نظرات زاهدی مقدم محمد

تصویر زاهدی مقدم محمد زاهدی مقدم محمد 20 تير, 1401 راهکار دعوت دیگران به نماز

با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی

دلسوزی شما برای اصلاح امور عبادی دیگران، به ویژه خویشان، جای بسی شکر و سپاس‌گذاری دارد. این دغدغه شما در اصلاح امور عبادی بندگان، بی‌گمان ناشی از معرفت ایمانی و شعوری دینی بالای شماست که باید قدر این نعمت را بدانید و آن را ادامه دهید. اما درباره اصلاح امور عبادی و هدایت دیگران به سوی راه درست، شما تا اندازه ای تکلیف و وظیفه دارید و اگر از آن اندازه گذشت تکلیفی به عهده شما نیست.

در این اصلاح شرط اول آن است که فرد خود بخواهد امور عبادی خود را اصلاح کند، در غیر این صورت، اگر هزاران بار هم شما تذکر بدهید فایده ای در اصلاح ندارد. گاهی فرد می‌خواهد اصلاح کند اما عادت غلط و گاهی بی سوادی یا کم سوادی یا لج بازی اجازه اصلاح رفتارهای عبادی در نماز و دیگر مسائل دینی را به او نمی دهد. به نظر می‌رسد پدر و مادر بزرگوار شما از سر عادت یا فشار اقتصادی و دیگر امور مانند آن مرتکب چنین عملی می‌شوند و عمدی در این کار نیست. اما در عین حال چون صورت نماز را به هم می زند نماز باطل می شود. بنابر این شما تلاش کنید با نصیحت و حفظ احترام کامل و بامحبت ایشان را از این رفتار غیر متعارف و غلط آگاه و ترک دهید.

درباره نماز عمه و دیگر اقوام نیز با توجه به اینکه به قیامت و حساب و کتاب اعتقاد دارند با بیان فلسفه نماز و اهمیت آن، آنها را به این امر واجب و مقدس تشویق کنید و از عواقب دنیوی و اخروی و برزخی کسانی که نماز و تکالیف الهی را عامدانه ترک می کنند یا سبک می شمارند، سخن بگویید، از روایات و داستان هایی که در این زمینه وجود دارد استفاده کنید.

در پایان دو کتاب و یک لینک برای راه های تشویق به نماز برای استفاده شما معرفی می گردد:
کتاب آشنایی با نماز و کتاب شیوه های دعوت به نماز اثر استاد قرائتی؛
https://b2n.ir/t05243
http://btid.org/node/160698

موفق باشید.

تصویر زاهدی مقدم محمد زاهدی مقدم محمد 20 تير, 1401 جذب مبلغ نویسنده

با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی

در پاسخ به سؤال شما چند نکته لازم به بیان است:

1. ثبت و بارگذاری رزمه علمی شما بستگی به شرایط جذب آن مرکز دارد اگر ثبت رزمه از شرایط شرکت در همکاری با آن نهاد یا سازمان یا مرکز است باید ثبت نمایید زیرا اگر ثبت نکنید اصلا شما را به همکاری دعوت نمی کنند و بی گمان شرط تماس و دعوت شما طبق رزمه و تخصص شما صورت می‌گیرد.

2. علاقه شما برای همکاری آن هم بدون هیچ چشم داشت مالی و تنها به خاطر ادای تکلیف، کاری پسندیده و قابل تحسین است اما نباید فراموش کرد که امروزه بیشتر مراکز برای بازدهی کارهای علمی و فرهنگی خود تنها با متخصص همان فن قرار داد امضا می کنند. البته تخصص شما به امر تبلیغ در حوزه حجاب و دیگر امور فرهنگی می تواند به شما کمک کند تا در این مراکز حضور پیدا کرده و خدمت رسانی کنید، از این رو شما همان مقدار رزمه تبلیغی و یا علمی که دارید و مدارک آن نیز موجود است برای آن مرکز ارسال و یا در سایتی که معرفی می کنند بارگذاری کنید ان شاء الله که مورد قبول و از شما مبلغ عزیز استفاده کنند.

3. بر فرض هم که اصلا شرایط ظاهری برای ثبت رزمه برای شما هم وجود نداشته باشد ولی می دانید توانایی تبلیغ در این زمینه را دارید، با همان مرکز تماس بگیرید و شرایط خود، تخصص و توانایی‌های خود را برای آنها بیان کنید شاید که مورد قبول قرار گرفت و شما را به همکاری دعوت نمایند.

