مطالب دوستان Sayed Ibrahim Musavi

سلام دوست عزیز ابتدا متن آیه را می آورم و سپس توضیحاتی را تقدیم می کنم: ما أَصابَ مِنْ مُصيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا في‏ أَنْفُسِكُمْ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسير[حدید/22] هيچ مصيبتى (ناخواسته) در زمين و نه در وجود شما روى نمى‏دهد مگر اينكه همه آنها قبل از آنكه زمين را بيافرينيم در لوح محفوظ ثبت است و اين امر براى خدا آسان است.  مراد از" كتاب" لوحى است كه در آن همه آنچه بوده و هست و تا قيامت خواهد بود نوشته شده، هم چنان كه آيات و روايات هم بر آن دلالت دارد.[ ترجمه الميزان، ج‏19، ص: 293] اما برخی نیز آن را به معنای علم خداوند گرفته اند که اگر منظور آنها  از علم همان كتابى باشد كه حوادث كه مراتبى از علم فعلى خداست در آن نوشته شده است صحیح است. بايد توجه داشت كه مصائبى كه در اين آيه به آن اشاره شده، تنها مصائبى است كه به هيچوجه قابل اجتناب نيست و مولود اعمال انسانها نمى‏باشد . شاهد اين سخن آنكه در آيه 30 سوره" شورى" مى‏خوانيم: وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ:" هر مصيبتى به شما رسد به خاطر اعمالى است كه انجام داده‏ايد، و بسيارى را نيز عفو مى‏كند"! با توجه به اينكه آيات يكديگر را تفسير مى‏كنند، هنگامى كه اين دو آيه در برابر هم قرار گيرد نشان مى‏دهد مصائبى كه دامنگير انسان مى‏شود بر دو گونه است: مصائبى است كه مجازات و كفاره گناهان او است و اين مصائب بسيارند، ظلمها، بيدادگريها، خيانتها، انحرافات و ندانم كاريها و امثال آن سرچشمه بسيارى از مصائب خود ساخته ما است. ولى بخشى از مصائب است كه ما هيچگونه نقشى در آنها نداريم و به صورت يك امر حتمى و اجتناب ناپذير دامان فرد يا جامعه‏اى را مى‏گيرد، حساب اين دو از هم جدا است، و لذا بسيارى از انبياء، و اولياء و صلحاء گرفتار اينگونه مصائب مى‏شدند، اين مصائب فلسفه دقيقى دارد كه در بحثهاى خداشناسى و عدل الهى و مساله آفات و بلاها به آن اشاره كرده‏ايم لذا در حديثى مى‏خوانيم: هنگامى كه امام على بن الحسين ع را با غل و زنجير وارد مجلس يزيد كردند يزيد رو به امام ع كرد و آيه سوره شورى را خواند: ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ (و مى‏خواست چنين وانمود كند كه مصائب شما خانواده نتيجه اعمال خودتان است، و از اين طريق زخم زبان بزند) اما امام فورا كلام او را نفى كرد و فرمود: كلا، ما نزلت هذه فينا، انما نزلت فينا: ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها:" چنين نيست، اين آيه در باره ما نازل نشده، آنچه در باره ما نازل شده آيه ديگرى است كه مى‏گويد: هر مصيبتى در زمين يا وجود شما رخ دهد پيش از آفرينش شما در لوح محفوظ ثبت شده است (و فلسفه و حكمتى دارد) « تفسير على بن ابراهيم مطابق نقل نور الثقلين جلد 5 صفحه 247» نکته دیگر اینکه اینطور نیست که انسان تنها از چیزی شادمان می شود که در ایجاد اون دخالتی نداشته است اتفاقا انسان زمانی که با تمهیدات و تلاش خود به نتیجه ای می رسد نیز شاد می شود. پس اینطور نیست که شادی و ارامش انسان مرهون کارهایی باشد که در ایجاد انها نقش نداشته است. بنابراین معنای آیه 