1. مراد از راه دیگر این است که اگر، رطوبتی از فرد در خواب یا بیداری خارج شود و هیچ کدام از آن نشانه های سه گانه را هم نداشته باشد اما شخص، وقتی آن رطوبت را روی لباس خود می بیند، از غلظت رنگ آن رطوبت و برخی دیگر از نشانه ها مانند چسباندگی یا خشک شدن اجزاء آن رطوبت یا بدبویی آن .... یقین به منی بودن پیدا کند، حکم منی دارد و باید غسل دهد.
2. بین شرایط هم فرق ندارد و هر کدام از شرایط محقق نشود، بر آن رطوبت حکم منی حمل نمی شود.
اگر کسی از وطن خود اعراض کند و دیگر قصد برگشت به آن شهر را برای زندگی کردن نداشته باشد، محل مذکور، دیگر حکم وطن را برای او ندارد و هر زمانی برای دیدار پدر و مادر و خویشان به آن شهر مراجعه می کند، باید نمازهای خود را شکسته بخواند.
احساس غمی که گاه‌گاهی به‌سراغ ما می‌آید طبیعی است و همه آن را تجربه می‌کنند؛ هرچند، همین غم و ناراحتی می تواند در خفیف‌ترین شکل آن، بر احساسات، افکار و رفتارمان تأثیر بگذارد. علاوه بر اینکه این شرایط، گاهی برای فرد بی خوابی، خستگی و ناامیدی می آورد. برای درمان این خستگی و بی حالی چند راه کار به شما داده می شود امیدواریم که با عمل به آنها این مشکل برطرف شود:
1. ایجاد حس خوب و قشنگ، نیاز به ایجاد اسباب و شرایط آن دارد که بدون ایجاد آنها این حس به وجود نمی آید. یکی از اسباب این حس، ارتباط گیری با خدا و دوری از گناه است. هرچه انسان به خداوند نزدیک تر شود به همان مقدار حال دل او قشنگ تر و خوب تر می شود؛ قران کریم در این باره می فرماید: «الا بذکرالله تطمئن القلوب؛ آگاه باشید که با یاد خداوند قلب ها آرام می شود.» زیرا قلب حرم خداست و تنها شادی آن با یاد او تضمین می شود و لذا اگر تمام زندگی ما بر معیار الهی تکیه کرده باشد و در جای جای زندگی ما یاد خدا و حضور خدا باشد قطعا، تمام این زندگی نشاط و آرامش خواهد بود هرچند در این زندگی سختی هایی هم باشد. البته این امر در گرو شناخت خوب از خداوند است.
2. همان طور که خود شما در ابتدای سوال فرمودید؛ دوست، در نشاط یا بی نشاطی روح بسیار تاثیرگذار است؛ اگر دوستان خوب باشند ثمره آن تزریق حس خوب، نشاط روحی و سعادت فرد را به دنبال دارد و اگر رفیق بد باشد، ثمره آن تزریق پلیدی و زشتی‌ها را به دنبال دارد و در نتیجه در تاریک و غمگین نمودن روح و جان افراد بسیار تاثیرگذار است. از این رو، شما سعی کنید تنها با دوستانی که در مسیر درست قدم بر می دارند و حال دل شما را خوب می کنند قدم بردارید و از رفقایی که مسیرشان درست نیست جدا کنید و دوستیتان را تنها در حد یک سلام و احوال پرسی خلاصه کنید ... . استمرار دوستی با دوستان خوب علاوه بر اینکه سعادت شما را تضمین می کند، حال دل شما را را نیز با نشاط و مستمر می کند و اگر هم از این دوری دوستان خوب غمگین شدید، این ناراحتی نیز در همان مسیر نشاط است و نام این را نمی شود غم گذاشت.
3. سعی کنید با دوستان خوب، اگر هم برای مدتی از آنها دور شدید و ندیدید، ارتباط خودتون را با آنها قطع نکنید و از طریق تلفن با ایشان در تماس باشید. امروزه امکانات خوبی برای تماس تصویری نیز وجود دارد که می توانید از این امکانات استفاده کنید. این ارتباط گیری روح شما را آرام و امنیت دلی شما را پابرجا می کند.
