سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی!
ضمن عرض خوشامدگویی خدمت شما، از حسن اعتماد شما به مجموعه ما سپاسگزاریم.
دغدغه شما را بابت امور دینی همسرتان، تحسین می‌کنم.
این طور که من متوجه شدم شما نسبت به مسائل دینی با همسرتان اختلافاتی دارید که اکنون کار به جایی رسیده که درخواست طلاق دادید و یک‌ماهه کنار هم نیستید.
سؤالی دارم از شما دلیل اصلی درخواست چه بوده؟ به مسئله خوب دقت کنید آیا قبل از دعوای مادرها و پیامک همسرتان، درخواست داده بودید یا بعد از آن؟ یا اینکه این مسئله اصطکاک پیامکی یک عامل قوی و تکمیلی برای تصمیم قطعی شما (درخواست) شد؟
پس در اینجا دو مسئله مطرح است: یکی مسائل دینی همسرتان و دیگر روابط مخدوش بین شما و مادرتان و یا همان توهین ایشان به مادرتان.
انتخاب با شماست اما از پیامتان مشخص است که به دنبال حل مسئله هستید نه جدایی و طلاق. حال اکنونتان را درک می‌کنم. شما از دست همسرتان ناراحت و حتی عصبی هستید، به همین دلیل از شما می‌خواهم ابتدا هیجانات خود را کنترل کنید؛ چون تصمیم با هیجان وضع را بدتر می‌کند. به یاد داشته باشید زمانی که بحث دادگاه و طلاق پیش می‌آید خصوصاً به صورت عملی، این جریان در ذهن دو طرف خصوصاً خانم و بچه‌ها می‌ماند به‌طوری‌که شاید سال‌ها فرزندان شما با این قضیه نتوانند کنار بیایند حتی اگر شما و خانمتان کنار هم زندگی کنید.
آقای محترم ازدواج به دلیل اینکه دو نفر متفاوت از هم با خانواده‌های متفاوت و با نوع تربیت متفاوت در کنار هم قرار است زندگی کنند، ممکن است پر از چالش شود. برای همین است که توصیه می‌شود قبل از ازدواج به مشاوره پیش از ازدواج مراجعه کنید. حجاب و نوع پوشش یکی از مسائلی است که لازم است زوجین در مورد آن به تفاهم برسند. اکنون که زندگی زناشویی با اختلافات شکل گرفته اگر این اختلافات مدیریت نشود، همیشه جنگ و دعوا صورت می‌گیرد؛ بنابراین مهم است که حداقل بعد از ازدواج به تفاهم رسید. در این راستا نکاتی را خدمت شما عرض می‌کنم:
1-سعی کنید ابتدا خودتان نزد یک مشاور بروید و یک بازنگری درون خود داشته باشید. یادتان باشد شما به دنبال حل مسئله هستید پس بهتر است از هیچ تلاشی دریغ نکنید. زندگی بعد از جدایی قطعاً هم برای شما و هم برای فرزندانتان آسیب‌زا خواهد بود.
2- اگر مشاور تشخیص داد، درخواست طلاق را پس بگیرید و بدون هیجانات نزد همسرتان بروید.
3- نظرات شما قابل‌احترام است و حجاب برای یک خانم هم به لحاظ دینی و هم از نظر روان‌شناختی لازم و ضروری است. بهتر است شما برای جذب همسرتان به حجاب، نوع برخورد خود را تغییر دهید. ابتدا لازم است نکته یک را رعایت بفرمایید و از نوع نگاه و برخورد خودآگاهی داشته باشید. توجه داشته باشید برخی از برخوردهای نامناسب سبب می‌شود همسرتان بیشتر نسبت به شما حالت دفاعی بگیرد و رفتار نامطلوبش بیشتر شود.
4- یکی از برخوردهای نامناسب، تحقیر و سرزنش همسر جلوی دیگران است. توجه داشته باشید شما قرار است کار ایشان را اصلاح کنید نه اینکه شخصیت ایشان را نشانه بگیرید. اگر رفتار شما با سرزنش و سرکوبگری و... همراه باشد، همسرتان این برداشت را می‌کند که شما او را دوست ندارید و می‌خواهید شخصیت و هویت او را تحقیر کنید.
