یک رقابت انتخاباتی سالم، مبتنی بر انتخاب درست مردم با عقلانیت و به دور از احساسات و تعصبات حزبی و مذهبی و نژادی است؛ نه هم‌‌نژادی و هم‌حزبی و هم‌استانی بودن.
در فضای انتخاباتی باید عقلانیت، محوریت داشته باشد و نباید فضا در رقابت انتخاباتی، جهل‌آلود و احساس‌برانگیز باشد، به طوری که شاخص‌های اصیل و الهی فراموش شوند و نمادهای کاذب، معیار انتخاب قرار گیرند. عقلانیت، ضامن بروز رفتارهای صحیح، و مانع از تأثیر تفکرات و تعاملات حزبی، قبیله‌ای، احساسی و تعصب‌گرایانه است. هم نژادی، نباید نقشی در انتخاب و رأی داشته باشد. بسا مشاهده می‌شود که مردم یک استان و یا یک نژاد به صِرف آنکه فردی از کاندیداهای ریاست جمهوری، با آنان هم‌استانی و یا هم‌نژاد است به او رأی می‌دهند فارغ از این‌که ببیند آیا او شایسته و سزاوار این پست و مقام هست یا خیر؟ برخی در انتخاب کاندیدای خود، احساسی عمل می‌کنند و یا منافع شخصی و گروهی خود را در نظر می‌گیرند.
اما از هم بدتر آنجاست که برخی از مردم نیز به هوای آنکه رئیس جمهوری با شعار آزادی، دست آنها را در عمل باز می‌گذارد به او رأی می‌دهند که این نیز هرگز ملاک اصلحیت نیست و فضای انتخابات را از رقابت سالم خارج می‌سازد و از همین‌‌رو برخی از کاندیداها که در عرصه رقابت دستشان از برنامه‌های صحیح اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و اجتماعی خالی است با طرح برخی موضوعات حاشیه‌ای و یا مذهبی و قبیله‌ای و یا افتراهای کاذب می‌خواهند برای خود رأی جمع کنند چنانکه در حال حاضر، برخی از کاندیداها مدعی شدند که اگر مخالفین آنها بر سر کار بیایند در پیاده‌روها دیوار خواهند کشید و تفکیک جنسیتی را به اجرا خواهند گذاشت و زنان را در خانه حبس خواهند کرد و نقش زنان را در جامعه کمرنگ خواهند کرد. این همان خروج از انتخابات سالم و عقلانی است و مردم نیز باید فارغ از احساسات و با عقلانیت کامل به انتخاب اصلح بپردازند.