- منتظر راستين امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) است، بر اثر تخلق به اخلاق الهی گرد حرام نمی گردد و جانش به گَرد معصيت غبار نمی گيرد و می كوشد در انجام دادن واجب و دوری از معصيت كه در رأس آموزشهای فرعی اسلام است، کوتاهی نکند.
نهم بیع الاول سال 260 هجری قمری روزی ست که امام زمان (عج الله تعالی فرجه) به عنوان خاتم اوصیاء و آخرین حجت خدا بر روی زمین، به عنوان ولی مردم منصوب شدند. وعده ای که از سال ها قبل توسط آباء و اجداد مطهرشان داده شد و امامت ایشان نوید تازه ای برای دوستان و شیعیان آن حضرت بود. ولی این حضور کمتر از یک قرن دوام داشت و بعد گذشت هفتاد سال غیبت کبرای آن حضرت آغاز شد و بیش از ده قرن است که انسان های جهان از حضور آن حضرت بی بهره اند و در دوران غیبت به سر می برند.
اما طبق روایات، برای ما انسان ها که در دوران غیبت قرار داریم و عنوان منتظر را بر روی خود نهادیم وظایفی را بر شمرده اند.
امام صادق (علیه السلام) در روایتی وظایف منتظر و فضیلت انتظار را اینگونه بیان می کنند: «هر كس دوست می دارد از یاران حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه) باشد، باید كه منتظر باشد و در این حال به پرهیزكارى و اخلاق نیكو رفتار نماید.
پس چنانچه بمیرد و پس از مردنش قائم (عجل الله تعالی فرجه)، بپا خیزد، پاداش او همچون پاداش كسى خواهد بود كه آن حضرت را درك كرده است، پس كوشش كنید و در انتظار بمانید، گوارا باد بر شما [این پاداش] اى گروه مشمول رحمت خداوند!
آیا شما را خبر ندهم به آنچه كه خداى صاحب عزت و جلال، هیچ عملى را كه جز به آن عمل، از بندگان نمى پذیرد؟
گفتم: بله. فرمود: گواهى دادن به این كه هیچ شایسته پرستشى جز خداوند نیست و این كه محمد(صلی الله علیه و آله) بنده و فرستاده او است، و اقرار كردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده، و ولایت ما، و بیزارى از دشمنانمان -یعنى خصوص امامان- و تسلیم شدن به آنان، و پرهیزكارى و تلاش و مجاهدت و اطمینان و انتظار قائم (عجل الله تعالی فرجه).
براى منتظران زمان غیبت همین پاداش بس كه نام آنها در زمره یاران امام عصر (عجل الله تعالی فرجه)، و از جمله كسانى ثبت شود كه آن حضرت را به هنگام ظهور همراهى مى كنند.» [1]
و این انتظار زمانی صورت می پذیرد که ما شناختی از منتظَر (امام زمان عجل الله تعالی فرجه) داشته باشیم تا بتوانم در زمان حضور او را یاری کرده و در زمان غیبت از شیعیانش باشیم. بنا به فرموده پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله): «هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.» [2] چون مرگ عصاره حيات است و هر كس آنچنان می ميرد كه زيسته است، آن كه به مرگ جاهلی می ميرد، زندگی جاهلانه ای داشته است، زيرا ممكن نيست فردی در تمام عمر عاقلانه زندگی كند و جاهلانه بميرد.
برای رهایی از زندگی جاهلی و درک حیات انسانی، چاره ای جزء ارتباط با امام معصوم (علیه السلام) وجود ندارد. چون قرآن می فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ [انفال/24] ای كسانی كه ايمان آورده ايد دعوت خدا و پيامبر را اجابت كنيد، هنگامی كه شما را به سوی چيزی می خوانند كه مايه حياتتان است.»
و عترت (علیهم السلام) هم که ثقل به جا مانده از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اند، همتای قرآن هستند. پس همانطور که قرآن حیات بخش است، ارتباط با امام زمان (عج الله تعالی فرجه) به جان مرده ی آدمی حیات دوباره می بخشد.
راه ارتباط با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)
سوال اساسی اینجاست، که چگونه می توانیم با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) ارتباط داشته باشیم؟
تشرف و ملاقات حضوری امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) افتخاری بس بزرگ است که نصیب همگان نمی شود، اما ارتباط معنوی با امام زمان (عج الله تعالی فرجه) از جمله وظایفی ست که منتظر واقعی سرلوحه کارهای خود قرار می دهد.
اینکه این ارتباط چگونه حاصل می شود را از قول آیت الله جوادی بیان می کنیم: «انجام دادن مستحبات و اعمال صالح به نيابت از آن حضرت و اهدای ثواب آن به ارواح طيّب عترت طاهره (عليهم‌السلام) از بهترين راههايی است كه می تواند ارتباط انسان با آن وجود مبارک را تأمين كند و بهترين حالت در چنين نيابتی، آن است كه انسان در برابر عمل خويش از آن امام خواسته ای نداشته باشد، چرا كه از قدر عملش می كاهد...
پس بهتر است كه برابر اين ادب، به پيشگاه آن حضرت چيز خاصي را پيشنهاد ندهيم؛ زيرا او از آن دسته است كه سجيّتهم الكرم( یکی از اخلاقهای نیکوی او بخششو عطا است)، بنابراين شايسته آن است كه در انتظار عطای او باشيم، چرا كه آنچه آن حضرت به اقتضاء سجيّه كريم خويش عطا می كند ماندنی است.» [3]
خلاصه آنکه ما زمانی می توانیم ادعا کنیم از یاران و سربازان آن وجود نازنین هستیم که در دو زمان غیبت و حضور، مطیع امام خویش و تابع دستوراتش باشیم، نه آنکه کاری کنیم تا از چشمان امام زمان (عج الله تعالی فرجه) بیافتیم و از الطاف خاصه ی آن حضرت بی بهره بمانیم.
________________________
پی نوشت:
[1]. النعمانى، محمدبن ابراهیم بن جعفر، كتاب الغیبة، ج 16، ص 200.
[2]. الكافي، کلینی. ج 2، ص 21.
[3]. امام مهدی (عج) موجود موعود، جوادی آملی، ص 195.
نظرات
سلام، با تشکر از شما
"سال ها منتظر سیصد و اندی مرد است!"
در سایت حرف تو انتشار یافت.