5- به‌جای تنبیه، از تشویق استفاده کنید. اساساً زن‌ها دوست دارند از جانب همسرشان دیده شوند و بسیار موردتوجه و محبت قرار بگیرند. با تأمین این نیاز طبیعی زنانه، به شیوه‌های مختلف می‌توانید همسرتان را جذب خود کنید. زمان‌های روز ایشان را پر کنید تا کمتر سراغ گوشی و برنامه‌های دیگر برود.
6- با او حتماً بیان احساس داشته باشید. اینکه می‌گوییم او را مورد توجه قرار دهید، به این معنا نیست که از بیان احساس منفی خود نسبت به ناراحتی‌تان بگذرید. منظور اینکه در کنار محبت و توجه خود، به او بگویید: من احساس ناراحتی دارم از اینکه... دقت کنید در این بیان احساس از کلمه من شروع کنید. اگر از تو شروع کنید معنای اتهام و سرزنش برداشت می‌شود. همچنین نیازها و خواست‌های خود را به ایشان بیان کنید.
7- در عین حالی که او را مورد توجه و احترام قرار می‌دهید، روی خط قرمزهای خود بمانید.
8- اگر علت درخواست طلاق مسئله حجاب است به همسرتان بفهمانید که به این دلیل است. چون ممکن است ایشان فکر کنند که به دلیل مادر شما باشد و شما مادرتان را بیشتر از ایشان دوست دارید.
امیدوارم که انتخاب مناسبی داشته باشید.
با سلام
این احساس مسئولیت شما قابل تحسین است.
امام صادق(علیه‌السلام) درمورد شیعیان می فرمایند: ای شیعیان ما! آبرو و زینت ما باشید، و باعث ننگ و بی‌آبرویی ما نباشید، با مردم خوب صحبت کنید، زبانتان را حفظ کنید و از حرف‌های اضافی و زشت بپرهیزید. ( بحارالانوار، ج65، ص 151)
بله ما به عنوان پیرو حضرت زهرا علیها السلام، باید نسبت به اعمالمان بیشتر مراقب باشیم تا برایشان زینت باشیم. اما فراموش نکنید که نمی توانیم مانند حضرت باشیم. بلکه ایشان به منزله قله هستند لذا باید به سمت قله و در این جهت حرکت کنیم.
گاهی اوقات برخی گناهان فردی هستند و به خود فرد مربوط می‌شود و مسئول کارهای خود است و جنبه اجتماعی ندارد اما برخی گناهان مانند عدم حجاب جنبه عمومی و اجتماعی دارد. از القائات شیطان است. مراقب باشید.
لذا نمی شود گفت چادر را کنار بگذار و از حجاب برتر که چادر هست به پوشش ناقص که مانتو گرایش پیدا کنید این کار، سبب تخفیف و ارزش این میراث می شود. چرا که حضرت زهرا علیها السلام تابوتی برای دفنشان سفارش دادند که حجم بدن مبار کشان پیدا نشود.
اما برای جبران گناهان راه حلی هست در این زمینه روایت داریم: راوی گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم من از شما شنیدم که می گویید تمام شیعیان ما در بهشت هستند با آنچه در ایشان است ( از گناهان و.. ) فرمود راست گفتم به تو تمامی آنان به خدا قسم در بهشتند راوی گوید گفتم گناهان زیاد و کبیره است ، فرمود : در قیامت همه شما در بهشت هستید به شفاعت پیامبر مطاع و وصی پیامبر و لکن به خدا قسم من بر شما در برزخ می ترسم گفتم برزخ چیست فرمود از هنگام مرگ تا روز قیامت
(الکافی ج ۳، ص ۲۴۲)
همان گونه که در روایت آمده شیعه ای که دچار اشتباهات و لغزش شده کفاره گناه خود را در برزخ می بیند و در آخرت به شفاعت آنان وارد بهشت می شود .
این امتیاز ها به خاطر جایگاه خاص شیعیان هست و میزان محبت او به اهل بیت علیهم السلام است. چنانچه در روایتی آمده به نقل از حسن بن جَهْم به امام رضا عليهالسلام گفتم: مرا از دعا فراموش مكن.
