اقدامات امام زمان در کعبه

واقعیت این آیه زمانی به طور کامل محقق می‌شود که حضرت مهدی(عج) ظهور فرموده و برنامه جهانى‌شدن اسلام را تحقّق بخشد. در همین راستا؛ به برخی احادیث و تفاسیر اشاره می‌کنیم.

درباره جنگ با هند، روایتی در «تاریخ کبیر» وجود دارد که با قطع نظر از بررسی سندی؛ ممکن است اشاره به جنگ امام مهدی(ع) با آنان‌ باشد؛ هرچند صراحتی در این مسئله وجود ندارد...

موضوع مهدویّت در منابع معتبر پیش از صحاح سته نیز ذکر شده برای نمونه؛ عبدالرزاق بن همام صنعانى بابى از کتاب المصنّف خود را «باب المهدى» نام‌گذارى کرده و احادیث صریح در رابطه با قیام آن‌حضرت و دادگسترى وى در جهان نقل کرده است.

معجزات حضرت ولی عصر(عج) بسیار است که برخی به دوران قبل از امامت آن‌حضرت و برخی به دوران امامت ایشان در دو دوره غیبت صغرا و کبرا مربوط است. در تواتر معنوی این‌ معجزات، تردیدی‌ راه ندارد...

از روایات برمی‌آید که پیامبران زیادی رجعت خواهند نمود و منحصر به چهار پیامبر مرسل نیست؛ مانند این‌که امام صادق(ع) فرمود: به خدا قسم که درباره رجعت به جهت این‌که بسیاری از پیامبران در دنیا نصرت و یاری نشدند رجعت خواهند کرد.
 

این‌گونه نیست که مردم بعد از ظهور گناه نکنند؛ چرا که انسان گذشته، امروز و آینده از نظر اختیار و اراده و خواهش‌های نفسانی تفاوتی با هم ندارد. آنچه جامعه بعد از ظهور را از جوامع دیگر ممتاز می‌کند، این است که جو غالب جامعه در زمان حکومت امام مهدی(ع) دینداری است.

این روایت از جهت سند - به جهت مجهول بودن همه راویان آن - بسیار ضعیف است. به علاوه؛ این روایت دارای اشکالات دیگری مانند اضطراب سندی می‌باشد. بر فرض پذیرش محتوایی؛ می‌توان گفت این روایات، راجع به بنى عباس و انقراض ایشان است.

آنچه در حج سال 1394 شمسی رخ داد و موجب کشته شدن هزاران نفر از حجاج مسلمان گردید، از علائم ظهور امام زمان(عج)نمی‌باشد؛ زیرا هنوز ندای آسمانی به عنوان اصلی‌ترین نشانه حتمی ظهور که باید بقیه علامت‌های حتمی و غیر حتمی با این نشانه، سنجیده شوند، اتفاق نیفتاده است.

استفاده از مرکب و خودروهایی که به چشم آمده و به نوعی انگشت‌نما هستند، سزاوار نیست و اصولاً هر نوع انگشت‌نما شدن، در روایات مورد نکوهش قرار گرفته شده است...

وجود چنین نائبانی باعث می‌شد که همچون تمامی بندگان خاص و صالح خدا، دشمنان در کمین آنها باشند، آنها را رها نکرده، شکنجه و آزارشان ‌کنند.

از مناطق مختلفی به عنوان طالقان نام برده شده است. با قطع نظر از سند احادیث؛ به قرینه ذکر «خراسان» در برخی روایات، به نظر می‌رسد، مراد از «طالقان»، منطقه‌ای در افغانستان باشد و نه شهر طالقان ایران.

منتظر واقعى حضرت حجت با وجود غیبت ظاهرى آن حجت الهى هرگز نباید احساس کند که در جامعه رها و بی‌مسئولیت‏ رها شده و هیچ تکلیفى نسبت به دین و نیز امام و مقتداى خود ندارد.