همه چیزو براش توضیح بدین. همه حرفاتونو بهش بگین. البته در اینکه دوست شدنتون از ابتدا صحیح نبوده ولی الان دیگه کاری نمیشه کرد. وقتی دو طرف بهم علاقه دارن بهتره ابتدا از راه عرفی و شرعی اون وارد بشن و الا اگه از همون اول از راه غیر شرعی وارد بشن بر فرض ازدواج، معمولا تا مدتها طرفین بهم اعتماد ندارن. و این بی اعتمادی در گاهی مواقع ایجاد مشکلات اساسی می کنه. بگذریم. بهتره خانواده ها الان در جریان مسئله دوستی شما قرار بگیرن. خصوصا خانواده دختر. چون شاید تحقیق کنن . ببینن دخترشون در انتخابش اشتباه بزرگی کرده.
به نظر من در این موارد هم بایستی حقوق شما حفظ بشه و هم شوهرتون حد خودش رو بشناسه. بهتره در این گونه موارد از بزرگترا کمک بگیرین. از اونا بخواهین پا در میانی کنن. مثلا از شوهرتون و خانوادش برای یه شام دعوت کنین و اجازه بدین خانواده شما با خانواده شوهرتون صحبت کنه. نوشته هاتون نشون میده شوهرتون از خانوادش حرف شنوی خوبی داره. پس سعی کنین خانوادشو قانع بکنین. البته با حفظ احترام و همچنین حفظ حقوق خودتون. با حفظ احترام، رک و پوست کنده با رویکردی خیرخواهانه خوانوادتون با خانوادش صحبت کنن. یا مثلا یه کس دیگه که خانواده شوهرتون ازش حرف شنوی داره رو واسطه کنین. مثلا پدربزرگ شوهرتون یا عموی شوهرتون. ببینید باید تکلیفتونو با خودتون مشخص کنین. اگه میخواین حفظش کنین و باهاش زندگی رو ادامه بدین باید مدیریتش کنین. برای مدیریتش کمک بزرگترها خوب و مفیده. البته باید جوری نشه که دخالت تو زندگی محسوب بشه. شما هم همزمان ارتباطتونو با شوهرتون ادامه بدین. براش توجیه کنین حرفای منطقی خانوادتون رو. البته دفاع کورکورانه رو نمی گم. بلکه از حرفای منطقی خود و خانوادتون دفاع کنین و براش توضیح بدین. اجازه بدین اونم حرفاشو بزنه. اگه منطقی باشه قبول کنین و اگه غیرمنطقی باشه باهاش رو غیرمنطقی بودن حرفاش بحث محترمانه بکنین. با این کارتون اون متوجه دو نکته خواهد شد. هم غیر منطقی بودن حرف خودش و هم منطقی بودن شما. اگرچه در ظاهر اصرار داشته باشه رو حرفاش. ولی بحث کردن شما با ایشون، تو دلش اونو بیدار میکنه.
یه مورد هم که خانما روش حساسن تهدید به ازدواج مجدد هستش. اینکه مثلا در مورد از خانم ناراضی باشه و زود تهدید کنه که یکی دیگه رو میگیره و اینجور شوخی ها ... به شدت منهی هستش. اینجور مسائل نشانه مردانگی نمی باشد
به نظر من این بیشتر به مریضی روحی شبیه تر هستش. پیشنهاد جدی من این هستش که اولا ارتباطتون رو با همسرتون بیشتر بکنید. به نظر من ایشون دچار تنوع طلبی شده و برای درمانش ابتدا باید اعتمادشو جلب کنید. برای این منظور هم باید ارتباط عاطفی بیشتری باهاش داشته باشید و هم ارتباط زناشویی. بهتر هستش تا جایی که میتونید تو خونه تنهاش نذارید و سعی کنید با موضوعات جذابی ایشون رو به خودتون مشغول کنید. محیط کاریشون هم بسیار مهمه. محیطهایی که در اون شوهر با جنس مخالف ارتباط بیشتری داره خطر آفرین هستش. در ضمن از روانشناس حاذق اهل مسائل مذهبی کمک بگیرید. بدین خاطر می گویم روانشناس مذهبی چون گاها بعضی از روانشناس ها خودشون مشکل دارند و گاها اهل قید و بندهای دینی نیستند و شاید اگر به اینجور روانشناسها مراجعه بفرمایید بعد از مدتی براتون توجیه کنه کار همسرتون رو.