حضرت فرمود: «گمان مى كنى كه من فراموشت مى‌كنم؟».
اندكى در خودم انديشيدم و با خود گفتم: او براى شيعيانش دعا مى‌كند و من نيز از شيعيانش هستم. آن گاه گفتم: نه، فراموشم نمى‌کنى. فرمود: «از كجا فهميدى؟». گفتم: من از شيعيانت هستم و شما بر ايشان دعا مى‌كنى. فرمود: «آيا متوجّه چيز ديگرى جز اين شدى ؟» گفتم: نه.
فرمود: «هرگاه خواستى بدانى كه نزد من چه جايگاهى دارى، ببين من نزدت چه جايگاهى دارم.
( اصول کافی، جلد2، صفحه 652»
لذا گاهی اوقات فرد اهتمام به ترک گناه و خطا دارد اما چون عادت کرده است با مشکل مواجه می‌شود. لذا همان‌قدر بر گناه می ترسد به همان میزان امید به بخشش باید داشته باشند.
اما برای گناه : ۱- به طور تدریجی باید ترک شود. ۲- تمرین و تمرین نیاز است. ۳- توسل به اهل بیت علیهم
موفق باشید.
سلام و عرض ادب خدمت شما!
ضمن عرض خوشامدگویی خدمت شما و همچنین تبریک قدم نو رسیده، بابت اعتمادتان به مجموعه ما و طرح سؤالتان از شما متشکریم.
آقای محترم با اینکه مصداقی از مسئله خود نیاوردید، متوجه ناراحتی شما شدم. شما از اینکه همسرتان نسبت به کوچک‌ترین مسائل به هم می‌ریزند، ناراحت و شاید عصبانی باشید. بررسی کنید آیا قبل از بارداری نیز ایشان این گونه بودند و یا اینکه بعد از بارداری همسرتان نسبت به برخی مسائل حساس شدند؟ در صورت مورد دوم، خب مشخص است در زمان بارداری به دلیل افزایش ترشح برخی هورمون‌ها و نیز کمبود برخی مواد معدنی در بدن مادر، باعث تغییرات خلقی مادر نیز می‌شود. اما اگر از قبل هم این چنین بوده که بهتر است علاوه بر در نظر گرفتن نکات زیر، به یک مشاور خانواده مراجعه بفرمایید.
بهتر است ابتدا به ریشه‌یابی این مسئله بپردازید. ببینید چه چیزی باعث این رفتار ایشان می‌شود؟
برخی از علت‌ها و همچنین راهکارهای آن را خدمت شما عرض می‌کنم.
1-خانم‌ها اساساً دوست دارند مورد درک و محبت واقع شوند. این نیاز در آنها پررنگ است و اگر این نیاز برطرف نشود احساس خشم و عصبانیت بسیاری در خود می‌کنند. شاید گاهی این عصبانیت را از خود بروز دهند؛ بنابراین سعی کنید دنیای او را درک کنید و در ناراحتی‌ها و مشکلات کمی هم از منطق و دنیای او به مشکلات نگاه کنید. یعنی وارد دنیای او شوید با این کار بهتر می‌توانید از دلایل ناراحتی ایشان با خبر شوید. همچنین شاید این علت‌های ناراحتی از نظر ایشان مهم و بزرگ باشند. بنابراین اگر متوجه شود که شما او را درک می‌کنید، از شدت عصبانیت ایشان کاسته می‌شود.
2- با او گفتگو کنید احتمالاً در خود مسائل و نیازهایی ناگفته دارد که این مسائل و نیازهای حل نشده را در خود نگه داشته و تبدیل به خشم پنهانی شده که اکنون با شرایط بارداری همراه شده و خود را به شکل ناسازگاری نشان می‌دهد؛ بنابراین با گفتگو و همچنین دقت بیشتر در زندگی خود به این موارد پی ببرید و انشا الله با کمک یکدیگر و یا یک مشاور این مسائل را حل بفرمایید.