22 و 23 که شما اشتباها 28 فرموده اید اين است كه: اينكه ما به شما خبر مى‏دهيم كه حوادث را قبل از اينكه حادث شود نوشته‏ايم، براى اين خبر مى‏دهيم كه از اين به بعد ديگر به خاطر نعمتى كه از دستتان مى‏رود اندوه مخوريد، و به خاطر نعمتى كه خدا به شما مى‏دهد خوشحالى مكنيد، براى اينكه انسان اگر يقين كند كه آنچه فوت شده بايد مى‏شد، و ممكن نبود كه فوت نشود، و آنچه عايدش گشت بايد مى ‏شد و ممكن نبود كه نشود، وديعه‏اى است كه خدا به او سپرده چنين كسى نه در هنگام فوت نعمت خيلى غصه مى‏خورد، و نه در هنگام فرج و آمدن نعمت، (مثل كارمندى مى‏ماند كه سر برج حقوقى دارد و بدهى‏هايى هم بايد بپردازد نه از گرفتن حقوق شادمان مى‏شود و نه از دادن بدهى غمناك مى‏گردد)

مخاطب: اصلا طبق حرف خوده قرآن.اسلام و قرآن برای ام القرا.یعنی مکه و اطرافش اومده.این مسلمین حتی زحمت نمیدن ب خودشون که قرآن رو فارسی بخونن من: دوست عزیز اینکه گفته اند برای استرالیا چه پیامبری اومده مربوط به قبل از پیامبر اسلام هست اینکه شما از قرآن نمونه آوردید صحیح نیست دوم اما درباره این آیه ای که آوردی باید بهتون بگم شما هم اگر زحمت بکشید و قرآن رو حداقل همون ترجمه فارسیش رو بدون بغض بخونی متوجه میشی که در آیات اون 3 مرحله برای دعوت پیامبر ذکر شده که مرحله سوم شامل تمام جهان می شود. پيامبر ص نخست مامور بود بستگان نزديك خود را انذار كند، چنان كه در آيه 214 سوره شعرا مى‏خوانيم: وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ، تا هسته‏بندى اسلام محكم شود، و آماده گسترش گردد. سپس در مرحله دوم پيامبر مامور شد ملت عرب را تبليغ و انذار كند، چنان كه در آيه 3 سوره فصلت آمده:" قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ" اين قرآنى است عربى براى قومى كه مى‏فهمند و درك مى‏كنند" و در آيه 44 سوره زخرف نيز آمده است: وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ:" اين قرآن مايه تذكر تو و قوم تو است". هنگامى كه پايه‏هاى اسلام در ميان اين قوم قوى و مستحكم شد پيامبر ص ماموريت گسترده‏ترى يافت، و مامور انذار جهانيان شد، چنان كه در آيه اول سوره فرقان مى‏خوانيم: تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى‏ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمِينَ نَذِيراً:" جاويد و پر بركت است خداوندى كه قرآن را بر بنده‏اش نازل كرد تا همه جهانيان را انذار كند (و آيات فراوان ديگر). و به خاطر همين ماموريت بود كه پيامبر ص نامه به سران بزرگ جهان آن روز در خارج از جزيره عربستان نوشت، و كسراها و قيصرها و نجاشيها را به اسلام دعوت كرد مخاطب:اولا که نامه فرستادن محمد سندیتی نداره.دوما اینا برداشت های شما از قرآنه که چون اینجوری گفته یعنی باید اینطور بشه.خیر این نظر شخصی شماست.منم میگم طی چند آیه که اگربخواید براتون میارم.قرآن مختص ب قوم عرب و ام القرا ست.برداشت شخصی هرکسی از چیزی که بهش علاقه داره همانقدر خوبه که کسی که ازاون چیز متنفره براش بده.