4. انس همیشگی با قرآن و دعا و یاد خدا در رفع این غم های زود گذار و گاهی کاذب بسیار تاثیر گذار است و در خلوت های خود سعی کنید کمی با خداوند بیشتر مانوس شوید که هیچ رفیقی و شفیقی بهتر از او نیست و این حس قشنگی به شما می دهد که در این حس هم سعادت و کمال است، و هم حس امیدوار و نشاط.
5. وقت های خالی خود را که فکر می کنید این بی نشاطی سراغ شما می آید، با ورزش، مطالعه کتاب، رفتن در جمع خانواده، تماشای سریال های خوب و ... پر کنید و نگذارید از این خلوت ها، شیطان به نفع خود و در راه ناامیدی و بی نشاطی روحی شما استفاده کند.
قبل از پاسخ به سؤال شما کاربر گرامی لازم است تا این مصیبت را به شما و خانواده محترمتان تسلیت عرض کنیم. به یقین، این دغدغه تربیتی از سوی شما کاربر فهیم، قابل تقدیر و شکرگذاری است و قبل از اینکه کتاب یا فردی را برای خداشناسی به شما معرفی کنیم، لازم است تا نکاتی یادآوری شود:
1. به نظر می رسد این حس بدبینی در فرزند شما نسبت به خداوند، ناشی از عدم شناخت صحیح او از خدا و صفات او دارد. این ضعف شناختی، سبب می شود تا با دیدن کمترین حادثه ناخوشایند نسبت به امور دینی بدبین شود. زیرا اگر شناخت او از خداوند در حد فهمش صورت می پذیرفت، به راحتی مساله شفاعت و مرگ برای او قابل حل بود و با این مصیبت از اعمال عبادب دست نکشیده و منجر به قهری با خداوند نمی شد. از این رو، در مرحله اول شما تلاش کنید این موضوع خدا شناسی، قضا و قدر، شفاعت را برای او خوب جا بیندازید و زمینه ای برای مطالعه بیشتر برای او فراهم کنید.
برای خداشناسی، به کتاب های زیر مراجعه نمایید: خدا و صفات جمال و جلال از آیت الله جعفر سبحانی؛ اصول عقاید، استاد محسن قرائتی، اصول عقاید سه جلدی اثر آیت الله مصباح یزدی (ره)؛
2. این حالت فرزند شما همیشگی نخواهد بود و بعد از مدتی امکان بازگشت او به همان مسیر قبلی وجود دارد و لذا باید در این مدت شما تلاش کنید یک مقدار آرامش روحی او را تامین، رفاقت خود را بیشتر و به او نزدیک تر شوید. علاوه بر اینکه بدبینی او را به رخش نکشید و او را مورد مذمت قرار ندهید و تلاش کنید با محبت و برهانی و منطقی سوالات او را در این زمیه پاسخ دهید. این محبت و انس عاطفی در درمان روحی و معنوی او بسیار تاثیر گذار است.
3. از دعا برای هدایت فرزندانتان غافل نشوید. به یقین، دعای پدر و مادر در چنین شرایطی بسیار تاثیر گذار و بهترین دعاهاست و خداوند خود بخشی از هدایتگری فرزندان را در دعای پدر و مادر قرار داده است چنان که ابراهیم، زکریا و ... چنین کردند. بنابر این بعد از نمازهای واجب که وقت استجابت دعاست از این امر مهم غافل نشوید و برای عاقبت بخیری و تربیت آنها دعا کنید.
4. سعی کنید دوستان خوبشان را که قبلا با ایشان ارتباط خوبی داشتند، مجدداً به او نزدیک کنید تا حس قشنگ قبلی را در او احیا و بازگردانند. دویت خوب بسیار تاثیر گذار است و در چنین شرایطی بهترین نسخه ای است که می تواند درمانگر باشد.
5. حتما جریان فرزندتان را با یک مشاور مذهبی در جریان بگذارید تا ان شاء الله امر درمان اعتقادی زود تر به ثمر نشیند.