3- شاید بهتر باشد برای بهبود روابط خود، روی رفتارهای خود متمرکز شوید و ببینید چه زمان‌هایی و چه موقعیت‌هایی بیشتر همسرتان از دست شما ناراحت می‌شوند؟ احتمالاً آن رفتارهایی که از شما سر می‌زند ایشان را ناراحت می‌کند. پس کمی بادقت بر رفتارهای خود سعی کنید نسبت به حل مسائل در زندگی‌تان، خود و همسرتان را در یک تیمی ببینید که می‌خواهید هر دو با هم مشکلات را حل کنید نه اینکه شما یک طرف و همسرتان در طرف دیگر باشد.
4- در مورد گلایه‌های ایشان به شما و کارهای اشتباهتان عذرخواهی کنید و از دل او دربیاورید.
5- زنان هدیه گرفتن هرچند کوچک را دوست دارند. چون هدیه به منزله توجه و نشان دادن احساسات مثبت مرد به زن است. پس این مورد را در نظر داشته باشید.
6- از او خصوصاً در این دوران بارداری پشتیبانی کنید. توجه مدام به او داشته باشید. از تماس تلفنی و پیامک مهربانانه و عاشقانه غافل نشوید. هیچگاه با او به دلیل رفتارهایش قهر نکنید.
7- خواسته‌های خود را با بیانی خوب از ایشان بخواهید. در واقع در کنار تأمین نیازهای همسرتان، به فکر تأمین نیازهای خود از همسرتان نیز باشید؛ بنابراین با ایشان بیان احساس داشته باشید چه مثبت و چه احساساتی که شما را آزار می‌دهد. در واقع با او درد دلی بیان کنید. به ایشان بفرمایید که از برخی رفتارهای ایشان ناراحت هستید و به دنبال حل مسئله هستید.
8- به نکات مثبت ایشان نیز توجه بفرمایید و این نکات را به او گوشزد کنید و از او تشکر کنید. با این کار تشویق می‌شود که با شما بیشتر همراه شود.
نکته آخر اینکه فرزند شما اکنون مراحل مهمی را در حال گذراندن است. مراحلی که آرام بودن همسرتان تأثیر بسیاری بر سلامت جسم و همچنین سلامت روان فرزندتان دارد؛ بنابراین سعی کنید نگاهی لطیف و مهربان به همسرتان داشته باشید و از او به دلیل فرزند دار شدن و پرورش نسل شما تلاش می‌کند تشکر کنید و در نظر داشته باشید داشتن حالات افسردگی در زمان بارداری و همچنین بعد از بارداری برای زنان تا حدی طبیعی است. بهتر است برای بهبود اوضاع همسرتان را با زبانی نرم آماده کنید که به نزد یک مشاور حضوری برود.
انشا الله موفق باشید.
عرض سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی!
از اینکه به مجموعه ما اعتماد فرمودید و سؤالتان را با در میان گذاشتید سپاسگزارم.
این‌طور که متوجه شدم شما در زمان عقد هستید و همسرتان از شما هم‌خوابی را می‌خواهند؛ اما مادرتان اجازه نمی‌دهند. اکنون ذهنتان مشغول است که از کدام اطاعت کنید. اولاً تبریک عرض می‌کنم امر خیرتان را، ثانیاً شما را تحسین می‌کنم که به دنبال رضایت خداوند و همچنین رضایت همسر و مادرتان نیز برایتان مهم است.
دوران عقد در کنار شیرینی‌هایی که دارد، دورانی پر از چالش‌های خاص هست. چون عروسی صورت نگرفته و شما هنوز به طور کامل مستقل نشدید، با چالش‌هایی مواجه هستید که جمع آنها برایتان دشوار است. شما را درک می‌کنم. از طرفی همسرتان حق درخواست از شما را دارد و شرعاً و قانوناً همسر شماست. از طرف دیگر مادرتان نیز حق دارد و احتمالاً نگران مسائلی است. چون متأسفانه بعضاً مشکلاتی در پی این مسائل پیش آمده برای زوجین و خانواده‌ها، به این دلیل ایشان نسبت به دوران عقد کمی حساس شده‌اند. پس هر سه ما را درک می‌کنم.