مرحبا به ناصرنا
همه چیزو براش توضیح بدین. همه حرفاتونو بهش بگین. البته در اینکه دوست شدنتون از ابتدا صحیح نبوده ولی الان دیگه کاری نمیشه کرد. وقتی دو طرف بهم علاقه دارن بهتره ابتدا از راه عرفی و شرعی اون وارد بشن و الا اگه از همون اول از راه غیر شرعی وارد بشن بر فرض ازدواج، معمولا تا مدتها طرفین بهم اعتماد ندارن. و این بی اعتمادی در گاهی مواقع ایجاد مشکلات اساسی می کنه. بگذریم. بهتره خانواده ها الان در جریان مسئله دوستی شما قرار بگیرن. خصوصا خانواده دختر. چون شاید تحقیق کنن . ببینن دخترشون در انتخابش اشتباه بزرگی کرده.
با عرض سلام
به نظر من در این موارد هم بایستی حقوق شما حفظ بشه و هم شوهرتون حد خودش رو بشناسه. بهتره در این گونه موارد از بزرگترا کمک بگیرین. از اونا بخواهین پا در میانی کنن. مثلا از شوهرتون و خانوادش برای یه شام دعوت کنین و اجازه بدین خانواده شما با خانواده شوهرتون صحبت کنه. نوشته هاتون نشون میده شوهرتون از خانوادش حرف شنوی خوبی داره. پس سعی کنین خانوادشو قانع بکنین. البته با حفظ احترام و همچنین حفظ حقوق خودتون. با حفظ احترام، رک و پوست کنده با رویکردی خیرخواهانه خوانوادتون با خانوادش صحبت کنن. یا مثلا یه کس دیگه که خانواده شوهرتون ازش حرف شنوی داره رو واسطه کنین. مثلا پدربزرگ شوهرتون یا عموی شوهرتون. ببینید باید تکلیفتونو با خودتون مشخص کنین. اگه میخواین حفظش کنین و باهاش زندگی رو ادامه بدین باید مدیریتش کنین. برای مدیریتش کمک بزرگترها خوب و مفیده. البته باید جوری نشه که دخالت تو زندگی محسوب بشه. شما هم همزمان ارتباطتونو با شوهرتون ادامه بدین. براش توجیه کنین حرفای منطقی خانوادتون رو. البته دفاع کورکورانه رو نمی گم. بلکه از حرفای منطقی خود و خانوادتون دفاع کنین و براش توضیح بدین. اجازه بدین اونم حرفاشو بزنه. اگه منطقی باشه قبول کنین و اگه غیرمنطقی باشه باهاش رو غیرمنطقی بودن حرفاش بحث محترمانه بکنین. با این کارتون اون متوجه دو نکته خواهد شد. هم غیر منطقی بودن حرف خودش و هم منطقی بودن شما. اگرچه در ظاهر اصرار داشته باشه رو حرفاش. ولی بحث کردن شما با ایشون، تو دلش اونو بیدار میکنه.
امیدوارم موفق باشین.
یه مورد هم که خانما روش حساسن تهدید به ازدواج مجدد هستش. اینکه مثلا در مورد از خانم ناراضی باشه و زود تهدید کنه که یکی دیگه رو میگیره و اینجور شوخی ها ... به شدت منهی هستش. اینجور مسائل نشانه مردانگی نمی باشد
به نظر من این بیشتر به مریضی روحی شبیه تر هستش. پیشنهاد جدی من این هستش که اولا ارتباطتون رو با همسرتون بیشتر بکنید. به نظر من ایشون دچار تنوع طلبی شده و برای درمانش ابتدا باید اعتمادشو جلب کنید. برای این منظور هم باید ارتباط عاطفی بیشتری باهاش داشته باشید و هم ارتباط زناشویی. بهتر هستش تا جایی که میتونید تو خونه تنهاش نذارید و سعی کنید با موضوعات جذابی ایشون رو به خودتون مشغول کنید. محیط کاریشون هم بسیار مهمه. محیطهایی که در اون شوهر با جنس مخالف ارتباط بیشتری داره خطر آفرین هستش. در ضمن از روانشناس حاذق اهل مسائل مذهبی کمک بگیرید. بدین خاطر می گویم روانشناس مذهبی چون گاها بعضی از روانشناس ها خودشون مشکل دارند و گاها اهل قید و بندهای دینی نیستند و شاید اگر به اینجور روانشناسها مراجعه بفرمایید بعد از مدتی براتون توجیه کنه کار همسرتون رو.
صفحه‌ها