در پایان، برای مسأله خداشناسی، به متخصصان مرکز ملی پاسخ گویی رجوع فرمایید:
حس خوب شما در ارتباط گیری با خداوند و پیدا کردن راه کارهایی برای ترک گناه، قابل تقدیر و امیدی روشن، برای برداشتن قدم های بزرگتری در راه معنویت و تربیت نفس است. استمرار این حس خوب، نیاز به مراقبت از چشم، قلب، گوش، اندیشه و فکر دارد که گرفتار وسوه های شیطانی و گناه نشود. بدون تردید، هر چه قدر انسان، در مسیر معنویت و سلوک الی الله قدم های بزرگتری بردارد، وسوسه های شیطان برای انحراف و خارج نمودن فرد از مسیر معنوی بیشتر می‌شود؛ از این رو برای حفظ این حس خوب و ارتباط گیری با خداوند و استمرار آن پیشنهادهایی داده می شود امیدوارم با به کارگیری آنها این حس شما مستمر و ادامه دار باشد، هرچند شیطان نیز انسان را تا لحظه مرگ رها نکرده و او هم تلاش می کند تا در این میدان، بی بهره نشده و حس‌های زیبای عبادی افراد را کم رنگ و گاهی نیز به صورت کامل از او بگیرد.
1. یک راه برای استمرار ذکر و یاد خدا بودن: انتخاب هم‌نشین خوب است. دوست خوب، انسان را در مسیر عبادی قرار داده، فرد را به مجالس خوب دعوت کرده و مراقب اعمال رفیق خود نیز هست.
2. مطالعه کتاب های معرفتی به ویژه کتاب هایی که درباره مسائل اعتقادی( خداشناسی، قیامت شناسی، امام شناسی و ... ) است شما را تا حدود زیادی در ارتباط گیری با خداوند، انجام اعمال عبادی و استمرار آن کمک می کند؛ زیرا هرچه شناخت انسان به خداوند و ماهیت اعمالی که برای تربیت انسان فرستاده بیشتر باشد، عشق و علاقه او به انجام آن اعمال بیشتر شده، نیت فرد را ترمیم نموده و فرد را تشنه انجام آن می کند و این تشنگی، موقتی نخواهد بود بلکه هر روز بر ان افزوده می شود ... . در نقطه مقابل هرچه معرفت و شناخت به خداوند و صفات او و ماهیت دیگر اعمال عبادی ... ضعیف باشد، انجام اعمال و تکالیف نیز موقت، احساساتی و زود گذر خواهد بود و فرد نمی تواند به نیت خود ثبات دهد و همان مقدار کم و حس قشنگ را حفظ کند.
3. انس همیشگی با قرآن و دعا و توجه به معانی آنها نیز می تواند، نیت شما را اصلاح و علاقیتان را به انجام اعمال عبادی بیشتر و همیشگی کند. قطعاً، دعا، اندیشه و فکر شما را از وسوسه های شیطانی و بی انگیزگی و نداشتن ثبات معنوی حفظ نموده و مسیر را برای استمرار معنویت هموار می کند.
4. داشتن استاد اخلاق.
5. حضور در نماز جماعت، مجالس وعظ و نصیحت و ارتباط گیری با روحانی محل نیز در این ثبات نیت، استمرار عمل و انس با معنویت تاثیر گذار است.
6. حفظ جوارح (گوش، قلب، چشم ... ) از گناه، در این ارتباط گیری بسیار مهم است. هرچقدر انسان از گناه فاصله بگیرد، ارتباط گیری او با خداوند بیشتر و نیتش باثبات تر می شود؛ در نقطه مقابل، هرچقدر به گناه نزدیک شود به همان مقدار از خدا فاصله می گیرد. بنابر این، باید از گناه، که سم مهلک روح و جان انسانی است، فاصله گرفت و اگر گاهی ناخواسته انسان مرتکب شد بلافاصله توبه کند و اجازه ندهد گناه روی گناه جمع شود که در این صورت، فرد را از آن طینت خدامحوری و عبودیت دور کرده و به شیطان نزدیک می کند.
با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی
1. مراد از راه دیگر این است که اگر، رطوبتی از فرد در خواب یا بیداری خارج شود و هیچ کدام از آن نشانه های سه گانه را هم نداشته باشد اما شخص، وقتی آن رطوبت را روی لباس خود می بیند، از غلظت رنگ آن رطوبت و برخی دیگر از نشانه ها مانند چسباندگی یا خشک شدن اجزاء آن رطوبت یا بدبویی آن .... یقین به منی بودن پیدا کند، حکم منی دارد و باید غسل دهد.