به لحاظ قانونی همسر شما به دلیل بسته شدن عقد دایم حق هرگونه تمکینی از شما را دارد. اما عرف چنین موردی را تا زمانی که دختر به منزل همسر نرفته است، تمکین کامل را نمی‌پذیرد و طبق این مورد گاهی قانون و شرع، تا جایی طبق همین عرف رفتار می‌کند؛ بنابراین بهتر است شما هر دو جانب را رعایت بفرمایید. یعنی به گونه‌ای سازگارانه هم با همسرتان رفتار کنید و هم با مادرتان.
به طور کلی نکاتی را خدمتتان عرض می‌کنم.
1-ابتدا درک خود و پذیرش اکنونتان برای شما خیلی مهم است. اینکه خود را سرزنش نکنید به دلیل این شرایط. خونسردی خود را حفظ بفرمایید. چون هم برای جسم و روان شما مضر است و هم موجب می‌شود که نتوانید به صورت سازگارانه با مادر و همسرتان رفتار کنید درنهایت به نتیجه مطلوبی نمی‌رسید.
2- شرایط مادرتان را درک کنید. عرض کردم ازبس بزرگ‌ترها مسائل و مشکلاتی را می‌بینند که برای پیشگیری از مشکلات احتمالی آینده، مجبور به اعمال مقرراتی می‌شوند که ما آن را سخت‌گیری می‌پنداریم و با این دید با طرف مقابل (آن بزرگ‌تر) صحبت می‌کنیم که ایشان بدتر مقاوم‌تر می‌شوند. بهتر است شما برای حل مسئله خود ابتدا مادرتان را بپذیرید و او را و تفکرات او را درک کنید. اگر او را درک کنید ایشان خیالشان از این بابت که دخترش حواسش به مسائل است، جمع می‌شود و مقاومتش نسبت به شما کمتر می‌شود. بعد با رعایت اصول احترام و محبت، دلایل او را جویا شوید. پس باید با ایشان گفتگوی مسالمت‌آمیز داشته باشید تا با گفتگوی طرفینی از دلایل هم با خبر شوید و شما نیز حرف‌های خود را بزنید تا به یک توافقی برسید. این احتمالاً را نیز بررسی کنید: آیا مادرتان موردی را دیدند از رابطه شما که نگران هستند؟ آیا ایشان از بارداری دوران عقد می‌ترسند؟ آیا رابطه همسرتان با مادرتان خوب است؟ برخی از دامادها رفتارهایی انجام می‌دهند که دل مادرزن را از خود دور می‌کنند و این نوعی مقاومت در مادر ایجاد می‌شود. پس این گونه روابط را تا حدی مدیریت کنید.
3- اما در مورد همسرتان، بهتر است به لحاظ محبتی و امور خاص زناشویی ایشان را تأمین کنید تا به رضایت برسند. با همسرتان نیز صحبت کنید و حتماً ایشان شما را در برخی موارد درک می‌کنند البته به شرط تأمین نیازهای محبتی و احترام و... او. در مرحله بعد سعی کنید شرایط عروسی و هم‌خانه شدن را کم‌کم مهیا کنید تا هم شما و هم همسرتان به آرامش کامل برسید. در این زمان عقد هم شرایط بینابین را درک و رعایت بفرمایید تا همسرتان نسبت به امور زناشویی تامین شود.
انشا الله موفق باشید.
بخش دوم
در امر دعوت فرزندان به نماز اولین گام این هست که خود والدین اهل نماز باشند. بخصوص اینکه نماز که می خونن اولا دو نفره باشه دوما اگر در منظر و دید فرزندان باشه اثر تربیتی خواهد داشت. اگر هر کدام از پدر یا مادر نماز رو ترک کنند فرزند انگیزه خود را تا حدودی از دست خواهد داد یا لااقل می تونه این رو بهانه قرار بده.
اما راهکارهایی که می تونید به کار ببندید تا اولا با فراهم آوردن زمینه تفکر، از ایشون غفلت زدایی کنید، و دوما کاری کنید که ایشون مجددا خودشون رو پیدا کنند.