4. کار تبلیغی برای شما به تخصصی که دارید، در هر زمانی و مکانی وجود دارد و برفرض هم که فلان مرکز شما را دعوت نکرد اما کار تبلیغی و جهادی که به پایان نمی‌رسد و شما می توانید در جاهای دیگر، مانند تبلیغ چهره به چهره، مدارس، هیئات، مساجد و ... تکلیف خود را انجام دهید.

 موفق باشید.

تصویر زاهدی مقدم محمد زاهدی مقدم محمد 20 تير, 1401 مسخره کردن اقوام

با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی

بی گمان مسخره کردن انسان ها گناهی نابخشودنی است که اگر انسان بدون توبه از دنیا رود و از طرف مقابل که مورد مسخره او قرار گرفته، طلب حلالیت نطلبد، عذاب سختی در انتظار اوست مگر اینکه وراث و بازماندگان برای او طلب حلالیت بطلبند. ارتباط مریضی شما با گناه پدر که مریض دیگری را مسخره کرده می تواند هم به آن موضوع ارتباط داشته باشد و هم می تواند ارتباطی نداشته باشد؛ ارتباط داشته باشد زیرا انسان‌ها ثمره رفتارهای خوب و زشت خود یا دیگران را در این دنیا یا دنیای دیگر تجربه می کنند و این خاصیت نظام خلقت و عالم اسباب و مسببات است. می تواند ارتباط نداشته باشد زیرا هر انسانی تجسم رفتارهای زشت و خوب را فقط خودش به دوش می گیرد و این بار گناه را دیگری به دوش نمی گیرد.

این مرض می تواند علت های مختلفی داشته باشد که ارتباطی به این سخریه ندارد برای نمونه: بر اثر انتقال میکروب و یا ویروسی چنین شده چنان که در این عالم خیلی انسان ها گرفتار همین بلاها به صورت طبیعی می شوند و گاهی صدها دارو نیز استفاده می کنند و درمان یا نمی شوند و یا به صورت تدریجی درمان می شوند. گاهی می تواند آزمایش های الهی باشد که در این عالم انسان ها به طرق مختلفی آزمایش می شوند: برخی با پول، برخی قدرت و گروهی با مرض یا مرگ و ... .

در هر صورتی برای شما آرزوی عافیت کامل و شفای عاجل از درگاه خداوند متعال داریم. در پایان اگر شما بتوانید از باب احتیاط و اینکه قوت قلبی برایتان حاصل شود، فردی را به نزد آن کسی که مورد مسخره قرار گرفته بفرستید تا طلب حلالیت نماید بسیار به جا و خوب است. برخی بزرگان نیز در چنین حالاتی سفارش به دادن صدقه و قربانی و تقسیم گوشت آن بین فقرا می‌کنند که برای شفای مریض تأثیرگذار است.

ان شاء الله موفق باشید.

تصویر زاهدی مقدم محمد زاهدی مقدم محمد 16 تير, 1401 کشتن مورچه های خانگی

با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی

در پاسخ به دو سؤال شما کاربر محترم باید گفت:

1. کشتن آن دسته از حیوانات موذی که به سلامت و آرامش انسان آسیب می‌رسانند، و یا سلامت انسان را تهدید می‌کنند، مورد پذیرش تمام عقلای عالم بوده و شرع نیز آن‌را ممنوع اعلام نکرده است. بنابر این کشتن حیوانات موذی و آزار دهنده از نگاه اسلام جایز است. بخشی از مورچه ها نیز چون آزار دهنده و گاهی سمی هستند از بین بردن آنها اشکال ندارد چنان که از امام موسی کاظم علیه السلام در این باره سوال شد که فرمودند: «مورچه را نکشید، مگر این‌که موجب اذیت و آزار شما گردد.» البته کشتن حیوانات موذی در تمام ادیان الهی مطرح بوده است چنان که در زرتشت جزء باورهای اعتقادی آنان لحاظ می شد.

در استفتائی که از دفتر مقام معظم رهبری مبنی بر کشتن برخی حیوانات موذی از جمله مورچه شده چنین پاسخ داده شده است:

یک قانون و حکم کلی این است که حیواناتی که اذیت نمی‌کنند و آزاری نمی‌رسانند را آزار نرسانید؛ اما این حکم کلی استثنا هم دارد. نمی‌توانیم بگوییم هیچ حیوانی را نکشید. حالا ممکن است مورچه‌های داخل خانه آزار می‌رسانند، خب اگر اذیت می‌کنند کشتن آنها اشکالی ندارد؛ اگرچه سوزاندن حیوانات نهی شده است. درباره‌ی سوسک، مگس و مارمولک هم همین‌طور است؛ حتی ممکن است آزار و اذیت آنها ظاهری هم نباشد، اما ناقل میکروب باشند و سبب بیماری بشوند که این هم خودش یک نوع آزار است. بنابراین ازبین‌بردن حیوانات موذی اشکالی ندارد.