2. بین شرایط هم فرق ندارد و هر کدام از شرایط محقق نشود، بر آن رطوبت حکم منی حمل نمی شود.
موفق باشید.
با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی
اگر کسی از وطن خود اعراض کند و دیگر قصد برگشت به آن شهر را برای زندگی کردن نداشته باشد، محل مذکور، دیگر حکم وطن را برای او ندارد و هر زمانی برای دیدار پدر و مادر و خویشان به آن شهر مراجعه می کند، باید نمازهای خود را شکسته بخواند.
برای مشاهده فتاوای مراجع تقلید می توانید به لینک زیر مراجعه فرمایید.
https://btid.org/fa/news/149296
موفق باشید.
با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی
احساس غمی که گاه‌گاهی به‌سراغ ما می‌آید طبیعی است و همه آن را تجربه می‌کنند؛ هرچند، همین غم و ناراحتی می تواند در خفیف‌ترین شکل آن، بر احساسات، افکار و رفتارمان تأثیر بگذارد. علاوه بر اینکه این شرایط، گاهی برای فرد بی خوابی، خستگی و ناامیدی می آورد. برای درمان این خستگی و بی حالی چند راه کار به شما داده می شود امیدواریم که با عمل به آنها این مشکل برطرف شود:
1. ایجاد حس خوب و قشنگ، نیاز به ایجاد اسباب و شرایط آن دارد که بدون ایجاد آنها این حس به وجود نمی آید. یکی از اسباب این حس، ارتباط گیری با خدا و دوری از گناه است. هرچه انسان به خداوند نزدیک تر شود به همان مقدار حال دل او قشنگ تر و خوب تر می شود؛ قران کریم در این باره می فرماید: «الا بذکرالله تطمئن القلوب؛ آگاه باشید که با یاد خداوند قلب ها آرام می شود.» زیرا قلب حرم خداست و تنها شادی آن با یاد او تضمین می شود و لذا اگر تمام زندگی ما بر معیار الهی تکیه کرده باشد و در جای جای زندگی ما یاد خدا و حضور خدا باشد قطعا، تمام این زندگی نشاط و آرامش خواهد بود هرچند در این زندگی سختی هایی هم باشد. البته این امر در گرو شناخت خوب از خداوند است.
2. همان طور که خود شما در ابتدای سوال فرمودید؛ دوست، در نشاط یا بی نشاطی روح بسیار تاثیرگذار است؛ اگر دوستان خوب باشند ثمره آن تزریق حس خوب، نشاط روحی و سعادت فرد را به دنبال دارد و اگر رفیق بد باشد، ثمره آن تزریق پلیدی و زشتی‌ها را به دنبال دارد و در نتیجه در تاریک و غمگین نمودن روح و جان افراد بسیار تاثیرگذار است. از این رو، شما سعی کنید تنها با دوستانی که در مسیر درست قدم بر می دارند و حال دل شما را خوب می کنند قدم بردارید و از رفقایی که مسیرشان درست نیست جدا کنید و دوستیتان را تنها در حد یک سلام و احوال پرسی خلاصه کنید ... . استمرار دوستی با دوستان خوب علاوه بر اینکه سعادت شما را تضمین می کند، حال دل شما را را نیز با نشاط و مستمر می کند و اگر هم از این دوری دوستان خوب غمگین شدید، این ناراحتی نیز در همان مسیر نشاط است و نام این را نمی شود غم گذاشت.
3. سعی کنید با دوستان خوب، اگر هم برای مدتی از آنها دور شدید و ندیدید، ارتباط خودتون را با آنها قطع نکنید و از طریق تلفن با ایشان در تماس باشید. امروزه امکانات خوبی برای تماس تصویری نیز وجود دارد که می توانید از این امکانات استفاده کنید. این ارتباط گیری روح شما را آرام و امنیت دلی شما را پابرجا می کند.