1- تکنیک دیده بان: از ایشون بپرسید که برنامه فردای شما چیه؟ بعد بپرسید برنامه هفته آینده شما چیه؟ بعد بپرسید که به نظرت در یه ماه آینده چه برنامه مفیدی در ذهن داری که انجام بدی؟ بعد نظرش رو در مورد ازدواج و زندگی آینده بپرسید که دوست داره با چه مردی ازدواج کنه؟ بعد از 20 سال دیگه ایشون سوال کنید که احتمالا دارای چند فرزند هستش و بعد از 30 سال دیگه ایشون بپرسید که احتمالا چند نوه دارن؟ و همینطور تا اینکه از ایشون می پرسید نظرت در مورد 100 سال دیگه خودت چیه؟ چه حال و روزی داری و ...
با این روش تدریجی ایشون رو با مقدمات ملموس و عینی به زندگی بعد از مرگ یاداور شدید که در اون دنیا خوشی و سعادت و ورود به بهشت منوط به داشتن نماز هستش.
2- مشاوره صوری:
به طور صوری در مورد فلان دوستتون که همین مشکل رو با دخترش داره و دخترش اهل نماز نیست از شما مشورت خواسته که کمکش کنید.شما هم در مقام مشورت با دخترتون مطرح می کنید. مثلا این طور به دختر تون بگید(دوستم زنگ زده با تمام استرس که دخترش کلا نماز رو کنار گذاشته، و من اصلا دوست ندارم دخترم دین و خدا رو بزاره کنار و ازم مشورت می خواد، منم گفتم که با دخترم مشورت می کنم و بهتون جواب میدم) بعد از ایشون نظر خواهی کنید که راه حل چیه؟
اینجا دو حالت ممکنه اتفاق بیفته:
1- واقعا جوابها و مشورت خوبی میده. که در اینصورت این تلنگری است برای خود ایشون که به نماز خودش بچسبه، چون نمی تونه چیزی رو بگه که خودش در عمل انجام نمیده، چرا که بعدا خود شما مچش رو میگیرید
2- اینکه بهر نحوی عمل شخص فرضی (تارک الصلاه) رو تایید می کنه و اینجاست که ممکنه دلیلهایی برای خودش مطرح کنه و به دفاع از این شخص فرضی بپردازه. اینجا می تونید هر بهانه ای رو که اورد جواب گو باشید مثلا بگید که اگر این توجیهات درست باشه
* پس قضیه حق خوری چه میشه؟ حق خوری که همه اش مربوط به حق الناس نیست. خدا هم با این همه نعمتی که همواره باهاشون سروکار داریم گردن مخلوقاتش حق داره، دوست داره که بندگانیش هدایت بشن.
* پس قضیه حق النفس چی میشه؟آینده و قیامت چی میشه؟ اینکه قران گفته از اهل جهنم، سوال میشه که چه شد به چنین عاقبتی دچار شدید؟ که در جواب میگن ما اهل نماز نبودیم. ( آیات 35 تا 45 سوره مدثر)
3- کتاب یک شهید مثل شهید «ابراهیم هادی» رو تهیه کنید. و از ایشون خواهش کنید بخاطر عذری که در خوندن دارید هر روز یک داستان از داستانهای این شهید رو برای شما بخواند. متاسفانه گاهی جو دانشگاه و جامعه باعث میشه که افراد نسبت به شخصیت های ممتاز فاصله بگیره و اونا رو فراموش کنه. با این روش غیر مستقیم ایشون هم با انسانهای با ارزش که صاحب کمالات بودن آشنا میشن و موقعیت خودشون رو در سیر تکاملی و تعالی روحی متوجه میشن.خودشون رو پیدا می کنن و راهی که باید برای داشتن یک زندگی متعالی داشت رو پیدا می کنن. بدون اینکه امر و نهی مستقیمی کرده باشید. آدمهای امروزی با این همه جلوات دنیایی دچار «خود فراموشی» شدن. بیشتر از جو جامعه رنگ می گیرند تا انسانهای ممتاز. متاسفانه نمونه عینی با فضیلت در جامعه ما کم هستند و لذا ما آدمها یادمون میره که می شه در همین دنیای رنگارنگ میشه خوب بود و با کمال و با فضیلت زندگی کرد.