برداشت شخصی رو نفرمایید. من:نامه فرستادن پیامبر مستند هست و در کتب روایی اهل سنت هم اومده مطالبی که من عرضه داشتم برداشت شخصی نیست بلکه شما اگر ترجمه رو زحمت بکشید و بخونید متوجه می شید سوم اینکه آنچه پیرامون ام القری اومده مربوط به مرحله دوم گسترش اسلام هست و در مراحل بعد همانطور که در پیام قبلی بود پیامبر مامور به ابلاغ پیام خود به همه جهان می شوند. مخاطب: یعنی روز به روز حرفش عوض میشده و یه چیز جدید یادش می اومده من: نخیر عزیزم روز به روز عوض نمی شد شما هم بخوای یه کاری کنی اول از خونوادت شروع می کنی بعد قوم خویش خودت و بعد مردم شهر از اول همون هدف بوده اما باید آروم آروم پیش رفت مخاطب: یعنی نامه نوشت به یک کشور یکتاپرست؟ من: بله نامه نوشت یکتاپرست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ شما ظاهرا بر اساس حرف هایی که به خسروپرویز نسبت می دهند که گفته ما سرزمین یکتاپرستیم دارید این ادعا رو می کنید مخاطب: اولا بفرمایید علت تاکیدات فراوان قران به اینکه « عربی » نازل شده چیه ؟ این در حالیه که سخنی از اینکه این پیام الهی برای سایر مردم جهان هم بخواد قابل فهم باشه وجود نداره كِتَاب‌ٌ فُصِّلَت‌ْ آيَاتُه‌ُ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِقَوْم‌ٍ يَعْلَمُون‌َ (فصلت:3) كتابى كه آياتش هر مطلبى را در جاى خود بازگو كرده، در حالى كه فصيح و گوياست براى جمعيّتى كه آگاهند! (3) إِنَّا أَنْزَلْنَاه‌ُ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لَعَلَّكُم‌ْ تَعْقِلُون‌َ (يوسف:2) ما آن را قرآنى عربى نازل كرديم، شايد شما درك كنيد (و بينديشيد)! (2) مخاطب دیگر: چه مامور ابلاغ خوبی بوده محمد.باشمشیر ابلاغ میکرده.روزگار همچین معمور ابلاغی رو دیگه بروی خودش نبینه.بعدشم سندش رو بدید ببینیم از کی هست که محمد نامه نگاری داشته.بعدضم بازهم میگم.ام القراوحومه.میخوای از رو خود قرآن برات بیارم.وآیه هم بیارم که گفته خدا از هر قوم و زبانی پیامبری مختص ب اون قوم فقط فرستاده.بنظرشما کجای ما عرب و تازی و ملخ خور بود که محمد پیامبرمون باشه؟؟؟ مشخصه که در این تاکیدات ، فهم اعراب از قران هست که بصورت خاص مد نظر قرار گرفته من: ما الان بحثمون فقط روی نامه هاست لطفا به مطلب دیگه نپرید مخاطب دیگر: خدا فقط خاورمیانه رو بلد بوده بقیه جاها بد مسیر بوده چند تا سوال پیش میاد این وسط اگر دین اسلام دینی جهانی هست ، ایا خون اعراب از خون بقیه مردم جهان رنگین تر بوده که اینقدر قران روی عربی بودنش مانور میده ؟ و مطلب مهمتر اینکه اصلا گیریم اعراب این قران رو با همین بیان ، خیلی خوب و عالی و دقیق درک میکنن ( که البته اینطور نیست ) اما وقتی همین به اصطلاح اعجاز بیانی عربی رو به فارسی برمیگردونیم نه تنها اعجاز نیست بلکه متنی هست که اختلافات فراوان در ترجمه و فهم صحیح سخنانش وجود داره ما نباید این کلام اعجازین الهی رو همانند اعراب درست میفهمیدیم ؟؟ من: خوب چه ایرادی داره قرآن به زبان عربی باشه؟ عزیزم الان کتاب هایی که در سایر کشورها به زبان های مختلف نوشته میشه توسط بزرگانی که شما ها هم سنگشون رو به سینه می زنید به فرسی ترجمه میشه و منظورشون هم خوب فهمیده میشه چه ایرادی هست قرآن به زبان عربی نوشته شده باشه چون در میان قومی نازل شده که زبانشون عربی بوده مخاطب: ایرادی که نداره ولی اگر جهانی هست و قراره همه انسانها این پیام رو درست کنن چرا فقط اعراب مورد توجه قرار گرفتن ؟ مشکل اینجاس خود خدا باید میفرستاده یا الان یه نسخه 2018 بفرسته هممون و راحت کنه به تموم زبان ها.......شایدم فقط چهارده قرن پیش میتونسته الان نمیتونه دستش مثل قبل باز نیس.....شایدم عربی بلد بوده   در قرآن آیات فراوانی وجود داره که به صراحت بیان کرده که قرآن را به عربی قرار دادیم که بیندیشند!!! نمونه آیات الزخرف آیه (3) الزمر آیه (28) انفال آیه (22) یوسف آیه (2) طه آیه (113) الشعرا (195) ((منظورم بلسان عربی مبین)) ترجمه: به زبان عربی روشن یعنی قرآن برای اعراب باده نشین آمده نه ایرانیان به این دلیل سوره فصلت آیه (44)  و اگر [این کتاب] قرآنی غیر عربی گردانیده بودیم قطعا می گفتند چرا آیه های آن روشن بیان نشده کتابی غیر عربی و "مخاطب آن عرب زبان" بگو این کتاب برای کسانی که ایمان آورده اند رهنمود و درمانی است و کسانی که ایمان نمی آورند در گوشهایشان سنگینی و قرآن برایشان نامفهوم است و گویی آنان را از جایی دور ندا می دهند (44 فصلت)) من: خوب شما میگی ایرادی نداره این که قرآن بخواد جهانی باشه چه ربطی به عربی بودنش داره اون کسی که میخواد یه پیام رو برسونه با این زبان بهتر می تونسته پیامش رو منتقل کنه چون زبان عربی و کلمات و قواعد اون دارای ویژگی هایی هست که بهتر می تونسته نظر خداوند را منتقل کنه از این رو به اون زبان فرستاده مخاطب: زبان پارسی واسه تو که ایرانی هستی مشکل تره یا عربی؟؟؟؟؟؟؟ منظور از هدایت در قرآن چیست؟ جواب : گردن زدن مخالفین ، تجاوز به ناموس مخالفین ، کتک زدن زنها ، شلاق زدن ، دست و پا بریدن ، قطع دست ، چشم و گوش بسته ایمان آوردن و شک نکردن ، آرزوی بهشت و حوری و شراب داشتن به وسیله اجرای این دستورات و اجبار در همه چیز و فضولی در کارهای خصوصی مردم! من: نخیر عزیز دلم منظور از هدایت در قرآن هدایت به سعادت هست و هیچکدام از این ها که گفتی نیست مخاطب: کدوم آیه به سعادت اشاره داره و یا از روی سعادت روی گرفته؟؟؟ من از خودم نمیگم که میبینید واضح آیه مبارک قرآن مسلمین رو گذاشتم و معناشم میبینید که به چی اشاره کرده و بعد این آیه مياد که این کارهای وحشتناک رو انجام بديد تا هدایت بشه؟؟؟ زور بوده؟؟ من: من الله رو زیر سوال نبردم عرض کردم خدمتتون عزیز من اگر اون چشمت رو درست باز کنی و بدون غرض بخونی قرآن رو حتما ایاتی که میگه برای سعادت مردم هست رو می بینی شما دردت چیز دیگه هست مخاطب: بزرگوار قرآن خودش ميگه ما قرآن رو به زبان صریح و ساده برای همه قشر ها فرستادیم، شما نشون بده کجای آیه اینکه شما الان گفتی رو گفته؟؟؟ من: دوستان ببینید شما که کافر هستید ولی اگر کسی بخواد بدون تعصب بخونه به زبان فارسی که ترجمه شده ب راحتی می تونه متوجه بشه اما شما اصلا قصدتون این نیست بله اکثر قرآن رو فقط اگر ترجمه ش رو بخونی می تونی احکام و سایر مواردی که باعث هدایت و سعادت میشه رو بفهمید مخاطب دیگر: قرآن دست نوشته ی یک عربه من: اینو باید بتونی ثابت کنی مخاطب: ربطی به تازه و کهنه نداره حرف درستی زد من: ثابت کنید خوب مخاطب: درمورد این آیه چیدارید بزرگوار قرآن اعتراف میکنه اسلام چیز جدیدی نداره و همونیه که در ادیان دیگه هم هست