همه ی ما می دانیم که سعه ی رحمت و لطف خداوند متعال بی نهایت است،پروردگارعالم هم بی نهایت دارا است،(رحمت خدا حد و حصر ندارد)و هم دانااست،نیازها و احتیاجات همه را می داند و هم این خدای دارا و دانا بی نهایت توانا است،کسی نمی تواند جلوی عطا و فضل او را بگیرد،هم بی نهایت بخشنده و مهربان است؛اگر شما این پنج صفت خدارا در نظر بگیرید،خداوند متعال اسماء و صفات متعددی دارد،ولی اگر فقط همین پنج صفت خدارا در نظر بگیرید،آن وقت متوجه می شوید این خدایی که بی نهایت دارد و اگر از کرم خودش به تمام انسان ها از اول تاریخ تا آخر تاریخ آن مقداری که به وجود مقدس پیامبر(صلوات الله علیه اکرم)عطا کرده ،اگه به همه ی انسان ها عطا بکند،از خذائن رحمت خداوند چیزی کم نمی آید،اتفاقا خداوند همین را می خواهد؛درماه مبارک رمضان در دعای افتتاح می خوانید:« الَّذي لا تَنْقُصُ خَزائِنُهُ، وَلا تَزيدُهُ كَثْرَةُ الْعَطاءِ إلاّ جُوداً وَكَرَماً »پروردگار عالم هرچی ببخشد،بخشش او بیشتر می شود،از خزائن او چیزی کم نمی آید،این خدایی که بی نهایت ها را دارا است،دنبال بهانه می گردد برای بخشش و فضل و رحمت خودش،خداوند متعال با یک بهانه ای به انسان ها عطا می کند.
