17:38 - 1394/01/18
بنده دختری ۲۰ ساله هستم از یک خانواده نه خیلی مذهبی نه خیلی آزاد. پدر و مادر من هردو مسن هستند اما . . . اما نیاز جنسی پدر و مادرم با وجود این سن و سال هنوزم بالاست به طوری که حتی تحمل ندارند من و برادر کوچکترم به خواب بریم بعد با هم ارتباط برقرار کنند.(ببخشید انقدر صریح گفتم)
من الان تو سنی هستم که نه شرایط ازدواج رو دارم نه میتونم این نیاز رو نادیده بگیرم. برادرم هم ۱۶ ساله است و این مسئله روی او هم تاثیر گذاشته و من اینو مطمئنم.
از بی فکری پدر ومادرم دارم دیوونه میشم. نگران آینده برادرم هم هستم، میترسم به روابط نامشروع رو بیاره. خودمم اصلا تمایلی به ازدواج ندارم علاوه بر این شرایطش رو هم ندارم.
به نظر شما راه حل درست چیه؟؟؟
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/61318
خب شما جلوگیری کنید/مثلا تنهاشون نگذار برو تو اتاقشون بگو بخند.اتاقشون تمیز کن...
یا اینکه آهنگ گوش بدید با صدای بلند تا داداشتون متوجه شون نشه
عزیزم معمولا دخترها با مادرهاشون راحت تر هستن شما سر بسته به مادرت بگو خود مادرتون متوجه میشن و بهشون بگو من و برادرم توی سن خطرناکی هستیم که شما باید مراقبمون باشین نه اینکه روی ما فشار جنسی تحمیل کنین
سلام.
ببخشید دوستان. نمی دونم چرا نظرات من جابجا میشن. این کامنت رو برای یه مساله ی دیگه گذاشتم اومده اینجا شرمنده چند تا کامنتهام اینجور شدن. برا منفی دادن هم حق داشتید
سلام. متاسفانه بیشتر مواقع آداب و رسوم غلطو مقدم بر آداب و رسوم درست می کنیم و بدجوری هم ازش مراقبت می کنیم.
شما فقط از خدا خالصانه بخواهید تا به دلشون (پدر و مادرتون) مهر و محبت بندازه و دلشونو نرم کنه تا به ازدواج شما راضی بشن.
راههایی هم برا ازدواج وجود داره که اگه عمل کنید انشالله که جواب می گیرید. نماز جعفر طیار- ختم یاسین- چله نگه داشتن که اینو به چشم خودم دیدم. تو یه محیط آموزشی بودم که بچه هاشون ختم حدیث شریف کساء نگه داشته بودن که تو این چهل روز حدود هشت نفرشون ازدواج کرده بودن. جسارت نشه خدمت شما خواهر عزیزم درسته بعضی مواقع برآورده نشدن حاجات دلیلش حکمت و مصلحت و آزمایش خداست بعضی مواقع هم انجام گناهان امر ازدواجو به تاخیر میندازه.
به هرحال انشالله که هر چه زودتر خبر ازدواج خودتون و خواهرتونو هم اینجا بذارید و ما هم پیامهای تبریکمون رو نثارتون بکنیم.
فکر کنم اشتباهی کامنت گذاشتید
یه بار دیگه مطلب سوال کننده رو بخونید
جان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!
همه چیز رو حتما نباید به زبان آورد.گاهی رفتار، بهتر از زبان حرف دل رو بیان میکنه.
اصلا درست نیست که سوال پیچشون کنید تا بفهمند شما متوجه کارشون میشید.
به نظر من در اون زمان میتونید تلویزیون رو روشن کنید یا آهنگ بذارید که هم خودتون و هم برادرتون صدای اون ها رو نشنوید و هم اون ها به خودشون بیان. اگر هم آخر شب و بود و شما هنوز بیدار بودید هدفون بذارید تو گوشتون و چند دقیقه آهنگ مورد علاقه تون رو گوش بدید.