اما اگر فردی بدون قصد کشتن، مثلاً حواسش نبود و پایش را گذاشت روی یک حیوان بی‌آزاری و آن حیوان کشته شد، او مرتکب گناه نشده است؛ اگرچه مراقبت‌کردن خوب است. اما اینکه کدامیک از حیوانات یا حشرات موذی هستند و کشتنشان جایز است برمی‌گردد به تشخیص خود افراد. این حیوانات زیاد هستند؛ چه آنهایی که آزار معمولی ظاهری متعارف می‌رسانند و چه آنهایی که آزارشان در ظاهر نیست اما ناقل بیماری و میکروب هستند

البته برخی اساتید اخلاق نیز بهتر می دانند که مورچه هایی که داخل خانه لانه کردند را نکشید و برای دفع آنان از راه هایی مانند بستن جلوی لانه آنها با سیمان یا ریختن نفت و مواد بدبو و .... تا به مرور دفع و از آنجا بروند.

2. نسبت به بخش دوم سوال شما نیز باید بگوییم که ما نباید به قصد کشتن حیوانات هر چند موذی که در طبیعت هستند برویم و آنها را بکشیم که این کار جایز نیست و گناه محسوب می شود. زیرا کشتن حیوانات موذی در صورتی جایز است که شما از ناحیه آنان احساس خطر نموده، یا در مقبال خطر آنان قرار گرفته باشید یا احتمال خطر را در آینده از سوی آنان دهید در غیر این صورت جایز نیست.

با تشکر از دقت و اهمیت شما کاربر گرامی به طرح مسائل دینی

برای مطالعه بیشتر می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
https://b2n.ir/h12570

تصویر زاهدی مقدم محمد زاهدی مقدم محمد 15 تير, 1401 این مطلبی که در مجلس روضه مطرح میکنند درسته؟

با سلام و ادب و احترام خدمت شما کاربر گرامی

درباره شهادت امام جواد و کیفیت شهادت بین مورخان و سیره نویسان اختلاف وجود دارد:

1.برخی روایات تاریخی شهادت او را به سعایت ابن ابی‌دؤاد( ح ۱۶۰ -۲۴۰ ق) (قاضی بغداد) در نزد معتصم دانسته‌اند. او نیز امام را به وسیله منشی یکی از وزیرانش مسموم و به شهادت رساند.

2. برخی مورخان نیز معتقدند معتصم او را به وسیله  ام الفضل مسموم کرد. البته درباره کیفیت چگونگی شهادت امام جواد علیه السلام توسط ام فضل نیز سه روایت مختلف اما نزدیک به هم بیان شده است که در هیچ کدام از این روایات بسته شدن درب به روی امام و هلهله کنیزان سخن به میان نیامده است و تنها سخن از خوراندن زهر به امام یاد شده است. برای نمونه: مسعودی مورخ بزرگ اسلامی درباره کیفیت شهادت امام به وسیله ام الفضل چنین می‌نویسد: 

ام الفضل انگور رازقى را زهرآلود كرد و به نزد آن امام مظلوم آورد. وقتی حضرت از آن انگور مسموم تـنـاول نـمـود، اثر زهر در بدن مباركش ظاهر شد. در این هنگام آن ملعونه از کار خود پشیمان شد و گریه و زارى كرد، حضرت فرمود: اکنون كه مرا كشتى گریه مى كنى، به خدا سوگند كه به بلایى مبتلا خواهى شد كه درمان نشود...، و همان شد که امام علیه السلام فرموده بود و با مرضی هلاک شد که درمان پذیر نبود و درنهایت زیانكار دنیا وآخرت گردید.

در کلامی از شیخ عباس قمی نیز سخنی نزدیک به مسعودی آمده که ام الفضل انگور رازقى را زهرآلود كرد و به نزد آن امام مظلوم آورد. وقتی حضرت از آن انگور مسموم تـنـاول نـمـود، اثر زهر در بدن مباركش ظاهر شد.

بنابر این، با جستجویی که از سوی پاسخ دهنده این سوال در منابع صورت گرفت این بخش از مقتل امام که «ام فضل فرمان داد تا کنیزان هلهله کنند تا صدای امام را نشنود» در منابع قدما و متاخرین ذکر نشده و به نظر می رسد بعدها به عنوان زبان حال از سوی برخی در روضه ها اضافه شده باشد. 

برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://btid.org/fa/news/172489

صفحه‌ها

آمار مطالب

مطالب ارسالی: 439