مطالب دوستان کمالی

با سلام پاسخ: بدون شک، نمی‌توان مطلق گمان و افکار را بدون قيد و شرط، گناه و حرام دانست، مگر آنكه در پيدايش این افکار منفی اراده‌ی شخص دخيل باشد و مقدمات افکار منفی را بااراده و اختيار خودش فراهم كند و به گمانش در زندگی ترتیب اثر دهد. ترتیب اثر دادن به گمان دوگونه است: 1. ترتیب اثر قلبی؛ ترتیب اثر قلبی آن است كه انسان گمان خود را كه در ابتدا یك تصوّر ساده و زودگذراست را در ذهن بسپارد، سپس آن را پرورش دهد و به صورت نوعی باور درآورد. بطوری كه امر برخودش نیز مشتبه شود و گمانش را به جای یقین بگیرد و آثار علم و یقین بر آن بار كند.  پيامبر اكرم(صلی الله عليه و آله) می‌فرمايد: «هر گاه (به امری ناپسند) گمان برديد پيرامون آن جستجو و تحقيق نكنيد و هر گاه حسد ورزيديد آن را دنبال نكنيد و هر گاه فال بد، زديد (اعتنا نكرده) كار خود را انجام دهيد.» [میزان الحکمه، ص353] 2. ترتیب اثر دادن عملی؛ یعنی این كه انسان گمان خود را یك واقعیت مسلّم تلقّی كرده و آثار واقع و خارجی را بر آن بار كند. مثلاً ظن خود را به صورت یك خبر قطعی بازگو نماید و دیگران را به صرف گمان، متّهم و محكوم سازد. راهكارها برای دوری از افکار منفی: 1. مراقبت از ورودی های قلب؛ گوش و چشم، ورودی‌های قلب هستند. بايد نگهبان خوبی باشيم 2ـ بالا بردن سطح علمی با مطالعه در مورد موضوعات مبتلابه 3ـ ذكر؛ هنگام خطور افكارمنفی، ياد خدا و كلمه(لااله‌الاالله) را فراموش نكنيم. پی‌نوشت: ری شهری، منتخب ميزان الحكمه، تلخيص حسينی، ترجمه شيخی، دارالحديث، چاپ دوم، 83، ص353، ح متن سوال و پاسخ در سایت رهروان ولایت

با سلام پاسخ: از جمله دستورات در دین مبین اسلام، احساس مسئولیت نسبت به هم نوعان و از جمله موارد احساس مسئولیت، کمک به فقرا و نیازمندان است.  آیات بسیاری از قرآن تاکید بر این دارند که در بین اموال خود حقی برای سائل و محروم قائل باشید. «وَ فی‏ أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُوم‏ [ذاریات/19] و در اموال آنها حقّی برای سائل و محروم بود!» و همچنین «وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ [ضحی/10] و فقیر و گدای سائل را به زجر مران.» و در سیره معصومین نیز تاکید به کمک به فقرا شده است. در این قسمت چند پیشنهاد از طریق عقل و تجربه خدمت شما بیان می گردد: 1ـ  اگر از روی قراینی مطمئن شدیم که درخواست کننده نیازمند واقعی است و آنچه که می گوید حقیقت است؛ در این مورد باید به او کمک کرد؛ مانند این موارد: کسی او را به ما معرفی کرده است؛ یا او را می‌شناسیم؛ یا اینکه در مورد خواسته اش تحقیق کرده و به درستی ادعا او پی برده ایم و یا حتی با توضیحات خود فرد پی به نیازمند بودنش بردیم 2ـ اما اگر از روی شواهد، قراین و نشانه هایی مطمئن شدیم که درخواست کننده نیازمند واقعی نیست بلکه با این کار قصد اخاذی و یا اغراض نامشروع دیگر دارد لازم است تا از هر گونه کمک به او خودداری کنیم؛ معمولا امروزه تکدی گری به یک شغل تبدیل شده؛ لذا در این امر باید با احتیاط بیشتری عمل کرد؛ چون در مجامع روایی اهل‌بیت(ع) از کمک به بعضی از افراد منع شده است مانند غنی و کسی که توانایی کار دارد و تحت عنوان «لاتحل الصدقة لهؤلاء» یعنی صدقه گرفتن این افراد جائز نیست. بیان شده است. [ معانی الأخبار، ص262] در این مورد فرد را بجای کمک مالی باید تشویق به کار کردن کرد. پی‌نوشت: ابن بابويه، معانی الأخبار؛ دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، قم، چاپ اول، 1403 ق، ص262. متن سوال و پاسخ در سایت رهروان ولایت