دوست عزیز انسان عقل داره وقتی روی چیزی حساس بشه با گوش دادن به موسیقی فقط برا چند ثانیه حواسش پرت میشه ولی دوباره همه چیز از اول شروع میشه ... وقتی چنین مشکلی هست انسان باید سعی کنه کمک کنه ریشه ای مشکل حل بشه و اون این که طرف مقابل رو متوجه اشتباهشو بکنه ....نه این که قرص مسکن بخوره..!!1
با سلام خدمت هر دو بزرگوار
تا اینجا حرف دو بزرگوار درسته که نباید اونها رو در این مورد سوال پیچ کرد و همچنین با مشغول شدن به تلوزیون و موسیقی مشکل حل نمیشه ولی راه حل مسئله همونطور که گفتیم در دو راهیه که قبلا بهش اشاره شد.
1.فهماندن به وسیله رفتارهای غیر مستقیم که مثالهاش رو در ابتدای بحث در پایین تقدیم کردیم.
2.بیان مطلب و در میان گذاشتن آن با والدین آن هم به صورت غیر مستقیم و با استفاده از فرد مورد اعتماد و البته اولویت با فردی است که آشنای شما نباشد.
موفق و موئد باشید.
سلام
در جواب خیلی از پست ها اشاره شده به افراد قابل اطمینان و معتمد و واگذار و درمیان گذاشتن مشکل با اونها
من یه سوال دارم از آقای مشاور
چند درصد از اطرافیان ما معتمدند ؟ افراد معتمد رو به ما معرفی کنید ؟ اصلا وجود دارند ؟
وقتی در این کیس والدین محرم فرزندان نیستن و با رفتار نابهنجار خودشون باعث آزار فرزندان میشن ؛ دیگه از چه کسی میشه انتظار داشت که بتونه به ما کمک کنه ؟ اونم از کسی غیر از خونه
جوان برای خودش غرور داره ، نمیتونه مشکلشو پیش هر کسی بازگو کنه اونم مشکلی به این شکل که در واقع اصل و بنیاد یه خانواده ( پدر و مادر ) رو زیر سوال میبره .
با سلام
یعنی شما پیشنهادتون اینه که مستقیم بره به والدینش بگه که من از فلان رفتارتون اذیت میشم؟
سلام
نه من نمیگم خودش مستقیم بره و بیان کنه این قضیه رو چون میدونم بالاخره شرم و حیا اصلا اجازه این صحبتها رو نمیده
اما کلا با اصل واسطه فرستادن شخصی خاصی در تمامی موارد مشاوره ها موافق نیستم .
ب نظر من بهتره مسائل اینچنینی رو مدارس کنترل کنن در قالب جلسات انجمن اولیا .
اینجور که ایشون گفتن برادرشون دانش آموز هستن .
بهتره ایشون خودشون بدون اینکه معرفی بشن تماس بگیرن و از اولیا مدرسه یه همچین جلسه ای رو برای پدرها بخوان . این مشکل در خیلی از خانواده ها متاسفانه وجود داره و فقط متوجه این مورد نیست
من نمیدونم الان سیستم مدارس چطور شده اما میدونم تعداد جلسات انجمن اولیا در طول سال زیاده و خداروشکر اکثر والدین هم شرکت میکنن .
مطمئن باشید اگر انتقاد پذیر باشن حتما رفتار نادرستشون رو اصلاح میکنن ؛ بسا اینکه اصلا ندونن رفتاری که انجام میدن نادرست باشه . اگرم خیر که هیچی . اینجوری پای واسطه و فامیل به خونه کشیده نمیشه که نتیجه این بشه که مشکل همچنان هنوز هست و بچه ها هنوز در عذابن یه عده احتمالا روبه افزایش هم از ماجرا این خانواده خبر دارن .
با سلام
ما هم این پیشنهاد شما رو میپذیریم ولی باز با نظر ما در کل خیلی تفاوت نداشت که ما و شما هردومون به واسطه قرار دادن افرادی که البته غریبه هستند و هر روز رومون توی روی اونها نمیافته، اعتراف داشتیم ولی البته اگر این برنامه ایی که شما میگید عملی بشه قطعا حرمتها بهتر حفظ شده
اما به نظر میرسه این کار به همین راحتی نباشه که به خاطر این مسئله که یه مقدار هم جنبه روابط خاص توش مطرحه، مدریه قبول کنه براش یه جلسه عمومی بذاره و اصلا متقاعد کردن مدرسه توسط یه دختر جوون برای برگزاری همچین جلسه ایی ممنه خیلی سخت باشه.
