نظرات saharkhize madineh12

سلام .

عین موقعیت شما رو یکی از دوستام داره که خودشون فوق لیسانس هستن و همسرشونم معمار ساختمان. اما خدا انگاری این دو تا رو برا هم آفریده بود و باید هم قسمت هم می شدند. همه ی دوستام حسرت زندگیشونو می خورند و زندگی موفق هم دارن.

با این حال، خواهرگلم! در ازدواج دو طرف باید از هر لحاظ یا حداقل از بیشتر لحاظ با هم کفوت داشته باشند. چه تحصیلات چه اقتصادی چه روابط اجتماعی و ... ولی اگه به هر دلیلی این کفویت حاصل نشد باید آقا و خانم مهارت خاصی رو داشته باشند که بتونند نذارن تفاوتها تو زندگیشون به چشم بخوره. اگه فکر می کنید می تونید هر دو تاتون اون تفاوتها رو کم کنید انشالله که بتونید زندگی خوبی هم داشته باشید. موفق باشید.

سلام

معنای عاشق بودن این نیست که از پنجره ی اتاق همدیگرو ببینید و دوس داشته باشید و روابط پنهونی هم داشته باشید. شما الان به سن بلوغ (سن تکلیف) رسیدید و باید بدونید که این روابط کار درستی نیست.

از طرفی تو این سن و سال خیلی طبیعیه که به چنین خصوصیتی مبتلا بشید ولی باید به هر نحوی که بشه کنترلش کنید.

این روابط عقلانی و منطقی نیست. اگر واقعا خودتون به این فکر می کنید که برای تمامی مراحل و مسائل زندگی آمادگی کامل دارید باید به مشورت خانواده و کمکهای اونا یه جلسه خواستگاری رو ترتیب بدین و از طریق خانواده ها این مسئله رو پیگیری کنید بعد اگه خونواده شما و دختر خانم به این وصلت رضایت دادند یه عقد محرمانه بخونید و از همدیگه شناخت تفصیلی پیدا کنید که اگه شناخت عمیق تر شد یکی دو سالی رو برا بیشتر شدن سنتون صبر کنید بعد هم انشالله برید سراغ زندگی عاشقانه تون. انشالله که خوشبخت باشید.