4. انس همیشگی با قرآن و دعا و یاد خدا در رفع این غم های زود گذار و گاهی کاذب بسیار تاثیر گذار است و در خلوت های خود سعی کنید کمی با خداوند بیشتر مانوس شوید که هیچ رفیقی و شفیقی بهتر از او نیست و این حس قشنگی به شما می دهد که در این حس هم سعادت و کمال است، و هم حس امیدوار و نشاط.
5. وقت های خالی خود را که فکر می کنید این بی نشاطی سراغ شما می آید، با ورزش، مطالعه کتاب، رفتن در جمع خانواده، تماشای سریال های خوب و ... پر کنید و نگذارید از این خلوت ها، شیطان به نفع خود و در راه ناامیدی و بی نشاطی روحی شما استفاده کند.
موفق باشید.
با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی
قبل از پاسخ به سؤال شما کاربر گرامی لازم است تا این مصیبت را به شما و خانواده محترمتان تسلیت عرض کنیم. به یقین، این دغدغه تربیتی از سوی شما کاربر فهیم، قابل تقدیر و شکرگذاری است و قبل از اینکه کتاب یا فردی را برای خداشناسی به شما معرفی کنیم، لازم است تا نکاتی یادآوری شود:
1. به نظر می رسد این حس بدبینی در فرزند شما نسبت به خداوند، ناشی از عدم شناخت صحیح او از خدا و صفات او دارد. این ضعف شناختی، سبب می شود تا با دیدن کمترین حادثه ناخوشایند نسبت به امور دینی بدبین شود. زیرا اگر شناخت او از خداوند در حد فهمش صورت می پذیرفت، به راحتی مساله شفاعت و مرگ برای او قابل حل بود و با این مصیبت از اعمال عبادب دست نکشیده و منجر به قهری با خداوند نمی شد. از این رو، در مرحله اول شما تلاش کنید این موضوع خدا شناسی، قضا و قدر، شفاعت را برای او خوب جا بیندازید و زمینه ای برای مطالعه بیشتر برای او فراهم کنید.
برای خداشناسی، به کتاب های زیر مراجعه نمایید: خدا و صفات جمال و جلال از آیت الله جعفر سبحانی؛ اصول عقاید، استاد محسن قرائتی، اصول عقاید سه جلدی اثر آیت الله مصباح یزدی (ره)؛
2. این حالت فرزند شما همیشگی نخواهد بود و بعد از مدتی امکان بازگشت او به همان مسیر قبلی وجود دارد و لذا باید در این مدت شما تلاش کنید یک مقدار آرامش روحی او را تامین، رفاقت خود را بیشتر و به او نزدیک تر شوید. علاوه بر اینکه بدبینی او را به رخش نکشید و او را مورد مذمت قرار ندهید و تلاش کنید با محبت و برهانی و منطقی سوالات او را در این زمیه پاسخ دهید. این محبت و انس عاطفی در درمان روحی و معنوی او بسیار تاثیر گذار است.
3. از دعا برای هدایت فرزندانتان غافل نشوید. به یقین، دعای پدر و مادر در چنین شرایطی بسیار تاثیر گذار و بهترین دعاهاست و خداوند خود بخشی از هدایتگری فرزندان را در دعای پدر و مادر قرار داده است چنان که ابراهیم، زکریا و ... چنین کردند. بنابر این بعد از نمازهای واجب که وقت استجابت دعاست از این امر مهم غافل نشوید و برای عاقبت بخیری و تربیت آنها دعا کنید.
4. سعی کنید دوستان خوبشان را که قبلا با ایشان ارتباط خوبی داشتند، مجدداً به او نزدیک کنید تا حس قشنگ قبلی را در او احیا و بازگردانند. دویت خوب بسیار تاثیر گذار است و در چنین شرایطی بهترین نسخه ای است که می تواند درمانگر باشد.
5. حتما جریان فرزندتان را با یک مشاور مذهبی در جریان بگذارید تا ان شاء الله امر درمان اعتقادی زود تر به ثمر نشیند.
در پایان، برای مسأله خداشناسی، به متخصصان مرکز ملی پاسخ گویی رجوع فرمایید:
شماره تلفن مرکز ملی پاسخگویی: 096400
موفق باشید.
با سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی
حس خوب شما در ارتباط گیری با خداوند و پیدا کردن راه کارهایی برای ترک گناه، قابل تقدیر و امیدی روشن، برای برداشتن قدم های بزرگتری در راه معنویت و تربیت نفس است. استمرار این حس خوب، نیاز به مراقبت از چشم، قلب، گوش، اندیشه و فکر دارد که گرفتار وسوه های شیطانی و گناه نشود. بدون تردید، هر چه قدر انسان، در مسیر معنویت و سلوک الی الله قدم های بزرگتری بردارد، وسوسه های شیطان برای انحراف و خارج نمودن فرد از مسیر معنوی بیشتر می‌شود؛ از این رو برای حفظ این حس خوب و ارتباط گیری با خداوند و استمرار آن پیشنهادهایی داده می شود امیدوارم با به کارگیری آنها این حس شما مستمر و ادامه دار باشد، هرچند شیطان نیز انسان را تا لحظه مرگ رها نکرده و او هم تلاش می کند تا در این میدان، بی بهره نشده و حس‌های زیبای عبادی افراد را کم رنگ و گاهی نیز به صورت کامل از او بگیرد.
1. یک راه برای استمرار ذکر و یاد خدا بودن: انتخاب هم‌نشین خوب است. دوست خوب، انسان را در مسیر عبادی قرار داده، فرد را به مجالس خوب دعوت کرده و مراقب اعمال رفیق خود نیز هست.
2. مطالعه کتاب های معرفتی به ویژه کتاب هایی که درباره مسائل اعتقادی( خداشناسی، قیامت شناسی، امام شناسی و ... ) است شما را تا حدود زیادی در ارتباط گیری با خداوند، انجام اعمال عبادی و استمرار آن کمک می کند؛ زیرا هرچه شناخت انسان به خداوند و ماهیت اعمالی که برای تربیت انسان فرستاده بیشتر باشد، عشق و علاقه او به انجام آن اعمال بیشتر شده، نیت فرد را ترمیم نموده و فرد را تشنه انجام آن می کند و این تشنگی، موقتی نخواهد بود بلکه هر روز بر ان افزوده می شود ... . در نقطه مقابل هرچه معرفت و شناخت به خداوند و صفات او و ماهیت دیگر اعمال عبادی ... ضعیف باشد، انجام اعمال و تکالیف نیز موقت، احساساتی و زود گذر خواهد بود و فرد نمی تواند به نیت خود ثبات دهد و همان مقدار کم و حس قشنگ را حفظ کند.
3. انس همیشگی با قرآن و دعا و توجه به معانی آنها نیز می تواند، نیت شما را اصلاح و علاقیتان را به انجام اعمال عبادی بیشتر و همیشگی کند. قطعاً، دعا، اندیشه و فکر شما را از وسوسه های شیطانی و بی انگیزگی و نداشتن ثبات معنوی حفظ نموده و مسیر را برای استمرار معنویت هموار می کند.
4. داشتن استاد اخلاق.
5. حضور در نماز جماعت، مجالس وعظ و نصیحت و ارتباط گیری با روحانی محل نیز در این ثبات نیت، استمرار عمل و انس با معنویت تاثیر گذار است.
6. حفظ جوارح (گوش، قلب، چشم ... ) از گناه، در این ارتباط گیری بسیار مهم است. هرچقدر انسان از گناه فاصله بگیرد، ارتباط گیری او با خداوند بیشتر و نیتش باثبات تر می شود؛ در نقطه مقابل، هرچقدر به گناه نزدیک شود به همان مقدار از خدا فاصله می گیرد. بنابر این، باید از گناه، که سم مهلک روح و جان انسانی است، فاصله گرفت و اگر گاهی ناخواسته انسان مرتکب شد بلافاصله توبه کند و اجازه ندهد گناه روی گناه جمع شود که در این صورت، فرد را از آن طینت خدامحوری و عبودیت دور کرده و به شیطان نزدیک می کند.
برای مطالعه بیشتر به لینک های زیر مراجعه فرمایید:
https://btid.org/fa/book/100015
https://btid.org/fa/news/96280
موفق باشید.
صفحه‌ها