امیرالمومنین(علیه‌السلام) _ که نزد شیعیان نماد برترین حاکم اسلامی پس از پیامبر(صلی‌الله‌‌علیه‌وآله) است _ برای کسانی که می‌خواهند در حکومت نقشی داشته و اهل سیاست باشند ملاک‌هایی برای تشخیص صلاحیت‌شان بیان فرمودند که لازم است این ملاک‌ها را میزان برای احراز صلاحیت قرار دهیم.
امیرالمومنین(علیه‌السلام) برای ما شیعیان به عنوان برترین نماد حاکم اسلامی است. ایشان در حکومت‌داری خویش افراد اصلح را در حوزه‌های مختلف حکومت گماشته است و خود نیز ملاک‌هایی را برای یک سیاست‌مدار اصلح مشخص فرموده است. یکی از ملاک‌هایی که حضرت برای فرد اصلح بیان فرمودند این است که آن فرد، اهل صبر و تحمل و سعه صدر باشد.
حضرت فرمود: «الاحتِمالُ زَينُ السِّياسَةِ؛ تحمّل كردن، زيور سياست است».[منتخب میزان الحکمة، ح1203162] «مَن لَم يَحتَمِلْ مَؤونَةَ الناسِ فقد أهَّلَ قُدرتَهُ لانتِقالِها؛ كسى كه بار مؤونه مردم را به دوش نكشد، قدرت خود را سزاوار انتقال [به ديگرى] كرده است».[غررالحکم، ص652، ح1328].
حداقلّ میزان صبر و تحمل آنست که شخصِ زمام‌دار، تاب و توانِ نقد را داشته و نقد سازنده‌ی نقّادان را پذیرا باشد و با مخالفین خود مدارا کند نه آنکه با گریز و فرار از نقد، با نقادان و مخالفان خویش، برخورد نماید و احیانا نسبت‌های نادرستی به آنها دهد. و بر مبنای حدیث دوم، شخص زمام‌دار باید سنگینی بار مردم خصوصا محرومان را به دوش کشد و آنان را در اولویت رسیدگی قرار دهد نه آنکه خود را از تحمل این دشواری برهاند و فقط به فکر توده‌ای از ثروتمندان باشد و الّا ناگزیر باید قدرت و منصب زمام‌داری را به دیگری انتقال دهد.