با مطالعه سرگذشت این شهید به مرور و به طور غیر مستقیم به ایشون تلنگر زده میشه. و ان شاء الله خود شهید راهنمای ایشون باشن و راه درست رو نشونشون بدن. چون غیر مستقیم با مطالعه سرگذشت ایشون، با ایشون انس و الفت خواهند گرفت.
4- به هیچ وجه از ابزار امر و نهی مستقیم استفاده نکنید. چون دختر شما به استقلال فکری رسیدن و دوست ندارن مورد امر و نهی دیگران قرار بگیرن چون این امر و نهی با اون روحیه استقلال طلبیشون در تعارض خواهد بود. استخدام دوست ایشون به عنوان یک واسطه می تونه بخشی از امور بالا رو انجام بده. مثل هدیه دادن کتاب، و مشورت صوری.
5-در آخر می تونید سایت یا کانال ما رو به ایشون معرفی بفرمایید، تا ببهانه مشاوره در هر زمینه ای با ما در ارتباط باشن و مسائل دیگری از ایشون هم به همین بهانه طرح و اصلاح بشه. مثل مسائل عقیدتی، تربیتی و ...
موفق باشید
امیدوارم در این عملیات خدا پسندانه موفق شوید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی
ضمن تشکر از اعتماد شما به مجموعه، و اهمیتی که به تربیت دینی فرزندتون میدید، چند نکته عرض می شود. دغدغه شما بسیار بجا و نیکوست. اما دقت داشته باشید که اینکه دختر شما در نماز سست هست، این بهانه نشه که دیگه به دخترتون ذهنیت منفی داشته باشید و فکر نکنید که دخترتون دیگه از دست رفته، ذهنیت منفی شما بر نحوه تعامل شما با ایشون اثر خواهد گذاشت. پس نگران نباشید، شما اگر از راهش وارد بشید جای نگرانی نیست. مثل همیشه بهشون اهمیت بدید، توجه شما در خونه و نظر خواهی از ایشون نسبت به بعضی امور خونه، می تونه این تلقی رو از جانب ایشون همراه داشته باشه که بهشون اهمیت میدید. در اینصورت امید بیشتری از تاثیر پذیری شما خواهد داشت.
آنچه مایه امیدواری است این هست که ایشون سابقه خوبی در انجام عبادت فردی داشتند و به خوبی نماز و عبادت واقف هستند. اما میشه گفت یکی از عواملی که باعث غفلت ایشون و به قول ایشون باعث تنبلی ایشون میشه، مشغول شدن به فضای پر رنگ و لعاب فضای مجازی است که هر کسی رو به خودش مشغول میکنه، زمینه تفکر و تامل رو از آدم میگیره و ...
آنچه باید شما انجام بدید این هست که تا می تونید باید کاری کنید که زمینه تامل و تفکر رو برای ایشون فراهم بیارید. قوام هر انسانی به جنبه تفکر و تامل اوست که هر چه بیشتر این زمینه رو برای خودش فراهم بیاره، گرد غفلت از روح و روانش زدوده میشه
چند تکنیک و روش به شما پیشنهاد میشه، که امیدواریم تلاشتون رو در این زمینه بکنید، که تلاش شما إجر خواهد داشت هر چند به نتیجه نرسید. که اگر هم به نتیجه نرسید باز هم دختر شما خوبیهای زیادی داره، لذا شخصیت ایشون رو زیر سوال نبرید، بگید و بخندید. تا زمینه طرد شدگی و دوری از خودتون رو فراهم نیارید.
ارائه راهکارها رو در پیام بعد عرض خواهم کرد.
با سلام خدمت شما کاربر گرامی ممنونم از اینکه به مجموعه ی ما اعتماد کردید. به نظر می‌رسد سوء استفاده دیگران از حکم خداوند و برداشت نادرست از آن، مشکلاتی به وجود آورده است. احساس شما برای بنده قابل درک است.
در قرآن سوره مبارکه نساء خداوند می‌فرماید: با زنان پاك ازدواج نمائید، دو یا سه یا چهار همسر و اگر می ترسید عدالت را [درباره همسران متعدد] رعایت نكنید، تنها یك همسر بگیرید. و در همین آیه می گوید که اگر عدالت را نمی توانید رعایت کنید تنها یک زن بگیرید.