با سلام پاسخ:اینکه انسان به مستحبات و دستورات مستحبی دین اسلام پایبند و نسبت به عمل کردن آنها مقید باشد بسیار خوب و قابل تحسین است و اینکه انسان در فاش نشدن این اعمال مداومت داشته باشد نیز بسیار مهم است اما آنچه مهم است اینکه اگر کسی نسبت به بعضی اعمال و کارهای خوبی که ما انجام می دهیم مطلع شد در درون ما عُجب ایجاد نشود. عجب بيماری روحی خطرناكی است كه باعث از بين رفتن اعمال انسان می‌شود. عجب در واقع، بزرگ شمردن و فراوان دانستن و شاد شدن به اعمال خويشتن است كه به واسطه‌ی آن، انسان خودش را مستحق ثواب می‌داند. پيامبر اكرم(صلّی الله عليه و آله) نقل می‌فرمايد كه گفت: «خدای عزّوجلّ به داود(عليه السّلام) فرمود: ای داود بشارت بده گناهكاران را و بترسان صدّيقين را. گفت: چگونه بشارت دهم گناهكاران را و بترسانم صديقين را؟ گفت: ای داود! بشارت ده، گناهكاران را كه من همانا توبه پذيرم و از گناه می‌گذرم، و بترسان صديقان را كه به اعمالشان عُجب نكنند. زيرا بنده‌ای نيست كه من به پادارم برای حساب مگر آنكه هلاك گردد.» [کافی، ج1، 314] و این حس بد شما نسبت به این خانم، شاید بخاطر این است که دوست ندارید، اعمال خوب شما افشا شود و زیر ذره بین باشید، بهتر است که شما نیمه‌ی پر لیوان را ببینید که شاید ایشان نسبت به شما غبطه می خورد که چرا خودشان این توفیقات را ندارد، لذا شما با همان نیت و قصد، به کار خود ادامه دهید و به این عمل خانم توجه نکنید که یکی از عوامل از بین رفتن حس شما توجه نکردن به ایشان است که توجه زیادی باعث ایجاد وسواس در شما می شود. پی نوشت: كلينی، اصول كافی، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1388 هـ .ق، جلد 1، ص 314. متن سوال و پاسخ در سایت رهروان ولایت

با سلام پاسخ: یکی از عوامل ایجاد کدورت و از بین رفتن محبت میان زن و شوهر سوءظن و گمان بد به یکدیگر است. امیرالمومنین علی(علیه السلام) در این مورد می فرمایند: «هر كه به مردم گمان نيك برد محبت آنان را بدست می آورد.» [میزان الحکمه،ص639] مرد و زنی كه به همسر خود سوء ظن دارد، همیشه نوعی نگرانی و اضطراب روانی دارد، لذا به صورت غیر مستقیم، اعمال طرف مقابل را زیر ذره‌بین گرفته و اعمال و رفتار او را موشكافی می كند كه موجب حاكم شدن بی اعتمادی و بدبینی بین همسران می شود. خواهرگرامی، به این نكته هم توجه داشته باشید، بهترین راه درمان این سوء ظن ها، خصوصاً اگر احتمال بدهیم ممكن است منشأ واقعی داشته باشد، اختصاص وقت برای گفتگو است. به این معنا كه زمانی را به گفتگوی باهم اختصاص دهید، ولی باید توجه داشته باشید كه این زمان فقط مربوط به شما باشد. مثلاً بچه ها مزاحم نباشید. همچنین این گفتگو باید در نهایت صمیمیت و صداقت و بدون موضع گیری، برای بیان حرف های دل، ناراحتی ها، سوء تفاهم ها باشد. توجه داشته باشید بهترین زمان برای اینكار، پایان شب می باشد. و همچنین شما باید این را هم در نظر داشته باشید که باید اعتماد به همسر خود داشته و تمام اعمال و گفتار ایشان را باتوجه به تاکید ایشان، حمل بر صحت کنید و این سوءظن را از دل خود خارج و زندگی را با اعتماد به یکدیگر زیبا سازید؛ اما از نظر حکم شرعی نیز: «اعضای خانواده مکلف به تحقیق نیستند و تا یقین به وجود مال حرام در بین اموال حاصل نشود تصرف مانع ندارد.» [استفتائات امام خمینی، ج2، ص49] پی‌نوشت: محمدی ری شهری، محمد ميزان الحکمه، نشر دار الحديث، قم، ترجمه شيخی. ص 639. امام خمینی، استفتائات، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، تهران، ج 2، ص 49، سؤال 134. متن سوال و پاسخ در سایت رهروان ولایت