ما در اصل نظر با شما هیچ اختلافی نداریم و اگر این کاری که شما میفرمایید عملی شود قطعا خیر آن بسیار کثیر است.
ممنون از اینکه در بحث شرکت فعال داشتید.
به نظرم نمیشه راجع به این موضوع با برادر یا والدین حرف زد باید.اگر شما در یک اتاق با والدین هستید حتما باید جدا بشین و کم فکرتون مشغول این موضوع باشه ، سعی کنید برنامه خوابتون طوری باشه که شما هم زود بخوابین یا حداقل برید اتاق خودتون که به این موضوع توجه نکنید .
به نظرم صحبت با پدر و مادرتون بی فایدست. شما باید با برادرت بی رو در واییسی صحبت کنی و بهش بگی که کار والدینتون اشتباست. باید برادرت بدونه که اون چیزی که داره میبینه از نظر تو نادرسته. اگه نگی فکر میکنه واست مهم نیست یا اینکه اصلا اونکارو زشت نمیدونه
اولا متاسفم... در ادامه به نظر م شما باید یکم نشون بدین که سرو گوشتون میجنبه و یه شک هایی کردین ..بعضی وادلیدن فکر میکنن بچهها هیچی متوجه نیستند .....اگه بفهمن شما هم فهمیدی و شک کردی مطمئینا خودشون رو جمع و جور میکنن ...
برای رسوندن شکتون بهشون سوال پیچشون کنید مثلا بگو دیشب یا فلان وقت چرا فلان جا رفتی چرا چرا....ببخشید شفاف میگم البته ) ... از این سوال ها بپرس خودشون کم کم میفهمن باید خودشون رو جمع و جور کنن و بچه ها ببخشید نفهم نیستن....
کاملا مخالفم
غیر جایی ک میخوابی اتاق دیگه نیست ؟
اگه نیست ک
ارتباط مادر و دختر بهم خیلی نزدیکتره تا پدر
اگه بخوای ب کس دیگه بگی ک مادرت یا پدرت شرمنده میشن و خجالت زده
بهتره خودت با مادرت حرف بزنی سر عقل بیاریش
البته که تو اتاق جدا میخوابن..
خب پس دیگه مشکل خاصی از طرف اونا نیست .
شما زیاد توجه ت به اوناس .
شما باید زود بخوابین . یا صدای تلویزیونو زیاد کنین و خودتونو مشغول کنین تا دیگه توجهتون جلب اون بنده خداها نشه .
نیاز به همسر سن و سال نمیشناسه . اون بنده خداها هم جدا هستن . به خاطر وجود شما وبرادرتون توی خونه اونا به حد کافیه معذب هستن .
شما باید از خودتون شروع کنید و فکرتون رو از این افکار بیرون کنید .
اصلا شما از کجا متوجه میشید که برای خواب به اتاق نمی رن و دارن باهم ارتباط زناشویی برقرار می کنن ؟
عجب
سلام .
ببخشید من متوجه نشدم مگه پدر و مادرتون اتاق مخصوص خودشون ندارن ؟
مسلما جلوی شما که این کار رو انجام نمی دن ؟
شما که انقد ادم صریحی هستی خیلی راحت بشین با مامانت صحبت کن و ی جوری این موضوعو بهش بفهمون که رعایت شمارو هم بکنن
با سلام
روش های بهتری وجود داره که ایشون رو از صحبت کردن صریح و بی پرده با والدین بی نیاز میکنه خصوصا که باید درباره این مسائل حیاء و حریم بین والدین و فرزندان شکسته نشه.
یکی که مذهب و حدیث بلده باید پدرتونو روشن کنه.