سوره شوری - آیه 13 شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ خدا شرع و آیینی که برای شما مسلمین قرار داد حقایق و احکامی است که نوح را هم به آن سفارش کرد و بر تو نیز همان را وحی کردیم و به ابراهیم و موسی و عیسی هم آن را سفارش نمودیم که دین خدا را بر پا دارید و هرگز تفرقه و اختلاف در دین مکنید. مشرکان را که به خدای یگانه و ترک بتان دعوت می‌کنی (قبولش) بسیار در نظرشان بزرگ می‌آید. (باری از انکار آنها میندیش که) خدا هر که را بخواهد به سوی خود (و مقام رسالت خویش) برمی‌گزیند و هر که را به درگاه خدا به تضرّع و دعا باز آید هدایت می‌فرماید. خب نگاه کنیم چی گفته ۱.تو این آیه خیلی واضح داره میگه هرچی که به نوح ، ابراهیم ، موسی و عیسی وحی کردیم بر تو محمد هم وحی کردیم پس این اسلام چیزی اضافه بر ادیان قبلی نداره تا مسلمونا ادعا کنند که اسلام کاملترین دینه! ۲.اگر هم مسلمونا ادعا دارند که مطالب و احکام جدیدی هم داره که به پیامبران قبلی وحی نشده پس نتیجه میگیریم ادعاشون با این آیه تناقض داره!!! نکنه اینم غیره اينه؟؟؟ مخاطب دیگر: شما میتونی ثابت کنی که قرآن بطور قطع از طرف نیرو های ماورائی آمده؟ من: بله آنچه قرآن به اون اشاره کرده در ادیان دیگه هم هست علتش هم اینه که اسلام یعنی تسلیم در برابر خدای متعال یک خط واحد داره که هر یک از انبیاء به فراخور مردم زمانشون بخشی از اون برای مردم بیان کردند.دین اسلام و پیامبر خاتم اون رو کامل کردند. مخاطب دیگر: ما خیلی وقته چشامون بازه شما به اب هویچ اختیاج داری!!! مخاطب:هر جایی سخن از دین و قرآن و مذهب شده در کنارش فساد بیداد کرده من: الان اونایی که در بینشون حرفی از دین و مذهب نیست فساد ندارند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ مخاطب: دارند ولی بین مسلمین بیشتره هر جایی که دین بود خرافه و فساد بود مخاطب دیگر: جواب بده، کل کل نکن مخاطب دیگر: هر وقت تونستی تو قرآن برف رو پیدا کنی بیا بحث کنیم. چرا از دایناسورها تو قرآن بحثی نیت؟ من:مگه قرار همه چی تو قرآن باشه، مگه قرآن کتاب دایره المعارف هست قرآن کتابی هست که تنها هدف اون هدایت مردم هست لذا اگر جایی نامی از حیوانی برده و یا داستانی را بیان کرده هدف تربیتی اون مدنظرش بوده مخاطب: ثابت کن محمد با خدا در ارتباط بوده منتظرم، ببینیم شما اثباتت چیه من:شما میگی نبوده باید ثابت کنی نه من این همه مسلمون میگن بوده بعد شما اومدی میگی نبوده شما باید ثابت کنی نه من کل کل نیس مخاطب دیگر: اگر در ارتباط بود زنش که جا موند از قافله خبرش میکرد نخاد چهار ماه گریه کنه مخاطب: خوب پس اثباتی نداری درسته؟ من: شما قرار شد ادعاتو ثابت کنی بعلاوه اینکه همین حرفتون رو هم یعنی چهارماه رو ثابت کن ما مسلمونا داریم معلوم شد شما داری تو هوا حرف میزنی مخاطب: مطمئن نیستی محمد پیامبر خدا بوده یا نه، بلکه فقط اعتقادته، خوب اعتقادت رو برای خودت نگهدار اینجا برای شعار دادن نیومدیم برای بحث منطقی دور هم جمع شدیم من: من هم معتقدم هم مطمئن مخاطب: خوب اثبات رو ارائه کن، چون اصرار میکنی دیگه حق بیان هیچ نظر دیگه ای جز اثبات رو نداری، والا یک روز سایلنتی کم کم دین اسلام و مسلمانان کمتر خواهد شد چون اگر کامل ترین دین هم باشد در آن فقط رنگ فساد و کشتار و به دور از انسانیت بوده و هست مخاطب دیگر: دوست گلم به نظرت قرآن تو قطب جنوب ظهور میکرد پیامش چیبود؟؟؟ شمارو قسم ميدم به زیتون یکم منطقی باشید من: قرآن در هر جا نازل می شد پیامش همین بود که انسان ها رو به سعادت و رستگاری هدایت کنه   مخاطب: مشخصه کاملا جهنم هم حرف میزنه ، انیمیشن شد، به بچه پنج ساله هم بخونه اينو یکی، نگاه میکنه به طرف سرشو تکون ميده و خندش میگیره سوره ق - آیه 30 يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ روزی که جهنّم را گوییم: آیا مملوّ (از وجود کافران) شدی؟ و او گوید: آیا (دوزخیان) بیش از این هم هستند؟ این دیگه کارتونه و واسه بچه ها آوردم بخونند و بخندند و فکر نکنم بدرد بزرگترها بخوره ولی اگه دلتون خواست شما هم بخونید و بخندید! مخاطب دیگر: مغلطه طلب برهان از مخالفان مغلطه توسل به اکثریت من: اصلا اینطور نیست این مغلطه ای هست که شما داری بیان می کنی (در اینجا مخاطب و یا بهتر بگم مخاطبین بحث دیگه ای رو مطرح کردند درباره تسبیح موجودات که به علت اتمام وقت گروه و وقت اذان ناقص ماند.)

درباره آنچه که پیرامون ایه 34 سوره نساء آوردی باید توضیحاتی بدم تا مساله روشن بشه. شما در این متنتون 2 نکته رو تاکید کردی یکی اینکه به زن میگه بر اساس این ایه من مالکت هستم و منظورتون اینه که چون مالکت هستم پس هر کاری بخواهم می تونم بکنم و نکته دومی که دارای القاء می کنی اینه که هر وقت به حرف من گوش نکردی بر اساس این آیه از قرآن کتکت می زنم 2 نکته نکته اول اینکه در آیه اومده الرجال قوامون علی النساء بايد توجه داشت كه خانواده يك واحد كوچك اجتماعى هست و مانند يك اجتماع بزرگ بايد رهبر و سرپرست واحدى داشته باشد، زيرا رهبرى و سرپرستى دستجمعى كه زن و مرد مشتركا آن را به عهده بگيرند مفهومى ندارد در نتيجه مرد يا زن يكى بايد" رئيس" خانواده و ديگرى" معاون" و تحت نظارت او باشد، قرآن در اينجا تصريح مى‏كند كه مقام سرپرستى بايد به مرد داده شود (اشتباه نشود منظور از اين تعبير استبداد و اجحاف و تعدى نيست بلكه منظور رهبرى واحد منظم با توجه به مسئوليتها و مشورت‏هاى لازم است). اين مسئله در دنياى امروز بيش از هر زمان روشن است كه اگر هيئتى (حتى يك هيئت دو نفرى) مامور انجام كارى شود حتما بايد يكى از آن دو،" رئيس" و ديگرى" معاون يا عضو" باشد و گر نه هرج و مرج در كار آنها پيدا مى‏شود- سرپرستى مرد در خانواده نيز از همين قبيل است  نکته دوم :قیومیت و یا همان سرپرستی مرد در خانه دلیل نمی شود تا او هر کاری دلش خواست بکند قيمومت مرد بر زنش به اين نيست كه سلب آزادى از اراده زن و تصرفاتش در آنچه مالك آن است بكند، و معناى قيمومت مرد اين نيست كه استقلال زن را در حفظ حقوق فردى و اجتماعى او، و دفاع از منافعش را سلب كند، پس زن هم چنان استقلال و آزادى خود را دارد، هم مى‏تواند حقوق فردى و اجتماعى خود را حفظ كند، و هم مى‏تواند از آن دفاع نمايد و هم مى‏تواند براى رسيدن به اين هدفهايش به مقدماتى كه او را به هدفهايش مى‏رساند متوسل شود مطلب بعد پیرامون نشوز هست که در ایه اومده وَ اللاَّتي‏ تَخافُونَ نُشُوزَهُن نشوز در زن به