با سلام_ در اینکه خداوند حکیم است و کاری بدون حکمت انجام نمی دهد شکی نیست، اگرچه ما حکمت کارهای او را متوجه نشویم. اگرچه در روایات، به بعضی از حکمت های افعال خدا اشاره شده ولی از آنجایی که خدا از بندگانش اطاعت محض را میخواهد، در بسیاری از موارد حکمت ها را بیان نمیکند تا بندگی بنده اش را امتحان کند. در نتیجه در خلقت جنین سقط شده هم قطعا حکمتی وجود دارد اگرچه ما آنرا ندانیم. نکته دیگر این است که نباید به کارهای خدا با دید جزئی و ناقص نگاه کرد زیرا اهداف الاهی گاهی فردی و گاهی اجتماعی است، یعنی گاهی فایده ی خلقت چیزی، خود آن چیز است و گاهی فایده ی خلقت آن چیز، برای دیگران نیز می باشد. فایده کارهای خدا را نباید فقط نسبت به خود آن چیز ببینیم زیرا ممکن است فایده خلقت جنین سقط شده فقط برای خود جنین نباشد و فایده بزرگ تری برای دیگران و جامعه هم داشته باشد. گاهی وجود یک جنین سقط شده، باعث هدایت جمعی از انسان ها می شود و یا باعث نجات جمعی از انسان ها می شود. به عنوان مثال پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند: من فردای قیامت به بسیاری جمعیت شما مباهات می کنم تا آن جا که جنین نارسی که سقط شده، وارد بهشت نمی شود و وقتی از او سوال می کنند چرا وارد نمی شوی؟ می گوید تا پدر و مادرم زودتر از من وارد بهشت نشوند، من وارد نمی شوم.(من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۴۵)
با سلام_ در اینکه خداوند حکیم است و کاری بدون حکمت انجام نمی دهد شکی نیست، اگرچه ما حکمت کارهای او را متوجه نشویم. اگرچه در روایات، به بعضی از حکمت های افعال خدا اشاره شده ولی از آنجایی که خدا از بندگانش اطاعت محض را میخواهد، در بسیاری از موارد حکمت ها را بیان نمیکند تا بندگی بنده اش را امتحان کند. در نتیجه در خلقت جنین سقط شده هم قطعا حکمتی وجود دارد اگرچه ما آنرا ندانیم. نکته دیگر این است که نباید به کارهای خدا با دید جزئی و ناقص نگاه کرد زیرا اهداف الاهی گاهی فردی و گاهی اجتماعی است، یعنی گاهی فایده ی خلقت چیزی، خود آن چیز است و گاهی فایده ی خلقت آن چیز، برای دیگران نیز می باشد. فایده کارهای خدا را نباید فقط نسبت به خود آن چیز ببینیم زیرا ممکن است فایده خلقت جنین سقط شده فقط برای خود جنین نباشد و فایده بزرگ تری برای دیگران و جامعه هم داشته باشد. گاهی وجود یک جنین سقط شده، باعث هدایت جمعی از انسان ها می شود و یا باعث نجات جمعی از انسان ها می شود. به عنوان مثال پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند: من فردای قیامت به بسیاری جمعیت شما مباهات می کنم تا آن جا که جنین نارسی که سقط شده، وارد بهشت نمی شود و وقتی از او سوال می کنند چرا وارد نمی شوی؟ می گوید تا پدر و مادرم زودتر از من وارد بهشت نشوند، من وارد نمی شوم.(من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۴۵)