اینکه شما بیان فرمودید در قرآن « بر زنان مومن توصیه شده که بهتر خود را بپوشند فقط از آنجهت که آزار نبینند» این بهتر بودن و منحصر کردن در علت، متاسفانه تفسیر به رأی است! کجای آیه شریفه میفرماید علت این کار منحصر در این است که اذیت نشوند؟! آیه شریفه دستور فرموده جلبابها [= روسري‌هاي بلند] خود را بر خويش فروافکنند؛ و در ادامه خداوند متعال یکی از حکمتها را بیان داشته، نه علت منحصره را!
مثل اینکه مادرتان به شما بگوید غذا بخور تا شکمت سیر بشه! آیا این یعنی اینکه شما فقط باید غذا بخوری تا فقط و فقط شکمتان سیر بشه؟ یا برای اینکه قدرت پیدا کنید، برای اینکه ویتامین بدنتان تامین شود، برای اینکه ... یک مسئله میتواند علل و حکمتهای زیادی را داشته باشد که عدم بیان تمامی آنها تا وقتی ادات حصر ذکر نشده باشد دلیل بر نفی سایر علل نیست.
ثانیا آیه شریفه حکم را چنین بیان فرموده «فَلَا يؤْذَينَ؛ مورد آزار قرار نگيرند» مورد آزار از جانب کی و کجا؟ آیه مطلق است؛ از کجا معلوم فقط آزار دنیوی مقصود باشد؟! شاید آزار و عذاب اخروی هم مقصود باشد! یعنی به زنان بگو حجاب خود را مراعات کنند تا در روز رستاخیز بواسطه انجام فعل حرام بدحجابی مورد اذیت قرار نگیرند! به هر حال به قول محققین «اذا جاء الاحتمال بطل الاستدلال!»
بنده به عنوان یکی از کسانی که در دانشگاه با معدل تقریبا 19,30 مقطع کارشناسی ارشد یکی از رشته های معارفی را گذرانده و چندین سال سابقه درس خارج حوزه‌های علمیه را در محضر بزرگترین مراجع را دارم و به نوعی جزء کارشناسان دین محسوب می‌شوم با این حال عرض میکنم در مباحث دین باید به متخصصین آن که مراجع معظم تقلید هستند مراجعه داشته باشیم؛ نه اینکه صرفا با نقد و بررسی بر اساس تمایلات شخصی و آن هم تنها نسبت به یک آیه(کاری که شما انجام می‌دهید) به دنبال فهم وجوب یا عدم وجوب یک حکم شرعی باشیم! بلکه مراجع بر اساس بررسی تمامی آیات و احادیث! در نهایت فتوای شرعی را بیان می‌کنند و ما نیز بر اساس نظر آن متخصصین می‌بایست عمل کنیم.
اینکه شما بیان فرمودید در قرآن « بر زنان مومن توصیه شده که بهتر خود را بپوشند فقط از آنجهت که آزار نبینند» این بهتر بودن و منحصر کردن در علت، متاسفانه تفسیر به رأی است! کجای آیه شریفه میفرماید علت این کار منحصر در این است که اذیت نشوند؟! آیه شریفه دستور فرموده جلبابها [= روسري‌هاي بلند] خود را بر خويش فروافکنند؛ و در ادامه خداوند متعال یکی از حکمتها را بیان داشته، نه علت منحصره را!
مثل اینکه مادرتان به شما بگوید غذا بخور تا شکمت سیر بشه! آیا این یعنی اینکه شما فقط باید غذا بخوری تا فقط و فقط شکمتان سیر بشه؟ یا برای اینکه قدرت پیدا کنید، برای اینکه ویتامین بدنتان تامین شود، برای اینکه ... یک مسئله میتواند علل و حکمتهای زیادی را داشته باشد که عدم بیان تمامی آنها تا وقتی ادات حصر ذکر نشده باشد دلیل بر نفی سایر علل نیست.
ثانیا آیه شریفه حکم را چنین بیان فرموده «فَلَا يؤْذَينَ؛ مورد آزار قرار نگيرند» مورد آزار از جانب کی و کجا؟ آیه مطلق است؛ از کجا معلوم فقط آزار دنیوی مقصود باشد؟! شاید آزار و عذاب اخروی هم مقصود باشد! یعنی به زنان بگو حجاب خود را مراعات کنند تا در روز رستاخیز بواسطه انجام فعل حرام بدحجابی مورد اذیت قرار نگیرند! به هر حال به قول محققین «اذا جاء الاحتمال بطل الاستدلال!»
بنده به عنوان یکی از کسانی که در دانشگاه با معدل تقریبا 19,30 مقطع کارشناسی ارشد یکی از رشته های معارفی را گذرانده و چندین سال سابقه درس خارج حوزه‌های علمیه را در محضر بزرگترین مراجع را دارم و به نوعی جزء کارشناسان دین محسوب می‌شوم با این حال عرض میکنم در مباحث دین باید به متخصصین آن که مراجع معظم تقلید هستند مراجعه داشته باشیم؛ نه اینکه صرفا با نقد و بررسی بر اساس تمایلات شخصی و آن هم تنها نسبت به یک آیه(کاری که شما انجام می‌دهید) به دنبال فهم وجوب یا عدم وجوب یک حکم شرعی باشیم! بلکه مراجع بر اساس بررسی تمامی آیات و احادیث! در نهایت فتوای شرعی را بیان می‌کنند و ما نیز بر اساس نظر آن متخصصین می‌بایست عمل کنیم.