اثبات ولایت امام علی در کتب اهل سنت

امام علی فرمود:دو شخص کمرم را شکستند؛ عالمی که از انجام گناه ابائی ندارد و نادانی که اهل عبادت باشد. آن عالم با ارتکاب گناهان، مردم را از دینداری فراری می‌دهد و این نادان، به خاطر جهلش،‌ مردم را به سمت باطل می‌کشاند.
 

در مورد آینده زن و فرزند باید به خدا توکل کرد و کارها را به او واگذار نمود؛ چرا که او به مصالح آنها داناتر و نسبت به آنان مهربان‌تر است. اگر این فرزند در علم الهی انسان مؤمن باشد خداوند او را رها نمی کند...

علم، اخلاق، تقوا و ایمان در درجه‌ای بسیار بالا، مراقبت از عواطف، احساسات و هیجانات شخصی هنگام قضاوت، داشتن ظرفیت مشاهده هر برخورد و شنیدن هر گونه سخنان، تعقل درباره هر گونه قضایای مربوط به قضاوت ...

به آخرت و روز جزا اعتقاد داشته و آخرت طلب باشد، نه دنیا طلب و دارای حب جاه و مقام؛ زیرا که انسان براى آخرت خلق شده است؛ یعنى علت غایى از خلقت انسان آخرت است و به سوى آن بازگشت خواهد نمود.

طبق آفرینش الهی طبیعت دنیا به سمت نابودی و فنا پیش می‌رود اما براساس آموزه‌های دینی یکی از وظایف انسان در دنیا، آباد کردن آن برای اهداف الهی است و سیره  معصومان نیز چنین بوده است.

1. گمراه بودن و به گمراهی کشاندن دیگران: 2. سخن گفتن بدون اندیشه: 3. هراس نداشتن از انجام گناه:4. دوروئی : 5. دشمنانی بدون بازگشت: 6. دروغ‌گو و جعل کننده احادیث: 7. حسادت نسبت به آسایش مردم: 8. آسیب رساندن:9. زیبا نشان دادن داشته‌های خود:

نفی این‌گونه صفات از خداوند منافات ندارد که خداوند را متصف به صفاتی بدانیم که عین ذات خداوند است. یا صفاتی را به لحاظ فعل خداوند انتزاع کنیم و بدون این‌که این انتساب و اتصاف موجب تغییر در ذات خداوند گردد، خداوند را به این اوصاف متصف بدانیم.

صحبت با مردم طبق علومی فراتر از دانش زمان موجب بد گمانی مردم و نسبت‌های نارواست، هنوز نیز از عبارات  «طلوع خورشید» و «غروب خورشید» استفاده می‌کنیم؛ با آن‌که این ماییم که گرد خود و گرد خورشید می‌چرخیم.
 

این روایت لزوماً به معنای آن نیست که تمام شیعیان در اثر محبت اهل بیت(ع) فقیر خواهند بود، بلکه اعلام می‌کند که شیعه باید آمادگی تحمل هر شرایطی؛ مانند فقر را داشته باشد.

امام علی می فرماید: جز به طمع‌هایى که شایسته است، به گونه‌‏اى شایسته نزدیک نشود که سر چشمه و آغاز بیشتر اشتباهات عقل، کشش نیروى شهوانى به طرف خواسته‌‏هاى خود است، با این اعتقاد که آنها را به دست می‌‏آورد.

منظور حضرت این است که پارسایان با ویژگی‌هایی، مانند حضرت مسیح(ع) از متاع دنیا به حداقل اکتفا نمودند و این بدان معنا نیست که مؤمنان نباید ازدواج کنند و تجرد و رهبانیت را در دستور کار خود قرار دهند.

این‌گونه پاسخ‌ها، پاسخ اقناعی است و هدف آن قانع کردن مخاطب است؛ زیرا اگر حضرتشان می‌فرمود مثلاً چند فرسخ و یا چند میل، پرسشگر مجدداً می‌پرسید به چه دلیل؟!