در مطلب گذشته گفتیم که برای رسیدن به آرامش باید به دنبال جایگاهی آرامش بخش در کنار منبع آرامش بود، عرض کردیم که منبع آرامش کسی نیست جز خدای متعال؛ چراکه بازگشت همه به سوی اوست...
در واقع راههای رسیدن به آرامش، اجرای تک تک دستورات خداوند است؛ با آیهای از قرآن اثبات کردیم که هر چه میزان دانایی و عمل به دستوارت خداوند بالا رود، نتیجهاش ارتقای سطح ایمان و کسب آرامش واقعی است.
اما باز هم این سوال مطرح است که چطور این آرامش ثابت و پایدار میماند؟ آیا اسلام راهی برای ثبات ایمان و آرامش واقعی پیشنهاد میدهد؟
اگر جستجویی در کلام خداوند بکنیم به این آیه میرسیم که میفرماید: الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُون؛ آنها كه ايمان آوردند و ايمان خود را با شرک و ستم نيالودند، ايمنی (و آرامش) تنها از آنِ آنهاست و آنها هدايتيافتگانند.(1)
مقصود از ذکر این آیه، بیان یک پاسخ و یک بشارت است، در پاسخ به سوال بالا میفرماید: آرامش پایدار از آنِ کسانی است که ایمان خود را آلوده به ظلم و ستم نکنند.
لازم به ذکر است که ظلم و ستم معنایی جامع داشته و ظلم به خویشتن که همان گناهان بزرگ و کوچک باشد را نیز شامل میگردد.
و اما در مقام بشارت میفرماید: کسانیکه از ظلم و گناه پرهیز کنند، علاوه بر آرامش روان، از نعمت هدایت، انتخاب راه صحیح و تمییز دادن راه درست از غلط، برخوردار خواهند شد.
علّامه طباطبائی، در ذیل این آیهی شریفه میفرماید: نتيجه اين تاكيدهاى پى در پى، اين است كه نبايد به هيچ وجه در اختصاص" امن" و" اهتداء" (آرامش و هدایت) به مؤمنينى كه چراغ ايمان را در پس پرده ظلم قرار ندادند، شك و ترديد نمود، و از اين رو آيه شريفه دلالت مىكند بر اينكه" امن" و" اهتداء" (آرامش و هدایت) از خواص و آثار ايمان است، البته به شرط اينكه ايمان به وسيله ظلم پوشيده نشود.(2)
تجربهی جوامع غربی نشان میدهد که آزادیهای بیحد و حصر هم نمیتواند آرامش واقعی را برای انسان به ارمغان بیاورد، آزادیهایی نظیر رقص و آواز، بیبند و باریهای جنسی، مصرف مواد مخدر، قرصهای روانگردان و حتی قرصهای مسکّن.
کافی است از آنهایی که از تمام قید و بندهای ادیان رها هستند بپرسید که آیا واقعاً آرامش حقیقی را حس کردهاند؟! یا اینکه بدتر به اضطراب و تنفرشان ـ مخصوصاً در مسائل جنسی ـ افزوده شده است!
برخی تا بدانجا پیش میروند که حاضرند برای رسیدن به آرامش(!) حتی از سلامتی جسمیشان هم مایه بگذارند! نمونهها فراوان است که اینجا ما فقط از "ایزابل کارو" مانکنی که برای کسب آرامش، خودش را به این وضع انداخته است، یاد میکنیم.
میتوانید سرگذشت این مانکن فرانسوی را در اینترنت بیابید.
بنابراين علاوه بر اينکه واژهی ايمان مژده دهندهی امنیت و ايمنی است، محتوای ايمان هم برای مؤمنين بشارت دهندهی سلامت و آرامش روانی است.
پینوشت:
1. انعام/82.
2. ترجمه تفسیر المیزان، ج7، ص279.
نظرات