و اینک همه دلواپس شده‌اند!

از ابتدای روی کارآمدن دولت یازدهم و آشکار شدن قصد این دولت برای انجام مذاکرات مستقیم با آمریکا، هشدارهای دلسوزانه‌ای داده شد و تصریح شد که عاقبت دلخوش‌کردن به وعده‌های شیطان بزرگ، چیزی جز ناکامی مطلق و خسارت محض نخواهد بود. این رویکرد -نه از روی تعصب و لجبازی با دولت بلکه- مبتنی بر اعتقاد به آموزه‌های اسلامی و نیز تجربیات متراکم و متعددی بود که نشان می‌داد با اتکا به هر معیاری، چنین مذاکراتی به ثمر نخواهد نشست و تنها وقت مملکت و همچنین دستاوردهای سابق را بر باد خواهد داد.
اما دولت محترم و برخی هواداران آن، نه تنها به این سخنان منطقی و مبتنی بر استدلال گوش ندادند بلکه با دلواپس نامیدن منتقدان، با بی‌اعتنایی محض از کنار همه ی انتقادات عبور کردند و حتی نسبت همنوایی با صهیونیستها را نثار منتقدان کردند! در این میان حتی به توصیه‌ی رهبری به دولت مبنی بر شنیدن صدای منتقدان -و قانع شدن یا قانع کردن آنان- هم توجهی نشد.[۱] میزان خوش خیالی نسبت به نتیجه‌ی مذاکرات تا حدی بود که وعده ی حل مشکلات را می دادند و حتی آقای روحانی گفت: «همه قطعنامه‌ها و تحریم‌ها در همان روز اجرای توافق لغو خواهد شد.»[۲]
ماجرا گذشت تا اینکه برجام امضا شد. برجام را آفتاب تابان نامیدند، آن را فتح الفتوح معرفی کردند و همینطور وعده‌های شیرینِ مسئولان ادامه داشت؛ اما تحریم‌ها لغو نشد و موانع موجود کنار نرفت! اینجا بود که مقامات بلندپایه‌ی دولت هم کم‌کم به جمع دلواپسان پیوستند. مثلا رییس کل بانک مرکزی گفت: تقریبا هیچ چیز از برجام، نصیب ایران نشده است. علی اکبر صالحی هم از تاخیر لغو تحریمها انتقاد کرد و ادامه‌ی آنها را یک بحران نامید.[۳] آن روزها البته سعی می‌شد تا نظرات مقامات مذکور و برخی دیگر را سرکوب و یا توجیه کرده و وانمود کنند که مشکلی در روند لغو تحریم‌ها وجود ندارد! اما این موضوع، این روزها، فراگیر شده وحتی صدای شخص رییس دولت و وزیر خارجه را هم درآورد! همان حرفهایی که سه سال قبل از زبان منتقدان بیان می‌شد و دولت محترم با بی‌توجهی از کنار آنها عبور می‌کرد اکنون تبدیل به واقعیتی ملموس و غیرقابل انکار شده است. البته سرزنش و انتقاد -بیش از آمریکا- لایق کسانی است که به دغدغه های خالصانه ی منتقدان توجه نکردند.[۴]
خلاصه اینکه امروز انگار همه دلواپس شده‌اند؛ فقط ای کاش همان زمان به نصیحت دلسوزان گوش می‌کردند و سه سال از وقت ملت و مملکت را تلف نمی‌کردند و دستاوردهای بسیار مهم هسته ای را بر باد نمی‌دادند.

پی‌نوشت:
[۱] مسئولان باید منتقدین شاخص مذاکرات را دعوت کنند و با آنان صحبت کنند؛ اگر در مطالب آنان، نکته‌ای بود، از آن برای پیشبرد بهتر مذاکرات، استفاده کنند و اگر نکته‌ای هم نبود، آنان را قانع کنند. (بیست فروردین ۱۳۹۴)
[۲] لغو همه‌ی تحریمها!
[۳] برجام و تاثیری در حد هیچ!
[۴] آمریکا را سرزنش نکنید؛ خودتان را سرزنش کنید!