جنگ صفین

شیوه حکومت در سنت نبوی، مدارا با مخالفان است به شرطی که مبارزه مسلحانه را آغاز نکنند. این شیوه به وضوح در حکومت ظاهری امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز مشاهده می‌شود، اما در شیوه حکومت بانیان سقیفه هر نوع مخالفتی با بدترین وضعیت سرکوب و برخورد می‌شود.

شجاعت و داشتن والدین شریف، باعث نشد «اسامة بن زید» در فتنه‌ها از چنگال بدبینی و حیرت خلاص شود و با کمال تأسف، این صحابه مشهور از یاری امیرالمؤمنین (ع) در جنگ صفین و جمل کناره گرفت.

فتنه‌ها و امتحانات، وسیله رشد و تکامل انسان هستند و زمانی این رشد، سرعت فوق‌العاده می‌یابد که امتحان سخت‌تر باشد. باب الحوائج در میدان شجاعت و قدرت یکه‌تاز بود و زمانه چنان او را در میدان صبر و بصیرت پخته کرد که در میان شهدا تنها او به قله رسید.

قصه شب | « ماجرای نوجوان شجاع و دلیر»، داستان نوجوانی حضرت ابالفضل را نقل می‌کند که در جنگ صفین باعث افتخار لشکر اسلام شد. این قصه به مناسبت میلاد حضرت ابالفضل علیه السلام نگارش شده است.

امام حسین علیه‌السلام در هر سه جنگى که در دوران خلافت پدر ارجمندش پیش آمد، شرکت فعال داشت.

با تشکیل حکومت اسلامی در ایران، با اینکه دشمنان از هرسو به شبهه‌پراکنی و یورش علیه حکومت پرداختند اما در بیشتر این خباثت‌ها شکست خورده و در دنیا رسوا شدند.

این کتاب باهدف معرفی الگوهای عملی یاران ائمه اطهار (ع) برای نوجوانان و جوانان به چاپ رسیده و انتشارش در راستای سیاست‌های انتشارات کتاب جمکران برای معرفی یاران و اصحاب ائمه به‌عنوان الگوهای ملموس دینی انجام شده است

چکیده:جنگ صفین و نقش حضرت علی در این جنگ

جنگ صفین راهبردی برای پس گیری حکومت شام از دست امویان و ملحق نمودن آن به قلمرو حکومت اسلامی بود.

معاویه گروه‏‌هايى مسلح به اطراف و نواحى كشور مى‌‏فرستاد كه دست به قتل و غارت بزنند تا در دل رعاياى حضرت وحشت ايجاد شود.

مورخان نوشته‌اند: در جنگ صفین آن گاه که شدت نبرد و فشار جنگ ، عرصه را بر شامیان تنگ ساخته بود ، آتش افروزان براى ساکت کردن دیگران ناچار شدند خود نیز به میدان گام نهند تا زبان مخالفان را کوتاه سازند. در همین راستا عمروعاص وارد میدان نبرد شد و امام علی براو حمله کرد.

عبدالفتاح عبدالمقصود که یک نویسنده سنى مذهب است، در زمینه انصراف امام از کشتن عمر و عاص می‌ نویسد : «امام حاضر نشد دست هاى خود را به خون پیاده بى سلاح افتاده اى بیالاید. لذا از روى کرامت و عفت او را رها کرد»