معنای تمرد از دستورهای واجب شوهر است، از قبیل تمکین نکردن، نزدودن آنچه مایه تنفر و مانع کامجویی شوهر است، ترک نظافت و آرایش دلخواه شوهر و خارج شدن از منزل بدون اجازه همسر. ( تحریر الوسیلة ج۲، ص۳۰۵) بنابراین نشوز منحصر در حقوق واجب همسر است و فراتر از آن را شامل نمی‏شود. از این‏رو، اگر زن کارهای منزل را انجام ندهد و خواسته‏ های شوهر را که ارتباطی با کامجویی از او ندارد، بر نیاورد، ناشزه نمی‏شود، مثل اینکه از جارو کردن منزل، خیاطی، آشپزی و... حتی آب به دست شوهر دادن و رختخواب پهن کردن خودداری ورزد. لذا کسی نمی تواند همسرش را به هر دلیلی غیر از آنچه که بیان شد و مربوط به مسائل زناشویی است کتک بزند و این آیه را دلیل خود قرار دهد. در این ایه 3 راه علاج برای برخورد با این زنان توصیه شده که کتک سومین راه و به عنوان آخرین راه می باشد لذا مى‏ خواهد بفرمايد اول او را موعظه كنيد، اگر موعظه اثر نگذاشت با او قهر كنيد، و رختخوابتان را جدا سازيد، و اگر اين نيز مفيد واقع نشد، او را بزنيد. هر كس بخواهد كسى را كيفر كند طبيعتا اول از درجه ضعيف آن شروع مى‏كند، و سپس به تدريج كيفر را شديد و شديدتر مى‏ سازد نکته آخر اینکه مسئله تنبيه بدنى در مورد افراد وظيفه‏ نشناسى مجاز شمرده كه هيچ وسيله ديگرى در باره آنان مفيد واقع نشود، و اتفاقا اين موضوع تازه‏ اى نيست كه منحصر به اسلام باشد، در تمام قوانين دنيا هنگامى كه طرق مسالمت‏ آميز براى وادار كردن افراد به انجام وظيفه، مؤثر واقع نشود، متوسل به خشونت مى‏شوند، نه تنها از طريق ضرب بلكه گاهى در موارد خاصى مجازات‏هايى شديدتر از آن نيز قائل مى‏شوند كه تا سرحد اعدام پيش مى‏رود. ثانيا" تنبيه بدنى" در اينجا- همانطور كه در كتب فقهى نيز آمده است- بايد ملايم و خفيف باشد بطورى كه نه موجب شكستگى و نه مجروح شدن گردد و نه باعث كبودى بدن حتی در برخی روایات آمده که با چوب مسواک بزنند. من لا يحضره الفقيه، ج‏3، ص521

سلام تفاوت  بین موسیقی و غنا  در این نکته هست که موسیقی مربوط به آلات و ابزار خاص خود است ولی غنا صفت صوت و خوانندگی محسوب می شود. غناء (بر وزن کساء) عبارت است از: صدايي که همراه با ترجيح و زير و بم باشد به گونه اي که طرب انگيز و شادي آفرين باشد، يا در نظر عرف «غناء»ناميده شود اگر چه طرب آور نباشد، اعم از اين که در قرائت قرآن يا شعر باشد و يا در غير اينها. معناي لغوي ترجيع  جوهري در صحاح گفته است: ترجيع الصوت: ترديده في الحلق کقراءه اصحاب الالحان؛ ترجيع عبارت است از: چرخاندن صدا در گلو، همان گونه که صاحبان آهنگ مي خوانند. نکته ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که آواز­خوانی در مجالس لهو و فسوق با آوازخوانی در غیر مجالس لهو و فسوق تفاوتی ندارد. ممکن است شخصی غزلی از حافظ بخواند و شنوندگان به عالم معنا توجّه کنند و ممکن است همین شخص در مجلس دیگری همین آواز و همین غزل را بخواند و دیگران کف بزنند و برقصند. بنابراین مقوّم معنای غناء این نیست که مخصوص مجالس لهو و فسوق یا متناسب با مجالس لهو باشد. برای مطالع بیشتر و کاملتر می توانید ب این آدرس مراجعه نمایید: http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27823