اختلاط مردان و زنان با فرض رعایت حجاب اسلامی چه حکمی دارد

رعایت نکردن حجاب تبدیل به یک ناهنجاری اجتماعی می شود که آن را از بعد فردی خارج می کند و به همین خاطر رعایت آن لزوم آور است.

تا حرف از حجاب در جایی زده می شود، بوق های رسانه ای مدعی حقوق زنان گوش ها را کر می کند؛ حقی که زنان با حجاب سهمی از آن ندارند.

حجاب در مقابل افرادی که دچار معلولیت ذهنی هستند و هیچ درک و شعوری ندارند از دیدگاه مراجع تقلید لازم  و واجب نیست، اما بهتر این است که حتی در مقابل آن ها نیز شخص حجاب داشته باشد.

یکی از مصادیق جهاد تبیین تبلیغ و ترویج خوبی های دین است، اگر خوبی های دین و انقلابمان را تبیین نکنیم، طاغوت ها را بزک می کنند.

توهین به یک فرد هم پذیرفته نیست، چگونه می شود انسان بود و به پوشش میلیون ها انسان اهانت کرد؟

اگر روایت اخیر را نیز بپذیریم، بخش اول آن را تنها ویژه زنانی می‌دانیم که در صدد سوء استفاده از اخلاق نیک همسرانشان هستند.

خلوت با نامحرم در خلوتگاه مانعی برای حضور بانوان با حجب وحیا در سطح جامعه می‌باشد.

دختر حجاب داشته باشد تا پسر تحریک نشود، در واقع نیمی از حکمت حجاب است، نیم دیگر آن کنترل خود اوست.

 در عهد سلیمان(ع) زنان علاوه بر پوشش بدن، بُرقَعْ (روبند) به صورت مى انداختند.همین سنت در زمان ابراهیم(ع) رایج بود، اگر زنى به نقض قانون یهود مى پرداخت، مثلاً بى آن که چیزى بر سر داشت، به میان مردم مى رفت ...در شریعت حضرت عیسى(ع) نیز عین همین وجود دارد....

اگر کسی غفلت کرد و خطائی مرتکب شد،  اول تنبّه یعنی بیدارسازی، دوّم غفلت‏ زدایی و بعد موعظه می باشد. موعظه آن است که واعظ، که خود از یک مقام علمی و عملی، روحی و معنوی  برخوردار است جامعه و افراد را دگرگون سازد.

همه جوانب احکام را با یک دید نباید نگاه کرد، مثلا در بحث حجاب امنیت اخلاقی یک جامعه به خطر می افتد لذا متولّیان فرهنگی موظّف هستند فضایی کاملا امن برای مردان و زنان و خصوصا جوانان را در سایه احکام حجاب فراهم کنند.

مسأله بدحجابى ریشه در حدود نیم قرن حکومت پهلوى و نیز تبلیغات غرب دارد. از گذشته‏ ها و ریشه تاریخى مسأله که بگذریم، متأسفانه خودباختگى در برابر غرب، و تقلید کورکورانه از آنها و شهوت‏پرستى مجموعاً وضعیت نامطلوبی را در جامعه ایجاد کرده است.