علمای ما چنین مثالی زدند. مثلاً کسی که بیماری قند دارد دکتر به او می‌گوید برنجی که قند بالایی دارد را نخور و به جایش خورشتی بخورید که قند بالایی ندارد. منظور این نیست که خوردن خورشت مستحب باشد و باید حتماً خورشت بخورید بلکه مباح است و جایز است. خداوند متعال نمی خواهد مردان را ترغیب به ازدواج دوم و سوم و چهارم کند بلکه رخصت داده است. حتی علماء قائل بر مستحب بودن آن نیستند. احکامی که خداوند متعال در قرآن بیان فرموده طبق مصلحت و حکمت های بیان شده است. چند همسری قبل از اسلام نیز بوده است و لکن اسلام با شرایط و قانون خاصی رخصت چنین کاری را داده است همچنین در دیگر ادیان مانند یهود نیز چند همسری طبق شرایطی وجود دارد.
احکام زیادی در قرآن آمده که مصلحت هایی و حکمت هایی را دارا می‌باشد اما ما همه ی مصالح آن را نمی دانیم. ندانستن ما دلیل رد شدن حکم خدا نیست.
مثلاً برخی از مصالح چند همسری یا صیغه جلوگیری از گناه ، جلوگیری از روابط نامشروع، اینکه نیاز جنسی مرد متفاوت با نیاز جنسی زن است، چنانچه در تحقیقاتی در اروپا نشان داده است سرد مزاجی در زنان تا ۴۰ درصد نسبت به مردان بیشتر است.
زنان ذاتا تک همسر گرا هستند و فطرتا از تنوع همسر گریزانند. دوست دارند از نظر عاطفی و عملی بر یک مرد متکی شوند و زن اگر چنین باشد یک بیماری برای او محسوب می شود و حال آنکه، مردان اساسا چند همسر گرا هستند و تنوع طلب هستند.
توجه بفرمایید در آیه ۱۲۹ از همین سوره نساء آمده است: «شما هرگز نمی توانید میان همسرانتان به عدالت رفتار كنید»
نکات مهم آیه مبارکه
۱- رعایت عدالت: قرآن مجید در اهمیت اصل عدالت در رابطه بین همسران می‌فرماید: اگر بیم دارید که به عدالت رفتار نکنید، پس تنها یک همسر اختیار کنید». امام صادق علیه السلام می فرماید: «کسی که دو زن داشته باشد و در تقسیم رابطه خود با همسر و تقسیم مالی بین آنها به عدالت رفتار نکند، روز قیامت در حالی که دستهایش بسته و نیمی از بدنش به یک طرف کج شده است آورده و به آتش داخل می شود». ( بحارالانوار ، ج ۷۳، ۳۶۲)
۲- تأمین نیاز عاطفی: و در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام آمده است: «منظور از عدالت در آيه سوم سوره نساء، عدالت در نفقه، رعايت حقوق همسري ،طرز رفتار و كردار است و اما منظور از عدالت در آيه 129 سوره نساء كه امري محال شمرده شده، عدالت در تمايلات قلبي است.
(اصول کافی،ج 5 ص 362)
لذا از منظر خداوند متعال اصل بر تک همسری است.
لازم است ایشان به این نکات توجه کنند.
۱- زمانی که شوهرشان چنین بحثی می کنند. واکنش سریع نشان ندهند چرا که حساس تر می شوند و اینکه سعی کنند این حرف ها، ایشان را دل سرد نکند و روابطتشان با شوهرشان را تقویت کنند.
۲-زمینه هاى بروز سوء تفاهم ها و سوء ظن ها را از بین ببرند و از رفتارهایى که موجب بروز سوء تفاهم و سوء ظن مى شود، خوددارى کنند.
۳- گفت و گو درباره مسائل و مشکلات و به اصطلاح درد دل کردن با همسرشان داشته باشند.
۴- از خطاهاى همدیگر سریع بگذرند .
۵- آراستگی و پاکیزگی و خوش رویی ایشان توجه شوهرشان را به خود جلب کنند و از پریشانى و وضع نامرتب خودداری کنند.
۶- علت اصلی این کار را بررسی کنند.
موفق باشید.
صفحه‌ها