منطقه

سیاست‌های پیچیده و تاکتیکی ایران در منطقه که به اعتراف کارشناسان، همراه با دو عنصر هوشمندی و صبر استراتژیک است، سال‌هاست که به بهانه برخی اظهارنظرهای متفاوت برخی مقامات ایرانی، مورد حمله قرار می‌گیرد. رسانه‌های خارجی با بهانه کردن سخنان افرادی همچون آقای «علی‌اکبر صالحی» تلاش دارند تا ایران را در تمامی مسائل منطقه‌ای، مقصر اصلی جلوه دهند.

-سالیان سال است که پس از شکست تروریسم نظامی، طرح تروریسم اقتصادی به سوریه روی آورده، تا با هدف گیری گلوگاه‌های اقتصادی این کشور و شعله‌ور کردن اعتراضات مردمی، رویای دیرینه خود را بار دیگر تحقق ببخشد.

جنگ ترکیبی نهایت تدبیر دشمنان برای جلوگیری از ظهور قطب جدیدی به نام ایران است.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از زمان شکل‌گیری برکات بسیاری نه تنها برای مردم ایران، بلکه ملت‌های مظلوم منطقه داشته است؛ اما دشمنان انقلاب اسلامی درفضای مجازی آنچه لایق خود است را به سپاه نسبت می‌دهند تا شاید با ترند کردن هشتگ «سپاه تروریست»، از درد زخم‌هایی که از سپاه خورده‌اند، قدری بکاهد.

وابستگی سیاسی پادشاهی اردن به غرب، سبب شده است که بحران انرژی ناشی از جنگ اوکراین، به دنبال اروپا و آمریکا، این کشور را نیز درگیر کند. با تدوام بحران انرژی، گسترش اعتراضات و فرسایشی شدن آن، قابل پیش‌بینی خواهد بود.

قطری‌ها که در جهت ترمیم دید جهانی از اسلام اقدام به ترویج مظاهر اسلامی می‌نمایند آیا براین مهم واقفند که اسلام  چندین دهه است توسط امپراتوری رسانه‌ای رژیم صهیونسیتی و ایالات متحده آمریکا به طور کامل تخریب شده است؟

حمله اخیر روسیه به اوکراین آخرین باورمندان به «نظم نوین جهانی» را هم متقاعد کرده که جهان پس از این جنگ و نظم حاکم بر آن، با جهان پیشین متفاوت خواهد بود.

عملاً وقتی جمهوری اسلامی ایران به عنوان ابرقدرت منطقه‌ای به همکاری گسترده با ابرقدرت‌های نوظهور روی آورد، در مقیاسی منطقه‌ای و حتی بین‌المللی، خطر بالفعل و بالقوه برای مستکبران جهانی به حساب می‌آیند.

آشوب‌آفرینی زودگذر در کشور را می‌توان در جورچین مسائل منطقه‌ای ارزیابی کرد به نظر می‌رسد این آشوب‌ها برای گمراه کردن مسئولان و جلوگیری از اقدامات پیش‌دستانه ایران صورت گرفته است.

با شکست پروژه‌ی امریکایی_صهیونیستی داعش در منطقه، عملا قدرت ایران و هم‌پیمانانش برهمگان روشن شد و همگان فهمیدند که جمهوری اسلامی دارای نفوذی بی‌بدیل در میان ملت‌های غرب آسیا است.

هم‌زمانی سفر ولادیمیر پوتین به ایران با سفر جو بایدن به سرزمین‌های اشغالی و عربستان حکایت از آن دارد که وضعیت منطقه وارد مرحله حساس و پیچیده‌ای شده است که می‌تو‌اند تحول عظیم ایجاد نظام چند قطبی در جهان را رقم بزند.

قدر مسلم عامل فزاینده چنین اقتداری، وجه تمایز نظام جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با دیگر نظام‌های سیاسی است که می‌توان عامل آن را قرارداشتن جایگاه ولایت‌فقیه در رأس آن دانست؛ جایگاهی که ریشه در تعالیم ناب دینی دارد و از پشتوانه مستحکم عقلی و شرعی برخوردار است.