ادم باید از کلاغ یاد بگیره نه تز مرغ و خروس
بعضی پدر مادرا بچه های خودشون رو خنگ فرض میکنن والا
نمیدونن که تا یه صدایی بلند بشه بچه ها سریع 2زاریشون میفته که چه خبره و کنجکاو میشن
شرم هم خوب چیزیه ها
با سلام و عرض تشکر از سوالی که در این انجمن مطرح کرده اید.
شکی در این نیست که رعایت نکردن این امر توسط والدین به هر دلیل که باشد توجیه بردار نیست و والدین اگر دغدغه تربیت درست فرزندان خود را داشته باشند و نگران آینده آنها باشند در رعایت اینگونه مسائل باید دقت و تلاش زیادی را به خرج دهند.
اگر بخواهیم توصیه ایی داشته باشیم از بین صد درصد حرفهایی که میتوان زد نود درصد آن را باید به والدین گفت و ده درصد آن متوجه فرزندان میباشد ولی چاره چیست رعایت نکردن آنها زحمت شما را دوچندان میکند که با استفاده از روشهای مختلف خود را از آسیبهای این مسئله برهانید و یا لااقل از بخشی از آن آسیبها بکاهید.
اول از همه باید به دنبال دلیل این کار بگردید.
ممکن است افراد خانه از همان ابتدا که فرزندان کوچک بوده اند عادت داشته اند که در یک فضای مشترک بخوابند که در اینجا اگر وضع شما هم اینگونه است بی تردید باید در جهت جداسازی فضای خواب خودتان با والدین از یک فضای مشترک به فضای مجزا اقدام کنید.
ممکن است با وجود مجزا بودن فضا باز هم والدین خیلی در رعایت این حریم تلاش جدی نداشته باشند مثلا در حالی که اتاق در دارد ولی به هر دلیل به بستن و ایجاد حریم عادت نکرده باشند و به صرف اینکه فرزندان در اتاق خود هستند و چراغهای منزل هم خاموش است اقدام به این کار کنند.اگر مشکل شما از این دست است شما سعی کنید با انجام کارهایی به آنها بفهمانید که اتاق مخصوص والدین به عنوان حریم خصوصی آنها به حساب میآید.مثلا شما میتوانید برای ورود به اتاق از آنها اجازه بگیرید و یا اگر در مواقع غیر حساس که والدین در اتاق حضور دارند و در اتاق باز است اول در اتاق را ببندید بعد با در زدن از آنها اجازه بگیرید و بعد از خروج از اتاق مجددا در را ببندید تا با این کار به آنها بفهمانید که ما که حرمت نگه میداریم شما هم اینگونه باشید. این حرفهایی که زده میشود همه ریشه روایی دارد که با مراجعه به آن آیات و روایات میتوانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید.
به عنوان نمونه دراین باره قرآن می فرماید:"...باید کودکانتان که به حد بلوغ نرسیده اند در سه وقت از شما اجازه بخواهند. یک بار پیش از نماز صبح و در نیم روز هنگامی که لباس های خود را بیرون می آورید و بعد از نماز عشا. این سه وقت خصوصی برای شما است. اما بعد از این سه وقت گناهی بر شما و بر آنها نیست (که بدون اذن وارد شوند)...".(سوره نور/آیه58 و59)
پوشش خودتان هم در خانه در حد معقول و معمول کامل حفظ کنید
اگر در زمانهای عادی شبانه روز والدینتان در منزل پوشش نامناسبی دارند باید نوع نگاهتان در آن زمان با زمانی که پوشش مناسب و معقولی دارند متفاوت باشد یعنی در زمان اول با حجب و حیای بیشتر نگاه کنید و در زمان دوم راحت باشید
در آخر کار اگر با این راه کارهایی که گفته شد مشکل حل نشد (که البته برای حل مسئله باید کمی صبور باشید) با مراجعه به یک مشاور امین و با تجربه ه ترجیحا از اقوام و آشنایان نباشد به عنوان یک واسطه این مسئله را به نحوی که حساسیت زیادی درست نکند با والدین خود توسط ایشان مطرح کنید.
با آرزوی توفیقات روزافزون برای شما...