثبات ولایت امام علی در کتب اهل سنت

در مواردی همچون راهنمایی جامعه در انتخاب رهبرانی با فضیلت، ممکن است که این فضایل برای عموم بیان شود، بدون آن که نشانی از تکبر در گوینده وجود داشته باشد.

این حدیث را مخالفان طراحی کردند تا موضوع (من آذاها فقد آذانی) را از خلفا به علی (ع) منصرف کنند. و آن همه اذیت و آزاری را که بعد از پیامبر (ص) نسبت به حضرت فاطمه مرتکب شده بودند، از ذهن مردم منصرف کنند.

عدالت و رعایت حقوق مدنی اقلیت ها از سوی حضرتشان چیز تعجب آوری نیست و گرنه آن حضرت می توانست بدون‌ مراجعه‌ به‌ محکمه، زره‌ خویش‌ را از آن مرد بگیرد.

انبیا و ائمه مامورند که عقاید باطل را از بین ببرند و ارزش­ها و عقاید الاهی را جایگزین نمایند؛ از این رو، این مأموریت الاهی، پرتاب کردن بت ها را که مظاهر شرک هستند، توسط پیامبر اسلام (ص) و امام علی (ع) می طلبید.

آنچه از روایت یاد شده استفاده می شود، نفی اصل استقبال - که سنتی در میان مسلمانان است- نمی باشد، بلکه نهی امام (ع) متوجه روش، علت و انگیزه های استقبال دهقانان از آن حضرت است.

عبارت "أثرم" و "بی دندان" نیز لزوماً توهین آمیز نبوده و در جامعه آن روز، بسیاری از افراد، لقبی متناسب با چهره ظاهری خود داشتند، بدون آن که آن لقب، توهین آمیز تلقی شود که نمونه آن را می توان در لقب "أشتر" برای "مالک" مشاهده کرد.

حضرت علی تازیانه به دوش اهل بازار را نصیحت به رعایت اموری می کردند و در هیچ یک از آنها این مطلب وجود ندارد که حضرت (ع) کسی را در بازار تعزیر نمودند.

چه بسا این نقل به دلیل اغراض سیاسی بوده که در این صورت نمی توان به این نقل اعتماد کرد. بنا بر این اصل وجود چنین پیشنهادی برای ما مسجل نیست و به اثبات نرسیده است تا به بررسی علت آن بپردازیم.

اگر علی (ع) خلافت را به دست بگیرد، مردم را به "راه روشن" هدایت خواهد نمود، مورد تأیید خلفای پیشین که به نحوی در دور نگه داشتن ایشان از خلافت سهیم بودند؛ نیز قرار داشت و آنان هم این واقعیت را انکار نمی نمودند.

در هیچ کتاب معتبر از اهل سنت و شیعه مطلبی در مورد نامناسب‌بودن چهره و اندام امیرالمؤمنین(ع) وجود ندارد، بلکه نقل‌های بسیاری در مورد زیبایی حضرتشان در این منابع مشاهده می‌شود...

کسى که در حقیقت با حضرت علی(ع) دوست باشد و دوستى او محض محبّت ظاهرى نباشد مرتکب گناهان نخواهد شد و از آثار بد و زیان‌آور گناه به دور است.

وجود نقدهای مختلف بر محتوای روایاتی که سبب صدور این سخن پیامبر(ص) جلوگیری از ازدواج مجدد امام علی(ع) در زمان حیات حضرت فاطمه(س) می­دانند و نیز به دلیل ضعف سند و نمی‌توان آنها را پذیرفت.